به گزارش خبرگزاری تسنیم از کردستان، مرغ که روزگاری ارزان‌ترین منبع پروتئین خانوار بود، حالا به کالایی پرنوسان و گاه دست‌نیافتنی برای بخش بزرگی از مردم تبدیل شده؛ بازاری که هر روز قیمت تازه‌ای دارد، اما پاسخ روشنی ندارد.

نوسان قیمت مرغ فقط یک عدد روی تابلو نیست، زنجیره‌ای از تصمیم‌های غلط، نظارت‌های ناقص و وعده‌هایی است که یا اجرا نشده یا دیر اجرا شده و هزینه آن مستقیم از سفره مردم پرداخت می‌شود.

از تولیدکننده‌ای که از قیمت نهاده و هزینه‌ها گلایه دارد تا مصرف‌کننده‌ای که توان خریدش هر روز کمتر می‌شود، همه از وضعیتی می‌گویند که مدیریت آن سال‌هاست محل سؤال است.

مسئولان از «وفور» و «تنظیم بازار» سخن می‌گویند، اما واقعیت بازار چیز دیگری را نشان می‌دهد، واقعیتی که با هر شوک قیمتی، بی‌ثبات‌تر و غیرقابل پیش‌بینی‌تر می‌شود.

در این میان شفاف نیست تصمیم‌گیر نهایی کیست، نظارت مؤثر کجاست و چرا با وجود تکرار بحران، نسخه‌ای پایدار برای بازار مرغ ارائه نمی‌شود. این گزارش تلاش دارد فراتر از اعداد رسمی، به ریشه‌های آشفتگی بازار مرغ بپردازد؛ از سیاست‌گذاری تا نظارت و از تولید تا توزیع، عرضه و سفره مردمی که بیش از همه متضرر این نابسامانی‌اند.

بررسی‌های خبرنگار تسنیم حاکی از آن است که بازار مرغ در کشور دوباره به نماد بی‌تصمیمی و رهاشدگی بدل شده است؛ از یک‌سو تولیدکننده با هزینه‌های سرسام‌آور نهاده و قیمت‌گذاری دستوری در تنگناست از سوی دیگر مصرف‌کننده با نوسان، کمبود و قیمت‌های افسارگسیخته مواجه است. نتیجه این چرخه معیوب میدان‌داری دلالانی است که با احتکار، تعویق عرضه و بازی با کشتار، عملاً سیاست‌های تنظیم بازار را بی‌اثر کرده‌اند و نظارت را به حاشیه رانده‌اند.

در کردستان و به‌ویژه سنندج این نابسامانی عریان‌تر از همیشه خود را نشان داد، طی هفته‌های گذشته دلالان عمداً کشتار را متوقف کردند و در نهایت چند روزی مرغ به‌کلی از بازار شهر ناپدید شد. سکوت دستگاه‌های مسئول در برابر این گروکشی آشکار، پرسش‌برانگیز است، چگونه یک استان با زنجیره تولید فعال، به‌واسطه تصمیم چند واسطه، بدون مرغ می‌ماند؟ این وضعیت نه کمبود تولید، بلکه بحران مدیریت و ضعف نظارت را فریاد می‌زند.

بر اساس گزارش میدانی و مشاهدات عینی خبرنگار تسنیم؛ صبح امروز بازار مرغ سنندج تصویری آشنا، اما نگران‌کننده داشت؛ تابلوی قیمت‌ها دوباره تغییر کرده بود. فروشندگان از افزایش نرخ می‌گفتند و خریداران با تعجب و گلایه، قیمت‌ها را با روزهای قبل مقایسه می‌کردند. مرغی که هفته گذشته هر کیلوگرم 144 هزار تومان فروخته می‌شد، روز گذشته به 151 هزار تومان رسید و امروز با نرخ 154 هزار تومان به دست مصرف‌کننده می‌رسد.

صدای مردم از کف بازار

یک شهروند میانسال که برای خرید مرغ به بازار آمده بود، در گفت‌وگو با تسنیم می‌گوید: حقوق و درآمد ما ثابت است، اما قیمت‌ها هر روز بالا می‌رود. مگر مرغ کالای لوکس است که هر هفته گران‌تر می‌شود؟

بانوی دیگری با اشاره به نوسان روزانه قیمت‌ها اظهار می‌کند: هیچ قیمتی قابل پیش‌بینی نیست. امروز می‌خری، فردا می‌بینی باز هم گران شده، کسی هم پاسخگو نیست.

تناقض تلخ؛ قطب تولید، بازار بی‌سامان

این نابسامانی در حالی رخ می‌دهد که کردستان یکی از قطب‌های تولید مرغ در کشور به‌شمار می‌رود. استانی که باید از ثبات قیمتی و دسترسی مناسب برخوردار باشد، اکنون با آشفتگی در عرضه و توزیع مواجه است؛ تناقضی که پرسش‌های جدی درباره کارآمدی مدیریت بازار به ویژه جهاد کشاورزی به عنوان متولی این حوزه ایجاد کرده است.

