به گزارش خبرگزاری تسنیم گروه استانها، حاجی جان، سفر خوب بود؟ قبل رفتنت فکر میکردی از خانه معشوق به خود معشوق برسی؟ حاجی جان، همه اینجا منتظر بازگشتت بودند، بچههایت سفارش پرچم سفیدت را داده بودند و حال سفیدی پرچمت رنگ سیاهی به خود گرفته است... .
حاجی، خودت به لقاءالله پیوستی و همسفر زندگیات را در مِنا تنها گذاشتی...
نمیدانم از دلش خبر داری یا نه اما در دلش غوغایی بود آنگاه که معشوقه زمینیاش را در سرزمین امن الهی از دست داد.
حاجیه خانم، تا میتوانی اشک بریز، خالی شو از هرچه نفرت، اما یادت نرود این تنها سلاح تو نیست بلکه ما تا آخرین لحظه تو و تمام غصههایت هستیم... حاجیه خانم، فریاد بزن هرچند آن نمکنشناسان نشوند، آنها سالهاست که خود را به نشنیدن زدهاند، از همان موقع که محمد(ص) دست علی(ع) را بالا برد...
آنها آنقدر غرق آدمکشیشان در یمن شدهاند که کشور خود را نیز با یمن بهاشتباه گرفتهاند...
حاجیهخانم، هر 7 سنگت به هدف نخورد، عیبی ندارد، به خدا سنگهای نزدهات هم ارزشش بیشتر از سنگهایی است که شاهزاده در ماشین مدل بالایش به نشانه زد، سنگهایی که هرکدام سبب مرگ هزاران نفر شد... سنگهایی که نه تنها او را به بهشت نزدیکتر نکرد، بلکه دسته کلید جهنم را هم به دستش داد...
من متأسفم برای آلسعودی که حتی لیاقت همجواری با خانه خدا را هم ندارد، برای آلسعودی که تمام فکر و ذکرشان شده است جمعآوری ثروت، در حالی که از پس یک جمعیت چندصدهزار نفره هم برنمیآیند... .
متأسفم برای آلسعودی که حکومت خود را بر پایه نفت میچرخاند و فکر میکند با یک سرمایه تجدیدناپذیر و رو به اتمام میتواند حاکم کل بشریت باشد... حاجیه خانم، ولی دیگر غصه نخور، ما خدا را داریم حتی اگر هزاران رسانه فاجعه منا را تکذیب کنند.
نگارنده حدیث صابری
انتهای پیام/*