شمال ایران در محاصره برنج‌های خارجی‌/ وقتی قیمت برنج داخلی قربانی سیاست‌های دولت شد!

به گزارش خبرگزاری تسنیم از بابل، برنج، محصولی استراتژیک و غذای دوم مردم به شمار می‌آید. نه تنها هویت کشاورزی استان مازندران را شکل داده بلکه ستون اصلی بازار ملی نیز محسوب می‌شود. همان‌طور که کرمان با زیره شناخته می‌شود، مازندران نیز با برنج گره خورده است؛ محصولی که سال‌هاست معیشت هزاران کشاورز شمالی را تأمین کرده و جایگاه ویژه‌ای در سفره ایرانیان دارد.  

در تازه‌ترین تصمیم اقتصادی، دولت با تخصیص 550 تن برنج وارداتی به استان مازندران تلاش دارد از جهش ناگهانی قیمت‌ها جلوگیری کرده و فشار بر مصرف‌کنندگان را کاهش دهد. این اقدام در حالی صورت می‌گیرد که سال زراعی 1404برای برنج‌کاران مازندرانی سالی نسبتاً موفق بود و بسیاری توانستند محصول خود را با قیمت مناسب به فروش برسانند.  

روایت کشاورزان از بازار برنج

احمدزاده، کشاورز اهل بابل: 50درصد محصول خود را در روزهای نخست برداشت با قیمت 180هزار تومان فروختم تا هزینه تحصیل فرزندان و مخارج زندگی را تأمین کنم. اما نیم دیگر را با چک سه‌ماهه و قیمت 220هزار تومان فروختم. اگر توان مالی داشتم و محصول را زود نمی‌فروختم، امروز می‌توانستم آن را با نرخ 300 هزار تومان عرضه کنم.

رضایی، کشاورز اهل فریدونکنار به تسنیم گفت: با انتشار خبر ورود برنج خارجی، بسیاری از خریداران دست نگه داشته‌اند تا قیمت‌ها کاهش یابد. کشاورز باید از دولت اطمینان خاطر داشته باشد؛ سال‌هایی که برنج ارزان بود کسی به فکر بالا بردن قیمت نبود، اما حالا که کشاورز برای نخستین بار سودی برده، همه به دنبال ارزان کردن افتاده‌اند. ما راضی هستیم مردم برنج را ارزان‌تر بخرند، اما دولت باید به فکر کشاورز هم باشد. 

وی تاکیدکرد دولت از ماحمایت کند ماهم از مصرف کننده با تولید بالا وکیفیت عالی وقیمت مناسب حمایت خواهیم کرد.

جزئیات تخصیص برنج وارداتی

 هدف اصلی این اقدام، کنترل بازار و جلوگیری از افزایش بی‌رویه نرخ برنج داخلی عنوان شده است.   قیمت برنج تولیدی مازندران از حدود 300هزار تومان آغاز می‌شود، اما در سایر استان‌ها به دلیل هزینه‌های حمل‌ونقل و واسطه‌گری بالاتر عرضه می‌شود.   ورود برنج وارداتی به عنوان سوپاپ اطمینان عمل می‌کند تا بازار دچار التهاب ناگهانی نشود.  

هشدار کارشناسان و اتحادیه شالیکوبی‌داران

حسن قربانزاده، رئیس اتحادیه شالیکوبی‌داران بابل در گفت‌وگو با تسنیم گفت:  «دخالت‌های نادرست در بازار برنج می‌تواند انگیزه کشاورزان را از بین ببرد و زمینه تغییر کاربری زمین‌های زراعی را فراهم کند.

وی تاکید کرد : با انتشار این خبر این سئوال مطرح می شود که چرا مازندران  که مهد برنج اعلا ودرجه یک کشور و حتی خاورمیانه است باید برنج خارجی وارد شود ؟ حضور برنج خارجی در مازندران راه را برای تخلیط این دو باز می کند. دلالان هم از این راه هموار سو استفاده های فراوان می کنند.