بررسی‌های میدانی نشان می‌دهد نبود نظارت مؤثر بر زنجیره توزیع، ضعف در کنترل بازار و بی‌برنامگی در عرضه، نقش پررنگی در افزایش قیمت‌ها دارد. جهاد کشاورزی استان کردستان به‌عنوان متولی تنظیم بازار مرغ، تاکنون نتوانسته پاسخ روشنی به این نوسانات بدهد، موضوعی که به‌گفته مردم، نتیجه‌ای جز فشار مضاعف بر معیشت خانوارها نداشته است.

رئیس سازمان جهاد کشاورزی کردستان در حالی از افزایش سهم نژاد آرین و برنامه‌های بلندمدت تولید مرغ سخن می‌گوید که بازار مرغ استان با افزایش قیمت، نوسان و فشار مستقیم بر سفره مردم روبه‌رو است؛ منتقدان می‌گویند تمرکز بر اهداف کلی و افق‌های چند ساله، پاسخ روشنی به گرانی امروز مرغ نمی‌دهد و مشخص نیست این سیاست‌ها دقیقاً چه زمانی و چگونه به کاهش قیمت برای مصرف‌کننده منجر خواهد شد. در شرایطی که قیمت مرغ هر روز رکورد تازه‌ای می‌زند، انتظار افکار عمومی ارائه راهکار فوری، شفاف‌سازی درباره هزینه‌های تولید و پاسخگویی درباره نقش ضعف نظارت و مدیریت در گرانی‌ها است، نه تکرار وعده‌هایی که اثر آن فعلاً در بازار دیده نمی‌شود.

این وعده‌ها در حالی مطرح شده که بازار مرغ عملاً از کنترل خارج شده و گرانی بی‌وقفه، مردم را گرفتار کرده است؛ اظهاراتی که بیش از آن‌ که راه‌حل باشد، شبیه فرار رو به جلو و پاک‌کردن صورت‌مسئله است. وقتی مرغ به کالایی پرنوسان و گاهی دست‌نیافتنی برای خانوارها تبدیل شده، صحبت از افق‌های چند ساله نه‌تنها مرهم نیست، بلکه این سؤال جدی را ایجاد می‌کند که مدیریت جهاد کشاورزی در مهار قیمت، نظارت بر توزیع و پاسخگویی به امروز بازار دقیقاً کجاست؟ افکار عمومی انتظار اقدام فوری و پاسخ شفاف دارد، نه تکرار وعده‌هایی که هزینه‌اش مستقیماً از جیب مردم پرداخت می‌شود.

به گزارش تسنیم، مردم کردستان خواستار ورود فوری دستگاه‌های نظارتی، شفاف‌سازی روند قیمت‌گذاری و برخورد با عوامل نابسامانی بازار هستند. استمرار این وضعیت، نه‌تنها اعتماد عمومی را خدشه‌دار می‌کند، بلکه سفره خانوارهای زیادی را کوچک‌تر از پیش خواهد کرد، موضوعی که دیگر با وعده و توضیح‌های کلی قابل توجیه نیست.

جهاد کشاورزی کردستان در حالی مدعی «کنترل بازار مرغ» است که واقعیت‌های میدانی چیز دیگری می‌گویند. نوسان مداوم قیمت، کمبود مقطعی عرضه و سردرگمی مصرف‌کنندگان نشان می‌دهد نظارت‌ها بیشتر روی کاغذ انجام می‌شود تا در کف بازار؛ نظارتی که نه مانع گران‌فروشی شده و نه آرامشی به سفره مردم بازگردانده است.

سؤال اساسی اینجاست که جهاد کشاورزی استان دقیقاً کدام بخش از زنجیره تولید تا توزیع مرغ را مدیریت می‌کند؟ وقتی نهاده‌ها با یارانه تأمین می‌شود، اما مرغ با قیمت‌های افسارگسیخته به دست مردم می‌رسد، یا پای سوءمدیریت در میان است یا ترک فعل؛ هر دو گزینه‌ای که مستقیماً حقوق مصرف‌کننده را نشانه گرفته‌اند. دستگاه نظارتی بررسی کنند.

ادامه این وضعیت، بدون پاسخ‌گویی شفاف مسئولان جهاد کشاورزی، به معنای عادی‌سازی بی‌ثباتی در یکی از اصلی‌ترین اقلام سبد خانوار است. مردم کردستان حق دارند بدانند چرا مرغ که باید کالایی در دسترس باشد، به دغدغه روزمره تبدیل شده و چه کسی قرار است پاسخگوی این آشفتگی مزمن در بازار باشد.

انتهای پیام/481/