به گزارش خبرگزاری تسنیم، خداداد عزیزی را نه امروز که از زمانی که فوتبال بازی می‌کرد، همین‌گونه می‌شناسیم؛ کسی که کنترل زبان و رفتارش را نداشت ـ و همچنان ندارد ـ و در هر تیمی که بود با مربی یا مدیرانش درگیر می‌شد، همین رفتارها باعث تفاوت او با سایر بازیکنان شده بود؛ نه البته از بُعد مثبت آن، که از جنبه منفی.

معروف بود بین همه به عُصیان‌گری و به‌جای اینکه الگو باشد ـ فارغ از اینکه ورزشکاران می‌توانند الگو باشند یا نه ـ از جهت منفی انگشت‌نما شده بود، همه‌اش دعوا و درگیری و بداخلاقی؛ این خصوصیات سبب شد با وجود اینکه فوتبالیست قابلی بود، هرگز شخصیت قابل اعتنایی نباشد.

خداداد اما بعد از فوتبالش هم تغییر رفتار نداد تا در حالی که عنوان «پیشکسوت» را یدک می‌کشید؛ «پیشکسوت بدی‌ها و زشتی‌ها» باشد. او جمعه‌شب و در مراسم قرعه‌کشی جام جهانی 2026 دو بار در پخش زنده شبکه سه از الفاظ نامناسب و رکیکی استفاده کرد و بدتر از آن اینکه نه‌تنها حاضر به عذرخواهی نشد، بلکه بار دیگر با وقاحت تمام آن حرف‌ها را تکرار کرد.

عزیزی در توجیه این کار زشتش گفت که همه از این واژه‌ها استفاده می‌کنند. حتی اگر به‌فرض این‌گونه باشد مگر هر چیزی که در جمع‌های خودمانی به‌زبان می‌آید باید جلوی دوربین‌ها زده شود؟ این چه منطق و استدلالی است؟ جز خداداد عزیزی چه‌کسی این منطق را قبول دارد؟

اگر این چیزها و البته حرف‌های مثبت١٨ در خانه یا محیط اطراف خداداد کاملاً عادی است قطعاً در بسیاری از خانواده‌های اصیل ایرانی این‌گونه نیست، سقوط آزاد و «دیوانه‌»وار اخلاق در محیط اطراف خداداد عزیزی لزوماً به این معنا نیست که تمام جامعه درگیر این موضوع شده است.

آیا خداداد پیش خودش فکر نمی‌کند که حرف‌هایش می‌تواند چه‌تأثیری در جامعه و مخاطبان کم‌سن‌وسال داشته باشد؟ او ذره‌ای به این فکر نکرده که به‌عنوان یک چهره شناخته‌شده باید مراقب رفتار و گفتارش باشد؟ البته که پاسخ این پرسش‌ها مشخص است چرا که او اگر ذره‌ای فکر می‌کرد این‌گونه مقابل دوربین‌ها حرف نمی‌زد. هرچند مشخص نیست او از چهره شدن چه‌چیزی متوجه شده است و آیا گزاره «بدنامی بهتر از گمنامی» درباره عزیزی هم صدق می‌کند که این رفتارها را در 54سالگی انجام می‌دهد؟

فوتبالی که روزگاری مرحوم پرویز دهداری را به خود دیده است و با افتخار از او به‌عنوان مربی اخلاق نام می‌برد،‌ امروز گرفتار خداداد و خدادادهایی شده است که بی‌توجه به موقعیت اجتماعی‌شان هر حرفی را بر زبان می‌آورند، البته گذاشتن نام خداداد کنار دهداری جفا به معلم اخلاق است اما چه کنیم که برای گفتن حقیقت چاره‌ای جز این نیست وگرنه حتماً تن مرحوم دهداری از این رفتارهای شنیع در گور می‌لرزد.

انتهای پیام/+