به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، عبدالباری عطوان نویسنده و تحلیلگر برجسته جهان عرب در سرمقاله امروز خود در روزنامه اینترنتی رای الیوم به بررسی حملات گسترده ارتش رژیم اسرائیل، پاسخ مقاومت فلسطین و موضع حکام عرب در این زمینه پرداخت و نوشت: تجاوزگری وحشیانه اسرائیل علیه نوار غزه وارد پنجمین روز خود شد اما هیچ نشانه ای وجود ندارد که مقاومتی که از نوار غزه دفاع می کند و با این تجاوزگری با هدف قرار دادن عمق فلسطین اشغالی مقابله می کند، ضعیف یا خسته شده باشد.
وی افزود: این بار برخلاف دو تجاوزگری سابق رژیم اسرائیل، گروههای مقاومت فلسطین خواستار هیچ گونه میانجیگری عربی یا بین المللی برای پایان جنگ نشده است و گروههای مقاومت فلسطین خصوصا از مسئولان مصری که آنها را طرف مستقیمی در این تجاوزگری می دانند، خواستار میانجیگری نشده اند و همه آنچه از مسئولان مصری خواسته اند؛ این است که گذرگاه رفح را برای انتقال مجروحان برای درمان در بیمارستان های مصر با هزینه ملت فلسطین و کمک های افراد خیرخواه بازکنند. آیا این درخواست زیادی است؟ آیا این زخمی ها خطری برای امنیت مصر در بیمارستانها به شمار می روند که تنها به 10 درصد از آنها اجازه انتقال به بیمارستانهای مصر از طریق گذرگاه رفح داده می شود؟
عبدالباری عطوان نوشت: سه تحول اصلی خود را بر نقشه حوادث و رویدادهای این جنگ به شرح زیر تحمیل کرده است:
نخست: رسیدن چهار موشک نیروهای مقاومت فلسطین به فرودگاه اللد در شهر تل آویو برای اولین بار در تاریخ درگیری اعراب و اسرائیل است. این امر باعث شد تا آژیرهای خطر به صدا در آمده و پروازها به مدت 10 دقیقه متوقف شود و هشدار جنبش حماس به شرکت های هواپیمایی برای توقف پروازهای خود به فلسطین اشغالی به منظور حفظ سلامت مسافران آنها را تایید شود. اصابت این موشک ها برای پنج میلیون اسرائیلی به طور قطع تکان دهنده بود و باعث نگرانی شرکت های هواپیمایی شد که امنیت سرنشینان آنها در صدر اولویتشان قرار دارد.
دوم: زخمی شدن دو نظامی اسرائیلی سوار بر یک جیپ نظامی زرهی در نزدیک مرز با نوار غزه با یک فروند موشک ضد زره. این بدان معناست که هرگونه یورش زمینی به نوارغزه با مقاومت شدیدی روبرو خواهد شد. چه بسا این امر مردد بودن بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل و فرماندهانش در تسریع در اجرای تهدیدات خودشان در این زمینه را تفسیر می کند زیرا آنها از تلفات زیاد و عواقب آن نگران هستند.
سوم: وضعیت روحی بسیار عالی مردم غزه و اعلام آمادگی اکثر آنها از طریق رسانه های خارجی و عربی برای مقابله با این تجاوزگری. اما عکس این مطلب درخصوص محافل اسرائیلی صدق می کند زیرا نظرسنجی ها در داخل فلسطین اشغالی نشان داده است که درصد مقبولیت حزب "میرتس" که مخالف جنگ و شهرک سازی است، در چهار روز اخیر افزایش یافته است و اکثر تحلیلگران سیاسی و نظامی اتفاق نظر دارند که نتانیاهو بزرگترین قربانی این جنگ خواهد بود و بیش از نیمی از اسرائیلی ها تقریبا با هرگونه جنگ زمینی مخالفند.
چهارم: شلیک موشک ها از جنوب لبنان به منطقه الجلیل در همبستگی با نوار غزه. این امر ممکن است سرآغاز باران موشک ها و هشدار باشد و اگر هم اینگونه نباشد، بهترین پیام همبستگی را به قلب نیروهای مقاومت در نوار غزه فرستاده است.
