یادداشت|شب آرزوها؛ لیله‌الرغائب و امیدی که از آسمان می‌بارد

خبرگزاری تسنیم- یادداشت-علیرضا رحیمیان| لیله‌الرغائب، نخستین شب جمعه ماه رجب، در تقویم معنوی مسلمانان جایگاهی ممتاز دارد؛ شبی که آسمان به زمین نزدیک‌تر می‌شود و انسان، فارغ از هیاهوی روزمره، فرصت می‌یابد با خدای خود بی‌واسطه سخن بگوید. این شب، آغاز راهی است برای آنان که در جست‌وجوی معنا، آرامش و امید، دل به رحمت الهی می‌سپارند.

این مناسبت مذهبی تنها به انجام اعمال عبادی محدود نمی‌شود، بلکه مجالی است برای مکث و بازنگری در مسیر زندگی. لیله‌الرغائب، انسان را به مرور آرزوها، نیت‌ها و انتخاب‌هایش فرا می‌خواند و او را با این حقیقت روبه‌رو می‌کند که برای تغییر، همیشه فرصتی دوباره وجود دارد.

در روایات اسلامی، لیله‌الرغائب به‌عنوان شبی سرشار از رحمت و اجابت دعا معرفی شده است؛ شبی که فرشتگان الهی، شنونده نجواهای بندگان‌اند و درهای آسمان به روی دعاهای خالصانه گشوده می‌شود. از همین رو، این شب در فرهنگ دینی، نماد امید، اعتماد و پیوند دوباره انسان با خالق خویش است.

ماه رجب، ماه آمادگی روح و دل برای ورود به شعبان و رمضان است و لیله‌الرغائب، نقطه آغاز این سیر معنوی به شمار می‌آید. توبه و استغفار در این شب، نه یک رفتار آیینی صرف، بلکه تصمیمی آگاهانه برای اصلاح مسیر زندگی و بازسازی درونی انسان است.

در شرایطی که جامعه امروز با فشارهای روحی، نگرانی‌های اقتصادی و شتاب‌زدگی‌های روزمره روبه‌روست، چنین شب‌هایی می‌تواند پناهگاهی امن برای آرام گرفتن دل‌ها باشد. لیله‌الرغائب فرصتی است برای فاصله گرفتن از اضطراب‌ها و اتصال دوباره به منبعی مطمئن از آرامش و امید.

حضور مردم در مساجد، حسینیه‌ها و محافل دعا در این شب، جلوه‌ای روشن از همبستگی معنوی جامعه اسلامی است. دعاها در لیله‌الرغائب، تنها بیان خواسته‌های فردی نیست، بلکه تمنایی جمعی برای گشایش، عدالت، امنیت و آرامش در زندگی اجتماعی است.

برای نسل جوان نیز لیله‌الرغائب می‌تواند تجربه‌ای متفاوت و عمیق باشد؛ تجربه‌ای که در آن، ارتباط با خداوند نه از سر عادت، بلکه از سر آگاهی و نیاز شکل می‌گیرد. این شب می‌تواند پلی میان ایمان و زندگی امروز بسازد و معنای تازه‌ای از دینداری ارائه دهد.

اهمیت لیله‌الرغائب در تأثیری است که می‌تواند بر نگاه و رفتار انسان پس از آن بگذارد. اگر این شب به تأمل، اصلاح نیت و تصمیمی جدی برای تغییر منجر شود، می‌تواند نقطه عطفی در زندگی فردی و حتی اجتماعی باشد.

دعا در این شب، تمرینی برای امیدواری است؛ امیدی که نه بر پایه محاسبات مادی، بلکه بر اعتماد به وعده‌های الهی استوار است. چنین امیدی، انسان را در برابر سختی‌ها مقاوم‌تر و در مسیر آینده، استوارتر می‌سازد.

لیله‌الرغائب، شب آرزوهاست؛ اما آرزوهایی که با توبه، تلاش و اصلاح همراه می‌شوند. شبی که یادآوری می‌کند هنوز می‌توان از نو آغاز کرد، هنوز می‌توان به آسمان دل بست و هنوز رحمت خداوند، بی‌کران و در دسترس بندگان اوست.

انتهای پیام/