به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، سال‌هاست که واژه قاچاق در مرزهای کردستان با کولبری و نان بازو گره خورده بود، اما حالا پرده‌ها کنار رفته و مشخص شده که بزرگ‌ترین قاچاق، نه در کوهستان‌های صعب‌العبور، بلکه در قلب شهر و در شبکه توزیع آرد رخ می‌دهد. سخنان اخیر فرماندار سنندج در کارگروه آرد و نان، اعترافی دیرهنگام اما تکان‌دهنده به یک واقعیت تلخ بود. نان مردم، وجه‌المصالحه رانت‌خواران و دستگاه‌های بی‌خیال شده است.

فرماندار سنندج به‌درستی انگشت روی زخمی کهنه گذاشته است؛ خروجی جلسات برای مردم ملموس نیست. مردم کردستان می‌پرسند وقتی از 23 هزار کیسه آرد نانوایی‌های آزادپز، تنها 850 کیسه از مجرای قانونی می‌گذرد، یعنی بیش از 22 هزار کیسه آرد در ماه غیب می‌شود! این یعنی یک شبکه اختاپوسی که درست زیر گوش نهادهای نظارتی، آرد یارانه‌ای را به قیمت خون مردم می‌مکد و در بازار سیاه به نانوا می‌فروشد. آیا این جلسات تا به امروز فقط برای پر کردن رزومه‌ها بوده است.

وقتی فرماندار از دست‌های پشت‌پرده و لزوم معرفی دستگاه‌ها به «دادستانی» سخن می‌گوید، یعنی بوی فساد فراتر از یک تخلف ساده است. چطور ممکن است در شهری مثل سنندج، بخش بزرگی از آرد نانوایی‌های آزادپز از شبکه غیررسمی تأمین شود و کسی متوجه نشود! اینجا دیگر بحث ناتوانی نیست؛ بحث تعارض منافع است. وقتی ناظر و منظور، صاحب‌مجوز و صاحب‌نفوذ یکی می‌شوند، نتیجه‌اش نانی است که هر روز کوچک‌تر، گران‌تر و بی‌کیفیت‌تر به دست شهروند سنندجی می‌رسد.

هر کیسه آرد برای دولت بیش از یک میلیون و 200 هزار تومان هزینه دارد. این یعنی میلیاردها تومان از بیت‌المال که متعلق به همین مردم محروم است هر ماه دود می‌شود و به هوا می‌رود. در حالی که مردم در صف‌های طولانی نان ایستاده‌اند، آرد یارانه‌ای از انبارها به مقصد بازار سیاه منتقل می‌شود. آیا زمان آن نرسیده که کمیسیون مبارزه با قاچاق کالا و ارز، به‌جای برخورد با خرده‌فروشان، سراغ دانه‌درشت‌هایی برود که شبکه توزیع را به گروگان گرفته‌اند؟

بی‌شک عذرخواهی فرماندار سنندج بابت کاستی‌های حوزه نان، هرچند اقدامی اخلاقی و قابل تقدیر است، اما برای سفره‌ای که هر روز خالی‌تر می‌شود، جای نان را پر نمی‌کند. مردم بیش از ابراز تأسف، چشم‌انتظار اصلاحات واقعی در نظام توزیع آرد و نظارت بر نانوایی‌ها هستند. لازم است اسامی نانوایی‌هایی که آرد خارج از شبکه خریداری می‌کنند شفاف و علنی شود تا اعتماد عمومی بازگردد.

از سوی دیگر، پدیده دوشغله‌ها کسانی که هم صاحب نانوایی دولتی‌اند و هم آزادپز بستر فساد و انتقال غیرقانونی آرد یارانه‌ای را فراهم کرده است و باید بی‌درنگ از چرخه فعالیت خارج شوند. 

بی‌ردید ادامه بلاتکلیفی قیمت نان آزادپز از ابتدای سال نیز نشانه‌ای آشکار از رها کردن بازار به امان خداست؛ وضعیتی که هم نانوا را سردرگم کرده و هم سفره مردم را کوچک‌تر؛ اکنون زمان تصمیم‌های قاطع و شفاف است. فرماندار محترم!، مردم سنندج دیگر به شنیدن «خبر برگزاری جلسه و باید بشود»، عادت کرده‌اند. معیار قضاوت ما، نانی است که هر روز به خانه می‌بریم.

بنابراین اگر تا ماه آینده، آن 22 هزار کیسه آرد گمشده به شبکه رسمی بازگشت و قیمت‌ها شفاف شد، می‌توان گفت که قفل مدیریت شکسته است. در غیر این صورت، این سخنان نیز تنها قطعه‌ای از پازل گفتاردرمانی مسئولانی خواهد بود که تماشاگرغارت سفره مردم هستند. آقایان مسئول نان مردم، خط قرمز کردستان است؛ با آن بازی نکنید.

یادداشت از: هرس مالی، روزنامه‌نگار

انتهای پیام/