عبدالباری عطوان افزود: مسئولان نظامی اسرائیلی از جنگی طولانی سخن می گویند و تاکید می کنند که "بانکی از اهداف" دارند و تا از بین بردن آنها از پا نخواهند نشست. نتانیاهو نیز با کبکبه و دبدبه می گوید که رهبران حماس به سپرهای انسانی پناه برده اند. این بانک های اهداف کدامند؟ آیا منظور دو میلیون انسان غیرنظامی بی پناه است که 60 درصد آنها را کودکان در یکی از پرجمعیت ترین مناطق جهان (نوار غزه) تشکیل می دهد؟ آیا می خواهند از رهبران حماس در میدان سرباز گمنام در قلب شهر غزه بایستند و جنگنده های اسرائیلی بالای سر آنها دور بزنند و آنها را با موشک هدف قرار دهند؟
وی تاکید کرد: بله، اهالی غزه به سپرهای انسانی برای محافظت از خانه های خود در برابر حملات هوایی اسرائیل تبدیل شده اند. یکی از خانواده ها متشکل از مرد و زن و کودک برای به چالش کشیدن جنگنده های اسرائیلی عملا بالای بام خانه خود رفت؛ به این امید که این خانه بمباران نخواهد شد اما خلبانهای اسرائیلی که خود را نماینده تمدن بشردوستانه غربی می دانند، بی رحمانه این خانه و خانواده را بمباران کرده و همه آنها را به شهادت رساندند.
عبدالباری عطوان نوشت: من که شبانه روز اسیر کنترل تلویزیون هستم و دربین شبکه های غربی و غیرعربی سیر می کنم، شخصا ندیده ام که یک زن یا مرد فلسطینی از حکام و سران عرب بخواهد که به یاری و نجات آنها برخیرند یا به آنها کمک مالی یا نظامی کنند زیرا ساکنان غزه انسانهای شرافتمند و با عزت و کرامت هستند و درک می کنند که این افراد (حکام عرب) تنها "نگهبانانی" هستند که فقط با دستورات آمریکا به منظور کشتن روح مقاومت و کرامت و جانفشانی شهروندان صاف و ساده وارد عمل شوند. وقتی دولت آمریکا از آنها می خواهد که میلیاردها دلار پول و سلاح ارسال و آتش فتنه را در سوریه روشن کنید؛ فوری به این درخواست پاسخ می دهند و وقتی از آنها می خواهد در عراق وارد عمل شوند، به سرعت و بدون درنگ با پولها و شبکه های تلویزیونی ماهواره ای خود اینکار را می کنند اما وقتی نوبت به فلسطین و مسجد الاقصی و ساکنان محاصره شده در غزه و قدس اشغالی می رسد، صورت خود را بر می گردانند.
این نویسنده تاکید کرد: نکته مشترک بین سران اسرائیل واکثریت قاطع همتایان عرب آنها همان چگونگی از بین بردن روح مقاومت و ارزشهای آنها در سریعترین زمان ممکن است تا هر دو طرف در آرامش و فراغ بال باشند و این امر به آنها اجازه دهد که عادی سازی روابط خودش را تکمیل کنند و از ثروت های خود و طرح های اقتصادی مشترکشان بهره مند شوند؛ بدون اینکه شعارهای مقاومت و عزت و کرامت، زندگی و خاطر آنها را آزرده کند.
وی افزود: مشیر المصری سخنگوی جنبش حماس پنجشنبه شب در مصاحبه ای تلویزیونی گفت که تنها نماینده ملت فلسطین امروز همان موشکی است که به قلب شهر حیفا در فلسطین اشغالی رسید.
عبدالباری عطوان نوشت: ما با این سخن طلایی المصری موافقیم زیرا بیانگر وجدان اعراب و مسلمانان در ماه جانفشانی و فداکاری است. این موشک که از نوع 320 ـ M با برد 160 کیلومتر است، ساخت سوریه می باشد. من این اطلاعات را از شماره 44 مجله اکونومیست انگلیس نقل میکنم.
وی افزود: فقط این را می توان گفت که پیروزی در جنگ ها یک مسئله نسبی است. پیروزی مقاومت درعراق، پیروزی نظامی آمریکا (در اشغال این کشور را ) را ناچیز و آن را به شکست مبدل ساخت. براین اساس و معیار، می گوییم که پیروزی مقاومت فلسطین در پایداری و بقای آن است؛ همانطور که در همه رویارویی های گذشته با اسرائیلی ها انجام داد.
سرازیر شدن چهار میلیون نفر به پناهگاهها و به صدا در آمدن آژیرهای خطر در قدس و تل آویو و حیفا و دیمونا زیباترین آهنگی است که گوشهای نیروهای مقاومت را که این موشک ها را در پاسخ به حملات جنگنده های اف 16 ساخت آمریکا علیه کودکان و شیرخوارگان و روزه داران فلسطینی شلیک می کنند، نوازش می دهد.
عبدالباری عطوان نوشت: برای هزارمین بار می گوییم که این جنگ "جنگ اراده هاست" و پیروزی از آن کسی است که اراده قویتری داشته باشد؛ نه سلاح قویتری. اراده اهل غزه قوی تر و سخت تر از سلسله جبال هیمالیا است.
انتهای پیام/ر