این ماهواره ها که به پروژه Cluster II تعلق دارند با هدف بررسی اثرات بادهای خورشیدی بر میدان مغناطیسی زمین به فضا پرتاب شده اند.
ماهواره های پروژه Cluster II در سال 2004 و به عنوان جایگزین مأموریت اصلی Cluster – که در سال 1996 و در حین پرتاب به دلیل خطای رایانه ای با شکست همراه شد – به فضا پرتاب شدند.
این پروژه شامل چهار ماهواره است که در فضا ساختار شبکه ای چهارگوشی را تشکیل می دهند و معمولا در فاصله 600 تا 20 هزار کیلومتری از یکدیگر در مداری بیضوی شکل در حال حرکت هستند.
مأموریت این ماهواره ها تهیه نقشه سه بعدی از امواج شوک آور خورشیدی است که به مغناطیسی زمین برخورد می کند.
با این حال هفته گذشته اتفاق جالب روی داد که طی آن ماهواره های 3 و 4 این پروژه با فاصله ناچیز 6 کیلومتر از کنار هم عبور کردند. در خلال این رویداد دانشمندان اسا توانستند مشاهداتی دقیق و با جزئیات کامل درباره شوک های ناشی از بادهای خورشیدی انجام دهند.
این درحالی است که دو ماهواره دیگر در فاصله 5 هزار کیلومتری از یکدیگر قرار داشتند.