یادداشت| چرا هیچ چیز جای خواب شبانه را نمی‌گیرد؟

به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمانشاه، خواب ناکافی عواقب جدی برای سلامت روان و جسم در پی دارد. مطالعات نشان می‌دهند که کمبود خواب یک عامل خطر مهم برای اضطراب، افسردگی، دردهای جسمی و پرخاشگری است.

علاوه بر اختلال بی‌خوابی، اصطلاح دیگری به نام "سندرم خواب ناکافی" وجود دارد که با بی‌خوابی متفاوت است و اغلب به اشتباه تشخیص داده می‌شود. سندرم خواب ناکافی به معنای کم‌خوابی مداوم است؛ یعنی فرد حداقل سه ماه، در بیشتر روزهای هفته، به اندازه کافی نمی‌خوابد و در طول روز احساس خواب‌آلودگی می‌کند. اگر مدت خواب افزایش یابد، این خواب‌آلودگی روزانه نیز برطرف می‌شود.

عوارض سندرم خواب ناکافی بسیار گسترده است؛ از کاهش تمرکز و افت تحصیلی گرفته تا افزایش خطر چاقی، مشکلات قلبی و متابولیکی، اختلالات خلقی، افکار خودکشی، رفتارهای پرخطر، تصادفات رانندگی و آسیب‌های کاری و ورزشی. همچنین این وضعیت روی حافظه، توجه، هوشیاری، قدرت تصمیم‌گیری و سایر توانایی‌های مغز اثر منفی می‌گذارد.

سندرم خواب ناکافی یکی از چالش‌های مهم سلامت عمومی در جهان و به‌ویژه در بین جوانان کشور محسوب می‌شود. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که کمتر از 7 ساعت در شب می‌خوابند، در معرض عوارض روانی، جسمی و رفتاری هستند. همچنین بین مدت زمان خواب با اضطراب، افسردگی، دردهای جسمی و پرخاشگری رابطه غیر خطی وجود دارد؛ به این معنا که افرادی که کمتر از 5 ساعت یا بیشتر از 9 ساعت می‌خوابند، مشکلات بیشتری نسبت به دیگران دارند. بنابراین، خواب بهینه بین 7 تا 9 ساعت در شب است.

خواب شبانه باید در جامعه جدی گرفته شود. هیچ چیز نمی‌تواند کمبود خواب شب را جبران کند و افراد باید شب و در زمان مناسب، به اندازه کافی بخوابند تا از عواقب خواب ناکافی در امان بمانند.

یادداشت از دکتر علی زکی‌ئی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی استان کرمانشاه

انتهای پیام/