به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، دویست و نهمین شماره از پادکست «در عمق» که به بررسی مهم‌ترین روندها، تحولات و همچنین شخصیت‌ها در غرب آسیا می‌پردازد، روز دوشنبه 8 دی ماه 1404 ضبط و منتشر شد. «علیرضا مجیدی»، کارشناس مسائل غرب آسیا در این اپیزود تحولات اخیر در شمال غرب سوریه و اعتراضات اقلیت علوی را بررسی می‌کند.

سوالات اصلی این پادکست عبارتند از:

1- تظاهرات علوی‌ها از کجا شروع شد؟

 2-  تحولات اخیر علوی‌ها را باید در چه چارچوبی تحلیل کرد؟

  3- این اعتراضات چه تأثیری بر آینده سوریه خواهد داشت؟

برای فهم رخدادها و اعتراضات اخیر علوی‌ها و شیعیان سوریه باید از تحولات شهر حمص شروع کنیم. حمص از نظر جمعیت، وسعت و موقعیت جغرافیایی، سومین شهر مهم سوریه به شمار می‌آید، اما اهمیت اصلی آن نه در حجم جمعیت بلکه در ترکیب پیچیده و متکثر اجتماعی آن است.

این شهر «چهارراه طوایف و ادیان» است؛ جایی که اهل سنت، شیعیان دوازده‌امامی، علویان، اسماعیلی‌ها و مسیحیان هرکدام با جمعیتی قابل توجه در محلاتی مشخص حضور دارند.

افزون بر این، حمص محل تلاقی دو طبقه‌ی اجتماعی–فرهنگی متمایز است: حاشیه‌نشین‌های غیرشهری (ریفی‌ها) و طبقه‌ی شهرنشین، که میان آن‌ها تضاد طبقاتی و فرهنگی پررنگی وجود دارد. این ترکیب، شهر را به نقطه‌ای بسیار حساس و مستعد تنش تبدیل کرده است.

در چنین شرایطی، حمله تروریستی به مسجد بزرگ علویان حمص و کشته‌شدن شماری از نمازگزاران رخ داد. ساعات اولیه پس از این حادثه به‌طور طبیعی بسیار تعیین‌کننده بود و انتظار می‌رفت حکومت سوریه به سرعت با اقدامات همدلانه و آرامش‌بخش وارد عمل شود.اما در عمل، بخش‌هایی از محافل افراطی سنی نه‌تنها همدردی نکردند، بلکه ابراز خوشحالی کردند و این امر خشم علویان را به‌شدت برانگیخت.

نکته مهم این است که حتی برخی چهره‌های منصف و نزدیک به حکومت انتقالی مستقر در دمشق نیز اذعان دارند که در ساعات اولیه مدیریت مناسبی صورت نگرفت.

سخنگوی وزارت کشور سوریه این وضعیت را با تعبیر «میدان‌داری غوغایی‌ها» توصیف کرد تا مسئولیت مستقیم حکومت را کاهش دهد؛ اما از نگاه علویان، این افراد در واقع بدنه یا حامیان تحریرالشام بودند که با رفتارهای متعصبانه و تکفیری، بحران را تشدید کردند.

در ادامه، شیخ غزال، رهبر مذهبی علویان سوریه، با صدور بیانیه‌ای خواستار تظاهرات شد. در پی آن، علویان در حمص و به‌ویژه در استان‌های ساحلی به خیابان‌ها آمدند.

واکنش حکومت به این اعتراضات، برخورد امنیتی بود که بنا به روایت‌های مختلف، به کشته‌شدن دست‌کم سه نفر و به گفته منابع علوی تا هشت نفر انجامید و شماری نیز زخمی شدند.

این مجموعه رخدادها، چارچوب اصلی ماجرا را شکل می‌دهد که بستر لازم برای تحلیل عمیق‌تر تحولات بعدی را فراهم می‌کند.

انتهای پیام/