به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرم‌آباد، زاگرس زودتر از تقویم سفید شد. دو سامانه‌ بارشی جان‌دار، دو موج سنگین که برق‌شان هنوز در شیب‌ها مانده، برف را نه فقط پاشیدند، بلکه کوبیدند.

حالا در بعضی نقاط گله‌بادوش برف به دو متر می‌رسد و فرمانروای بی‌چون‌وچرای گردنه 3هزار متری الیگودرز است. عوامل راهداری در ارتفاع مستقرند. راهدارخانه فعال است. بلدوزر هست، لودر هست،، اما هوا هم هست.

برودت شبانه هنوز کار خودش را می‌کند. کولاک شبانه هنوز زمین را دوباره می‌پوشاند، یخ را تازه می‌سازد. ارتفاع 3000 متری شوخی ندارد؛ روزش با شب فرق می‌کند، آفتابش با سایه‌اش دشمن است.

اینجا محور یخ می‌زند. نه در یک نقطه، که در پیچ‌ها، در سایه‌برها، در جاهایی که آفتاب نمی‌رسد. به‌گفته مهدی اداوی، فرماندار الیگودرز، برودت شبانه در این ارتفاعات سبب کولاک می‌شود و عبورومرور بدون تجهیزات زمستانی، خطر آفرین است.

او در گفت‌وگو با تسنیم توصیه می‌کند کسانی که سفر ضروری دارند، وسایل گرمایشی، زنجیر چرخ و تجهیزات ایمنی کامل همراه داشته باشند و شب‌ها از تردد در مسیرهای برفی پرهیز کنند.

محور گله‌بادوش اکنون باز است، اما بدون زنجیر چرخ، بدون تجهیزات زمستانی، ورود به این گردنه یعنی سپردن جان به شانس. شب، این‌جا شب است؛ مطلق. کولاک که بزند، دید می‌رود، صدا می‌ماند، و سرما بی‌وقفه پیش می‌آید.

امسال، برف زاگرس انباشت است. ذخیره است. خطر هم هست. در ارتفاعات گله‌بادوش، برف تازه روی برف قدیمی نشسته. لایه‌ها روی هم خوابیده‌اند. هر وزش باد، هر افت دما، می‌تواند سطح را شیشه‌ای کند.

عوامل راهداری در حالت آماده‌باش کامل‌اند. ماشین‌ها روشن‌اند، نیروها مستقرند، اما کوه همیشه یک قدم جلوتر است. این‌جا زاگرس است؛ جایی که زمین، مادر است، اما مادر سخت‌گیر. اگر با احترام بیایی، راه می‌دهد؛ اگر بی‌توجه بیایی، پس می‌زند.

انتهای پیام/ 644