"İkiyüzlülüğü Bırakalım, İran'ı Yıkmaya Gücümüz Yok"

Tesnim Haber Ajansı- Kayhan gazetesi özel haber köşesinde: "Biden yönetimi, Rusya-Ukrayna savaşını otokrasi ile demokrasi arasındaki bir savaş olarak pazarlamaya çalıştı ancak bu tanımlama Küresel Güney'de satın alınmadı. Aslında Washington'da bile bu anlatı, Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Joe Biden'ın Suudi Arabistan Veliaht Prensi Muhammed Bin Selman'ı utandırmasından sonra bile tutunamıyor."
Böyle bir denklemin yanlış olduğu kanıtlanmış olmasına rağmen, tüm Amerikan hükümetleri güvenlik için ilkeleri feda etti. Ancak İran ve Çin'deki kaos ortamı gözlemcileri hayrete düşürdü ancak bu ikiliden hiçbiri geri adım atmadı ve İran'daki durum sakinleşti.
Joe Biden hükümeti Amerika'nın iki düşmanını demokratikleştirme fırsatını mı kaçırdı? Washington'daki askeri şahinler çevresinin hükümete yönelik eleştirileri bunlardır. 2009'da Barack Obama yönetimi, İran'daki sözde yeşil hareketi desteklemediği için birçok eleştirinin hedefi oldu. Görünüşe göre bu eleştirilerin zihinsel arka planı, Amerika'da bir başkanın rejimleri devirmeye yettiği yönündedir; ancak 2009'un bir dersi daha var lakin seçim sahtekarlığıyla ilgili iddialar kanıtlanamadı. İran'daki rejimi devirmeyi umut edenler, geleneksel halk arasında İslami yönetimin yaygın desteğini görmezden geliyorlar. Amerika'nın bir ruhban yönetimini devirmek için bariz bir yolu yok. Yalnızca destek beyanı, iç güçler dengesini bozamaz. En kötü durumda, (muhalefet için) silah sağlamaya çalışmak kolay bir iş değildir ve hükümet iyi silahlanmıştır.
Batı bir iç savaşı kışkırtmaya çalışırsa, bu feci bir "başarı" olabilir. Suriye, böyle bir durumun çok büyük bir insani bedeli olacağını gösteriyor. Müdahalenin en ateşli savunucularının çoğu, demokrasi veya insan haklarıyla ilgilenmekten çok, bu tür görüşleri sevmedikleri bir hükümete karşı bir silah olarak kullanıyor. Suudi Bin Selman gibi ABD dostu despotların işlediği suçlar yeri geldiğinde görmezden geliniyor.
İran'da son dönemde yaşanan olaylar önceki örneklerden daha uzun sürse de 2009'daki olaylardan daha kısadır. İşçi sınıfı yaygın olarak ortaya çıkmadı. İranlı diplomatların sınır dışı edilmesi önerilmektedir. Soru, Rus, Çinli ve Suudi diplomatların neden sınır dışı edilmediğidir. Ne de olsa, tehlikeli düşmanlarımızla iletişim halinde olmak, yakın dostlarımızdan çok daha önemlidir.
Son olarak yaptırımlara geliyoruz ama İran'a yönelik uygulanmayan yaptırımlar pek kalmadı. Tahran, Trump'ın ekonomik katliamından sağ kurtulurken, yönetimi İslam Cumhuriyeti'ni dizlerinin üstüne çökertmeyi umuyordu.
Washington biraz alçak gönüllü olmalı. Batı halkı İranlı protestocular için fazla bir şey yapamaz. Batı hükümetleri daha da katı. Yurt dışında insan haklarını ve demokrasiyi korumanın en iyi yolu, yurt içinde ilkelerimizi yaşatmaktır. Amerikalı yetkililer ayrıca, dış savaşlara ve zorbalığa yol açan Amerikan dış politikasına sıklıkla hakim olan ikiyüzlülüğü ve ikiyüzlülüğü de durdurmalıdır.