خبرگزاری تسنیم ـ عباس نورزائی، فعال سیاسی و اجتماعی| با اعلام آغاز عرضه کالاهای اساسی در منطقه آزاد سیستان، برنج پاکستانی دانه‌ بلند سفید با قیمت هر کیسه 10 کیلویی یک‌ میلیون و 800 هزار تومان و با عنوان «قیمت مصوب منطقه آزاد» عرضه شد؛ قیمتی که نه‌تنها گره‌ای از معیشت مردم باز نمی‌کند، بلکه عملاً پرسش‌برانگیز است.

پس از سال‌ها انتظار برای فعال‌ شدن منطقه آزاد سیستان، نخستین اقدام موثر، نه ایجاد زنجیره تامین، نه کاهش قیمت‌ها و نه تسهیل دسترسی مردم به کالاهای اساسی، بلکه تماس با چند نفر برای کمک به خرید یک خودروی خارجی بود تا با آن «مانور اقدام» داده شود.

منطقه آزادی که حتی قدرت مالی خرید یک خودروی خارجی برای رونمایی نخستین رویداد خود را ندارد، چگونه می‌خواهد بار سنگین تنظیم بازار، کاهش قیمت کالاهای اساسی و بهبود معیشت مردم را بر دوش بکشد؟ این تناقض، پیش از هر نقد بیرونی، نیازمند پاسخ صریح از سوی متولیان منطقه است.

با این اقدامات پیش‌پاافتاده و سطحی، خود را در ردیف یک گذر مرزی تنزل داده و با اعلام قیمت برنج وارداتی در چنین سطحی، آن‌چه رخ داده مصداق روشن نقض غرض است؛ اقدامی که نه‌تنها کارکرد اجتماعی و اقتصادی منطقه آزاد را زیر سئوال می‌برد، بلکه این شائبه را تقویت می‌کند که نتیجه چنین سیاست‌هایی، دل‌سرد کردن مردم از پیگیری و مطالبه ادامه فعالیت واقعی و موثر منطقه آزاد است.

با این توصیف، حاصل این همه عنوان، انتظار و تبلیغ، چیزی جز بازتعریف همان وضعیت پیشین نیست؛ «از کرامات شیخ ما چه عجب؛ پنجه را باز کرد و گفت: وجب!»

انتهای پیام/