به گزارش خبرگزاری تسنیم از نطنز، این روزها اخبار زیادی درباره حمله به ونزوئلا شنیده می‌شود و زمانی که این اخبار در محافل سیاسی ایران با حساسیت دنبال می‌شود مردم خود ونزوئلا گویا این اخبار را جدی نگرفته‌اند و فضای کشور به شکلی است که قرار نیست جنگی دربرگیرد.

بیش از یک ماه است که خبر حمله آمریکا به این کشور مهم آمریکای جنوبی رسانه‌ای شده است؛ ترامپ به بهانه مبارزه با قاچاقچیان مواد مخدر به دریای کارائیب در اطراف این کشور لشکر کشی کرده است و چه کسی است که نداند این اظهارات بهانه‌ای بیش نیست!

عموم کارشناسان، علت اصلی اقدام تهاجمی آمریکا علیه ونزوئلا را به خاطر تسلط بر نفت این کشور می‌دانتد اما واقعیت این است که تسلط بر حاکمیت ونزوئلا دستاوردهای بسیار مهمی برای آمریکا خواهد داشت.

ونزوئلا بزرگترین ذخایر نفتی دنیا را داراست و تسلط بر جریان نفت این سرزمین، این امکان را به آمریکا خواهد داد که بازارهای نفتی را در کنترل خود داشته باشد و در قیمت‌گذاری‌های اوپک دخالت مستقیم داشته باشد.

به واسطه نفت کشور ونزوئلا قیمت بنزین و انرژی را در آمریکا پایین نگه دارد، راه ورود نفت به دشمن اول خود یعنی چین را مسدود کند، سرمایه‌گذاری چین و روسیه در این کشور را مخدوش نماید، ضربه سهمگین به صادرکنندگان نفت همچون ایران و روسیه وارد کند و آمریکای جنوبی را در کنترل خود ضمانت کند تا حساب کار دست مخالفان آمریکا بیاید.

علاوه بر نفت، ونزوئلا دارای ذخایر عظیم طلای جهان است و کارشناسان اقتصادی برآورد می‌کند که این کشور 19 تریلیون دلار دارایی دارد و این ثروت عظیم می‌تواند برای آمریکای مقروض و رو به افول یک رویای واقعی باشد.

ونزوئلا درگاه ورود به آمریکای لاتین است و به گفته آمریکایی‌ها در این کشور مهم، بسیاری از فعالیت‌های تجاری و اقتصادی در حمایت از حزب‌الله لبنان انجام می‌شود زیرا بسیاری از شهروندان ونزوئلا عرب لبنانی هستند و اصولا مردم این سرزمین با ایران و مقاومت رابطه خوبی دارند.

حال آمریکا با محاسبه جمیع ملاحظات قصد دارد با تسلط بر سرنوشت این کشور مهم، راهبردی و ثروتمند، اصطلاحا راه میانبر را برای حل مشکلات داخلی، منطقه ای و‌ جهانی خود برود اما ترامپ به خوبی می‌داند که اقدام علیه ونزوئلا یک قمار بزرگ است و پیامد این اقدام مستقیما می تواند در سرنوشت خود، آمریکا و جهان نقش داشته باشد.

ترامپ از طرفی می‌داند که تصرف این کشور هم به سادگی و راحتی نیست! فلذا تاکنون تلاش کرده تا با کمک رسانه‌ها و تبلیغات وسیع ضد حاکمیت این کشور، با ایجاد کودتا یا شورش‌های داخلی، مادورو را مجبور به کناره‌گیری از قدرت کند تا یک پیروزی مهم را بدون جنگ و هزینه برای خود و آمریکا فاکتور کند که ظاهراً این اتفاق عملی نیست.

آمریکا تلاش خواهد کرد به هر نحوی بر جریان نفت این کشور اثرگذار باشد زیرا در واقع مجبور است اما اینجا ونزوئلا است که باید تصمیم بگیرد؛ مقاومت یا تسلیم ؟

ونزوئلا باید بداند که با تسلیم در برابر زیاده خواهی آمریکا، سرنوشت عراق در انتظار اوست و دیگر خبری از توسعه و آبادانی در این کشور نخواهد بود، ثروت‌های نفت و طلای کشور به غارت می‌رود و پول‌ها قطره چکانی به این کشور تزریق می‌شود تا هیچگاه نتواند قد علم کند.

اما با مقاومت و ظرفیت‌های ایستادگی که در مردم و نظامیان این کشور وجود دارد آن‌ها می‌توانند زمینه‌های افول و سقوط بزرگترین استعمار قرن اخیر را تسریع ببخشند و این غول وحشی‌زا وارد بحران بیشتر کنند و الهام بخش دیگر دول و ملل آمریکای جنوبی شوند که مخالف سلطه و استعمار آمریکا هستند و از طرفی مسیر رشد و پیشرفت مضاعف خود را بازتر کنند.

اکنون ونزوئلا در مهمترین ماموریت تاریخی خود قرار گرفته به شکلی که مستقیما می تواند تحولات آینده دنیا را جهت دهد.

یادداشت از رضا زمانی، دکتری علوم سیاسی

انتهای پیام/804