به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرم‌آباد، بازگشت از اعتیاد فرآیندی فرساینده، چندلایه و پرخطر است. درست در همان لحظه‌ای که یک فرد از کمپ ترک اعتیاد خارج می‌شود، تازه وارد دشوارترین بخش مسیر می‌شود.

برای بسیاری، خروج از کمپ به معنای بازگشت به همان خیابان‌ها، همان پاتوق‌ها و همان دایره معیوبی است که از آن گریخته بودند. در لرستان، فرآیند ساماندهی معتادان متجاهر با همکاری مشترک شهرداری، نیروی انتظامی و دستگاه قضایی آغاز می‌شود.

بر اساس داده‌های صبا بهرامی، رئیس اداره اورژانس اجتماعی بهزیستی لرستان، از ابتدای سال جاری تاکنون 650 نفر به کمپ‌های ماده 16 معرفی و پذیرش شده‌اند.

نیروهای اجرایی، بر اساس دستور قضایی، افراد بی‌سرپناه و مصرف‌کننده‌های پرخطر را جمع‌آوری و به مراکز ماده 16 منتقل می‌کنند. این مراکز وظیفه قطع وابستگی جسمی را بر عهده دارند، اما درمان روانی، اجتماعی و اقتصادی در این مراکز تعریف نشده‌است.

بسیاری از معتادان سال‌ها بدون پرونده سلامت، بدون پوشش حمایتی و حتی بدون هویت ثبتی زندگی کرده‌اند. پذیرش آن‌ها در مراکز ترک، اگرچه آغاز درمان است، اما پایان بحران نیست.

همین خلأ است که بازگشت را شکننده می‌کند. فردی که پس از درمان به خیابان بازمی‌گردد، بدون شغل، بدون خانواده و بدون مهارت، محکوم به بازگشت به مصرف است. این چرخه در لرستان بارها تکرار شده؛ ترخیص، لغزش، بازگشت و دوباره کمپ.

مرکز جامعه توانمندسازی و صیانت اجتماعی معتادان بهبودیافته در لرستان برای شکست این چرخه ایجاد شده‌است تا درمان را به زندگی عادی ختم کند.

طبق گزارش سازمان بهزیستی، تاکنون 18 نفر به این مرکز معرفی شده‌اند. از این تعداد، پنج نفر اکنون در بازار کار مشغول‌اند، برخی با راه‌اندازی کسب‌وکارهای کوچک، برخی با اشتغال در واحدهای خدماتی.

دیگر افراد نیز در مسیر آموزش، توانمندسازی و بازسازی زندگی قرار دارند. هرکدام از این نفرات، یک پرونده انسانی‌اند که پشت آن سال‌ها رهاشدگی، خشونت اجتماعی، فقر، طرد خانوادگی و گاه بی‌هویتی قرار دارد.

در مرکز بازتوانی خدمات اسکان، تغذیه، خدمات بهداشتی و درمانی رایگان‌اند و با حمایت سازمان بهزیستی تأمین می‌شوند. اما آنچه این مرکز را از دیگر مراکز ترک متمایز می‌کند، تمرکز بر آموزش مهارت‌های زندگی است.

مددکاران اجتماعی با هر فرد پرونده جداگانه تشکیل می‌دهند. ابتدا وضعیت روانی، سابقه مصرف، شرایط خانوادگی و مهارت‌های فرد بررسی می‌شود. سپس بر اساس همین داده‌ها، برنامه بازتوانی تدوین می‌شود.

در لرستان، تنها یک مرکز توانمندسازی فعال است؛ آن هم با ظرفیت محدود در برابر آسیب‌های اجتماعی. این یعنی حجم بحران در این استان با ظرفیت پاسخ هم‌خوانی ندارد.

در کنار اعتیاد، بی‌خانمانی، فقر پنهان، بیکاری و فروپاشی خانواده، مسئله‌های هم‌بسته‌اند. اعتیاد محصول یک عامل نیست؛ محصول انباشت شکست‌هاست. همین مسئله ضرورت مداخله چندلایه را دوچندان می‌کند؛ از آموزش تا اشتغال، از درمان تا حمایت.

انتهای پیام/644/.