 قربانزاده با گلایه از برخی مسئولین افزود : طعم و پخت برنج مازندران نمونه داخلی وخارجی ندارد و دولت  با ورود بی‌رویه برنج خارجی نه تنها به کشاورزان ظلم می‌کند، بلکه دست دلالان و شرکت‌های زنجیره‌ای را برای خرید ارزان و فروش گران بازتر می‌گذارد. 

وی ادامه داد : وقتی دولت به بهانه کنترل قیمت واردات را آزاد می‌کند، عملاً بازار داخلی تضعیف می‌شود و شالیکوبی‌ها که 60 درصدشان مدرن هستند، با خطر تعطیلی مواجه می‌شوند.

پیامدهای واردات برنج در مازندران

 در کوتاه‌مدت، تخصیص واردات می‌تواند فشار بر مصرف‌کنندگان را کاهش دهد.  در بلندمدت، اگر نظارت کافی وجود نداشته باشد، انگیزه کشاورزان برای ادامه تولید کاهش یافته و وابستگی کشور به واردات بیشتر خواهد شد؛ کارشناسان بر ضرورت ایجاد دبیرخانه ملی برنج برای دفاع از حقوق کشاورزان و مدیریت صحیح بازار تأکید دارند؛ این سیاست تنها زمانی می‌تواند الگویی موفق برای سایر استان‌ها باشد که با حمایت واقعی از تولید داخلی همراه شود.  

دیدگاه کارشناسان و صنوف کشاورزی

حسینی، کارشناس کشاورزی اضافه کرد: برنج مازندران بخشی از هویت کشاورزی ایران است. سیاست‌های حمایتی دولت اگرچه در ظاهر به دنبال ایجاد تعادل و ثبات در بازار هستند، اما بدون نظارت دقیق و توجه به هشدار کارشناسان و اتحادیه‌های صنفی، می‌توانند به تضعیف تولید داخلی و افزایش قدرت دلالان منجر شوند. دولت ابتدا باید دبیرخانه دائمی برنج را در مازندران تأسیس کند تا با تشکیل کارگروه‌های منطقه‌ای نواقص موجود در بازار را شناسایی و برطرف کند.

 سید نصرالله هاشمی کمانگر، رئیس صنف کشاورزان بابل هم تاکید کرد: از زمان برداشت برنج تا پایان آذرماه باید جلوی توزیع برنج وارداتی گرفته شود. در پنج استان کشور حدود 204میلیون تن برنج تولید می‌شود، اما کسری سالانه نزدیک به 900هزار تن است. دولت وقت به جای این میزان، دو برابر وارد کرد و بازار را اشباع نمود.نتیجه آن شد که کشاورزان در سال‌های 1401و 1402 مجبور شدند محصول خود را با قیمت 55 تا 60 هزار تومان بفروشند، در حالی که هزینه‌های تولید بر اساس دلار آزاد و تورم افزایش یافته بود. دلالان نیز در فصل برداشت برنج را با قیمت پایین خریداری کرده و در انبارها احتکار می‌کنند، سپس آن را با قیمت یک و نیم تا دو برابر به فروش می‌رسانند.

ورود 550 تن برنج خارجی به مازندران، اگرچه در ظاهر اقدامی برای کنترل بازار و حمایت از مصرف‌کنندگان است، اما نگرانی‌های جدی در میان کشاورزان و کارشناسان ایجاد کرده است. تجربه سال‌های گذشته نشان می‌دهد که واردات بی‌رویه می‌تواند بازار داخلی را تضعیف کرده و انگیزه تولیدکنندگان را کاهش دهد. تنها با ایجاد دبیرخانه ملی برنج، نظارت دقیق بر بازار و حمایت واقعی از کشاورزان، می‌توان این سیاست را به الگویی موفق برای مدیریت بازار تبدیل کرد.

انتهای پیام/