به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مراسم رونمایی از مستند «خودم می‌بینم» به کارگردانی مهدی لاری در سینما آزادی برگزار شد؛ این مستند به بررسی زندگی موسی عصمتی، شاعر و معلم نابینا می‌پردازد که در سنین خردسالی، بینایی خود را از دست داده است.

در این مراسم، ناصر فیض، علیرضا قزوه، فاطمه نانی‌زاد و جمعی از شاعران حضور داشتند. حسین بدرلو، معاون مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، فرشاد اکتسابی مستندساز و میکائیل دیانی نیز از دیگر مهمانان این جلسه بودند.

مهدی لاری کارگردان این فیلم مستند در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم، درباره انگیزه خود برای ساخت این مستند گفت: یکی از مضامین شنیدنی که در زندگی ایشان به چشم می‌آید، احترام او به پدرش است. نمونه‌ای از رفتار محبت‌آمیز آقای عصمتی در قبال پدرش را در شعر «خدا پدرم را بیامرزد ...» می‌بینید. همانطور که در فیلم می‌بینید، پدر ایشان کارگر معدن و بسیار زحمتکش است. به همین دلیل، همان زمانی که این شعر را سرود و در برنامه تلویزیونی «سرزمین شعر» خوانده شد، خیلی به دل مردم نشست. پدران سرزمین ما، انسان‌های بسیار زحمتکشی هستند و همین حس همذات‌پنداری با پدر آقای عصمتی از قالب شعر، تبدیل به یکی از انگیزه‌های اصلی من برای ساخت این مستند شد.

وی ادامه داد: از سویی دیگر، شخصیت مادر ایشان نیز برایم بسیار قابل تأمل بود. مادر او کسی است که بار سنگین دوری و دلتنگی از فرزندش را به جان خریده، اما درس بخواند. این تصمیم مادر، آینده زندگی فرزندش را می‌سازد و باعث می‌شود که او مسیرش را علیرغم نابینایی، به بهترین نحو پیدا کند. فراموش نکنید که آقای عصمتی در 12 سالگی و زمانی که با چشمان سالم، کلاس چهارم ابتدایی را پشت سر می‌گذارد، ناگهان نابینا می‌شود و همین موضوع کل زندگی او را تحت الشعاع قرار می‌دهد. من فکر می‌کنم پرداختن به ابعاد مختلف زندگی موسی عصمتی به ویژه پدر و مادرش برای مخاطبان جذاب بود.

لاری با اشاره به ماجرای آشنایی با موسی عصمتی که منجر به ساخت این مستند شد، گفت: خاطرم هست زمانی که ایشان شعر معروف «خودم می‌بینم» را سرود، در فضای مجازی بسیار دیده شد و یکی از دوستانم به من پیشنهاد داد تا با ایشان مصاحبه‌ای داشته باشیم. وقتی برای اولین بار ایشان را دیدیم و مصاحبه صورت گرفت، احساس کردیم که می‌توان کار بلندتری از او ساخت. پژوهش‌هایی انجام دادیم و خاطراتش را شنیدیم تا در نهایت مستند «خودم می‌بینم» ساخته شد. ساخت این مستند از ابتدا تا انتها نزدیک به 9 ماه زمان برد.

او درباره کمبود تصاویر آرشیوی و استفاده از تصاویر بازسازی برای این مستند گفت: حجم تصاویر آرشیوی ما کم بود و دلیل آنهم منطقه‌ محرومی بود که ایشان در آن زندگی می‌کرد. البته ما تلاش‌های زیادی کردیم تا آن چیزی که موجود هست را پیدا کنیم و آقای عصمتی هم کارهایی انجام دادند اما در نهایت تصمیم گرفتیم به سمت بازسازی حرکت کنیم. معتقدم که در مسیر ساخت این مستند، بازسازی به ما کمک کرد، چرا که این امکان را برای ما فراهم کرد تا بتوانیم به صورت هنرمندانه حس بینایی و نابینایی را به تصویر بکشیم.

این فیلمساز مستند درباره علاقه موسی عصمتی به ادبیات و زبان فارسی گفت: آقای عصمتی یکی از افرادی است که به زبان فارسی علاقه بسیار زیادی دارد و تاکنون اقدامات زیادی را برای گسترش و توسعه زبان فارسی در بین تمام کشورهایی که زبان‌شان فارسی است، انجام داده و برای حفظ زبان فارسی، تلاش زیادی برای متحد کردن آنها انجام داده است.  

نوید نیلچی تهیه‌کننده این مستند نیز گفت: تیم تولیدی ما قبل از آنکه فیلمساز مستند باشد، یک تیم تولید محتوا است. خاطرم هست بعد از حادثه تلخ معدن طبس، شعر آقای عصمتی بسیار زیاد دیده شد. به دنبال شاعر این شعر گشتیم و زمانی که او را پیدا کردیم، قصد تولید یک مستند کوتاه درباره ایشان را داشتیم اما زمانی که با زندگی ایشان بیشتر آشنا شدیم، احساس کردیم که داستان‌ها و روایت‌های متنوع و جذابی در زندگی‌‌اش وجود دارد و می‌توان مستند پرتره بلند از او ساخت. مستند «خودم می‌بینم» اولین فیلم بلند ماست و امیدوارم توانسته باشیم نظر مخاطبان را جلب کنیم.

وی ادامه داد: من فکر می‌کنم قبل از هر چیز، شخصیت‌ آقای عصمتی می‌تواند مخاطبان را تحت تاثیر قرار بگیرد. همچنین مادر آقای عصمتی، الهام‌بخش زندگی او بوده و در سال‌های بعد نیز همسرش تبدیل به یار و یاور همیشگی‌اش می‌شود. شاید بتوان گفت زندگی آقای عصمتی تجلی این سخن مشهور است: «در پشت هر مرد موفق، یک زن وفادار و زحمتکش قرار دارد.»

موسی عصمتی شخصیت اصلی این مستند است. او شاعر و معلم مدارس نابینایان است و اخیرا کتاب خاطراتش را نوشته است.

عصمتی بیان کرد: این کتاب مجموعه‌ای از خاطرات زندگی من است. در این کتاب، تعداد 60 روایت از زندگی‌ام در دوران کودکی را بیان کردم. دورانی که علیرغم شیرینی‌هایش، برای من یادآور خاطرات دردناک نابینا شدن را به همراه دارد.

وی با اشاره به اینکه این کتاب از 4 بخش اصلی تشکیل شده است، گفت: بخش اول مربوط به خاطرات من در دوران نابینایی شدن است. در بخش دوم، خاطرات خانه‌نشینی خود بعد از نابینایی را بیان کردم و در بخش سوم، به روایت خاطراتی از مدرسه کودکان استثنایی است و در نهایت در بخش چهارم، خاطرات دوران دانشگاه را بیان کردم. من فکر می‌کنم هر کسی که این کتاب را بخواند، می‌تواند با زندگینامه تک قسمتی من آشنا شود. این کتاب قرار است از انتشارات جام جم منتشر شود.

او درباره تجربه‌اش از ساخت این مستند گفت: هر چیزی که درباره شعر و ادبیات فارسی باشد، برایم جذاب است و علیرغم سختی‌هایی که ممکن است برایم به همراه داشته باشد، آن را انجام می‌دهم. ساخت این مستند و بازگویی خاطرات برایم جذاب بود.

انتهای پیام/