به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از نیویورک تایمز، بخش مربوط به اروپا در استراتژی جدید امنیت ملی دولت دونالد ترامپ با عنوان «ارتقاء عظمت اروپا»، مانند مانیفستی از احزاب راست افراطی این قاره است.

این استراتژی می‌گوید که اروپا به دلیل مهاجرت گسترده در مسیر «غیرقابل شناسایی» شدن قرار دارد. نخبگان آن آزادی بیان را سانسور و مخالفان سیاسی را سرکوب می‌کنند. رئیس جمهور ترامپ دیروز در مصاحبه‌ای گفت که اروپا ضعیف است و ملت‌های آن در حال «فروپاشی» هستند.

 این استراتژی امنیت ملی که خلاصه‌ای از اولویت‌های سیاست خارجی رئیس جمهور آمریکا است، استدلال می‌کند که واشنگتن باید با حمایت از احزاب «میهن‌پرست» که با مهاجرت مبارزه می‌کنند، «مقاومت در برابر مسیر فعلی اروپا را پرورش دهد».

این سند باعث خشم فراوان در اروپا شد. بسیاری از سیاستمداران جریان اصلی گفتند که آمریکا در امور داخلی این قاره دخالت و همان حاکمیتی را که مدعی حمایت از آن است، نقض می‌کند.

اما احزاب راست افراطی اروپا یعنی آنهایی که ظاهراً مورد حمایت هستند، به طور قابل توجهی ساکت بوده‌اند. تاکنون تعداد کمی از آنها به طور علنی در حمایت از این سند صحبت کرده‌اند.

یک چیز وجود دارد که این احزاب از دوره دوم ترامپ آموخته‌اند: تطبیق «اول آمریکا» با «اول آلمان» یا «اول فرانسه» همیشه آسان نیست.

وقتی ترامپ برای اولین بار در سال 2016 انتخاب شد، رضایت و خوشحالی در مقر احزاب راست افراطی در سراسر اروپا ظاهر شد. پیروزی او نشانه‌ای از فرا رسیدن زمان آنها بود. اما تقریبا یک دهه بعد، واقعیت دستور کار او پیچیده‌تر شده است.

در ماه مه، اندکی پس از آنکه ترامپ تعرفه‌هایی را برای بسیاری از کشورها اعلام کرد، شورای روابط خارجی اروپا از اروپایی‌ها، از جمله رای‌دهندگان راست افراطی، پرسید که آیا انتخاب ترامپ برای کشورهایشان خوب بوده یا بد.

در آلمان، تنها 20 درصد از رای‌دهندگانی که از حزب راست افراطی «آلترناتیو برای آلمان» (AfD) حمایت می‌کنند، گفته‌اند که ترامپ برای کشورشان خوب است؛ 47 درصد گفته‌اند که او بد است. در فرانسه، در میان رأی‌دهندگان حزب ملی، این اختلاف 18 به 43 درصد بود.

رأی‌دهندگان انگلیسی که از اصلاحات بریتانیا حمایت می‌کنند، متعادل‌تر بودند: 30 درصد گفتند که او خوب است و 31 درصد گفتند که او بد است.

آلیس وایدل، یکی از سران حزب آلترناتیو برای آلمان، سیاست‌های تعرفه‌ای ترامپ را «بسیار بد» خوانده و گفته است که آلمان «به طور نامتناسبی تحت تاثیر» آنها قرار گرفته است.

جردن باردلا، تحت الحمایه مارین لوپن و رئیس حزب ملی فرانسه، حتی دیدگاه شدیدتری داشته است. او ایالات متحده را به «جنگ اقتصادی» متهم کرد. او اوایل امسال گفت که ترامپ برای آمریکایی‌ها چیز خوبی است، اما برای اروپایی‌ها چیز بدی است.

«اول آمریکا» برای احزاب راست افراطی اروپا یک معما ایجاد می‌کند. این احزاب تا حد زیادی از نظر ایدئولوژیک با ترامپ همسو هستند این بخش آسان است.

اما توافق بر سر سیاست‌های مهاجرتی و ضدیت با «ووک» (هشیاری نسبت به مسائل مربوط به عدالت اجتماعی و عدالت نژادی) فقط تا حدی می‌تواند ادامه داشته باشد. این نمی‌تواند اختلاف بسیار واقعی در مورد منافع ملی اصلی مانند تجارت و امنیت ملی را جبران کند.

زمانی که بخشی از ملی‌گرایی شامل دیدن جهان به عنوان یک رقابت با حاصل جمع صفر است، برای اتحاد بین احزاب ملی‌گرا محدودیتی وجود دارد.

این مشکل زمانی که احزاب راست افراطی می‌توانستند به طور مشترک خود را ضد نظام حاکم معرفی کنند، وجود نداشت. اما اکنون که آنها با رهبر قدرتمندترین کشور جهان که تصمیمات او بر کشورهایشان تاثیر می‌گذارد، همسو شده‌اند، از آنها خواسته می‌شود تا توضیح دهند که در مورد سیاست‌های وی چه فکر می‌کنند.

این یک سوال جالب را مطرح می‌کند: اگر احزابی که ادعای «اولویت با کشور من است» را دارند، قدرت بگیرند، آیا واقعا در مقابل دونالد ترامپ خواهند ایستاد؟

باردلا در فرانسه از اروپا خواست تا در برابر تعرفه‌های ترامپ تلافی کند. وقتی اتحادیه اروپا با ترامپ به توافق رسید، وایدل از عدم تمایل این بلوک برای ایستادگی در برابر او ابراز تاسف کرد. او گفت: توافق تعرفه‌ای با شرایط آمریکا، کیفرخواستی سنگین علیه اتحادیه اروپا است.

از یک زاویه، این رهبر یک حزب راست افراطی بود که از اتحادیه اروپا گلایه می‌کرد. از زاویه دیگر، شاید نگاهی اجمالی به آینده‌ای باشد که در آن متحدان فرضی ترامپ در اروپا می‌توانند اجرای دستور کار او را دشوارتر کنند.

انتهای پیام/