به گزارش خبرگزاری تسنیم از زنجان،سردار سرتیپ پاسدار سید رضی موسوی، که آسمانی شدنش قلب دوستداران جبهه مقاومت را به درد آورد، نمادی از نسل اول پاسدارانی بود که مسیر انقلاب اسلامی را با اخلاص و تعهد تبیین کردند. او که از دوران دفاع مقدس و آغازین روزهای شکل‌گیری انقلاب در زمره یاران صدیق امام راحل (ره) و مقام معظم رهبری قرار گرفت، همواره در خط مقدم دفاع از آرمان‌های نظام ایستادگی کرد. سوابق درخشان او در سال‌های پس از جنگ، به ویژه در ساختاردهی و تثبیت قدرت بازدارنده سپاه پاسداران، نشان از عمق بینش نظامی و مدیریتی این فرمانده داشت.

اما نقطه عطف کارنامه عملیاتی و مکتبی سردار موسوی، حضور مستمر و مؤثر او در بحران‌های منطقه، به‌ویژه در سال‌های پس از بیداری اسلامی و شکل‌گیری جبهه مقاومت در سوریه بود. شهید موسوی در واقع، یکی از ستون‌های اصلی پشتیبان و مشاور در کنار سردار شهید حاج قاسم سلیمانی برای مدیریت تحولات پیچیده سوریه به شمار می‌رفت. حضور او صرفاً به معنای حضور فیزیکی نبود؛ بلکه انتقال تجربه، سازماندهی نیروها و طراحی استراتژی‌های مقابله با تروریسم تکفیری که توسط قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی حمایت می‌شد، در زمره وظایف اصلی وی بود.

اخلاص در عمل؛ میراث ماندگار

آنچه شهید موسوی را از سایر فرماندهان متمایز می‌کرد، ویژگی‌های شخصیتی او بود. دوستان و همرزمانش همواره بر اخلاص بی‌حد و حصر، تواضع مثال‌زدنی و دوری از شهرت‌طلبی تأکید دارند. او نه یک چهره رسانه‌ای که در پی کسب شهرت باشد، بلکه یک مجاهد بود که تنها رضایت الهی و تحقق اهداف انقلاب را در سر می‌پروراند. این روحیه که میراث مستقیم مکتب شهید سلیمانی است، باعث شده بود که او هم در میان رده‌های پایین‌تر سپاه از احترام ویژه‌ای برخوردار باشد و هم در میان فرماندهان ارشد به عنوان فردی قابل اعتماد و صریح شناخته شود.

نقش او در حفظ انسجام و خطوط تدارکاتی جبهه مقاومت حیاتی بود. در شرایطی که دشمنان سعی داشتند با تمرکز حملات بر فرماندهان ارشد، ساختار فرماندهی را متلاشی کنند، سردار موسوی با هوشمندی و اتکا به شبکه‌های محلی و فرماندهان بومی، خطوط مقاومت را مستحکم نگه داشت. حضور او در سوریه، پس از شهادت شهید سلیمانی، نشان داد که جبهه مقاومت دارای عمق استراتژیک و فرماندهان جایگزینی است که خلأ را پر خواهند کرد.

پیام شهادت؛ استمرار راه، نه توقف

شهادت سردار موسوی در آسمان شهر حلب، در حین انجام مأموریت مستشاری، اقدامی تروریستی از سوی رژیم صهیونیستی بود که هدف واضحی را دنبال می‌کرد: شکستن اراده محور مقاومت در سوریه و لبنان. این ترور، اگرچه ضربه سنگینی بود، اما در حقیقت، خون او نه تنها محور مقاومت را تضعیف نکرد، بلکه آن را مستحکم‌تر نیز کرد.

همان‌گونه که شهادت سپهبد سلیمانی باعث وحدت و خروش مجدد نیروهای مقاومت شد، شهادت سردار موسوی نیز پیامی صریح به متجاوزین بود که راه به پایان نرسیده است. این اقدام دشمن، تنها بر دو حقیقت تأکید کرد: نخست، سید رضی موسوی یک مهره کلیدی و استراتژیک در حفظ توازن قوا در منطقه بود، و دوم، دشمنان قسم‌خورده انقلاب از تداوم حضور و نفوذ جمهوری اسلامی در غرب آسیا بیمناکند.

فراتر از یک فرمانده

سید رضی موسوی، فراتر از یک عنوان نظامی، یک مکتب بود؛ مکتبی که بر مبنای ولایت‌مداری مطلق، اخلاص عملی و فداکاری بی‌وقفه بنا شده بود. او با شهادتش، فصل جدیدی از وفاداری به آرمان‌ها را به نام خود ثبت کرد. نام او همواره یادآور این حقیقت خواهد بود که سربازان انقلاب اسلامی، هرچند اهداف ترور و شهادت را به جان می‌خرند، اما هرگز از مسیر اصلی خود منحرف نخواهند شد. راهی که او در رکاب سردار دل‌ها آغاز کرد، با خون او و سایر شهدای مدافع حرم، پررنگ‌تر و مستحکم‌تر ادامه خواهد یافت. ایران اسلامی و محور مقاومت، با تکیه بر این میراث گران‌بها، با قدرت به سوی اهداف والای خود حرکت خواهد کرد.

انتهای پیام/