زمین ورزشی 30 ساله تبدیل به کارخانه بتن شد

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اردبیل، در حالی که اهالی روستای پرجمعیت خان‌کندی از تغییرات به وجود آمده ناراحت و نگران هستند که مسئولان امر کمترین بها و اهمیتی به موضوع تغییر کاربری زمین ورزشی به واحد تولیدی نداده و در یک اقدام عجیب زمین فوتبال را با سابقه دیرین سه دهه‌ای، تبدیل به کارگاه تولید بتن کردند.

اهالی این منطقه که تنها فضای ورزشی و تفریحات سالم خود را از دست داده، از مسئولان و متولیان خواستند تا جلوی ساخت و سازها را در این محدوده فضای ورزشی گرفته و اجازه ندهند تا با قطع میل‌های زمین فوتبال، جوانان و نوجوانان نمینی ناکامی دیگری را تجربه کنند.

در این زمینه مدیرکل ورزش و جوانان استان اردبیل، اظهار کرد: زمین فوتبال خان‌کندی در سال 1402 بر اساس توافقی که بین مدیرکل سابق ورزش استان با سرمایه‌گذار به امضا رسیده در مقابل واگذاری یک‌هزار و 500 متر مربع زمین چمن مصنوعی، حق بهره‌برداری از این فضا را داشته اما به تعهدات خود عمل نکرده است.

عوض نخست افزود: ما به این پرونده ورود پیدا کرده و با همکاری دادستان نمین قرار شده جلوی ساخت و سازها در این زمینه گرفته شود تا سرمایه‌گذار به وعده خود که در قرارداد رسمی به آن قید شده، عمل کرده و در نقطه مقابل چمن مصنوعی در این منطقه راه‌اندازی شود.

وی تصریح کرد: ما مدافع حق و حقوق مردم هستیم اما این زمین متعلق به منابع طبیعی است و تغییر کاربری آن بر عهده ما نبوده ولی در مقابل این واگذاری، سرمایه‌گذار موظف است زمینه یک‌هزار و 500 متر مربعی را به عنوان چمن مصنوعی تدارک دیده و در اختیار ورزشکاران این منطقه قرار دهد.

مدیرکل ورزش و جوانان استان اردبیل تاکید دادستان نمین را بر حفظ حقوق عامه یادآور شد و گفت: دستگاه قضا خط قرمز خود را حفظ حقوق عامه معرفی کرده و بدون ابهام سعی می‌کند تا از حق و حقوق واقعی دفاع کرده و اجازه کوچکترین تخلفی را در این زمینه ندهد.

اما به نظر می‌رسد مدیران سابق ورزش و جوانان این استان در یک اقدام عجیب در واگذاری زمین فوتبال خان‌کندی دچار قصور و اشتباه شده و بدون اینکه به استعلام امور اراضی پاسخ دهند، این زمین را که به ورزش اختصاص یافته بود بدون هیچ‌گونه اعتراض و توجهی به راحتی در اختیار سرمایه‌گذار قرار دادند.

در این شرایط باید منتظر ماند و دید تا قدرت صنعت بر ورزش می‌چربد و یا ورزش قادر خواهد بود که بر صنعت غلبه کند.

انتهای پیام/131/