به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرم‌آباد، ارتفاعات الیگودرز نقطه‌ای است که نفس کوتاه می‌شود، صدا می‌شکند و انسان ناچار است با زمین معامله‌ای تازه ببندد.

این‌جا ورود به قلمرو یخ، باد و بهمن است و انباشته‌ای از زمان، یخ، سنگ و حافظه. الیگودرز در زمستان، در کوهستان چهرهٔ دیگر خود را نشان می‌دهد.

برف در گردنه‌ها فقط پوشش نیست؛ ساختار است و انباشت لایه‌های برف، بادخورده، فشرده، یخ‌زده. روستاها با ریزش برف در هم می‌شکند و راهداران به رویارویی با انبوه برف برمی‌خیزند.

مهدی اداوی، فرماندار الیگودرز، در گفت‌وگو با تسنیم در تازه‌ترین گزارش خود به شرایط جاده‌ها و گردنه‌ها پرداخت. به‌گفته او گردنه‌های فرسش، گله‌بادوش، شیخان و گله مویه با شدت بارش برف بسته شده‌اند و تلاش‌های راهداران برای بازگشایی این محورها ادامه دارد.

از سوی دیگر ارتفاع برف در برخی نقاط به دو متر می‌رسد؛ به‌عنوان وزن، به‌عنوان دیواری که روزها عقب نمی‌رود و حالا راه ارتباطی 90 روستا را بسته است.

فرماندار الیگودرز توصیه می‌کند کسانی که سفر ضروری دارند، وسایل گرمایشی، زنجیر چرخ و تجهیزات ایمنی کامل همراه داشته باشند و شب‌ها از تردد در مسیرهای برفی پرهیز کنند.

در ارتفاعات گله‌بادوش، برف تازه روی برف قدیمی نشسته. لایه‌ها روی هم خوابیده‌اند. هر وزش باد، هر افت دما، می‌تواند سطح را شیشه‌ای کند.

کولاک شبانه هنوز زمین را دوباره می‌پوشاند، رد لاستیک‌ها را پاک می‌کند، یخ را تازه می‌سازد. ارتفاع 3000 متری شوخی ندارد؛ روزش با شب فرق می‌کند، آفتابش با سایه‌اش دشمن است.

عوامل راهداری در حالت آماده‌باش‌اند. نیروها مستقرند، اما کوه همیشه یک قدم جلوتر است.

انتهای پیام/ 644