به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم، پرهام پارسانژاد با اشاره به اینکه 25 درصد والیبالیستها مشکلات شانه را در طول زندگی حرفه ای خود تجربه کرده اند، که شایعترین آسیب در آنها کشیدگی و التهاب تاندون عضلات چرخاننده سر شانه است که به علت زدن سرویسها و اسپکهای پُرقدرت و مکرر میتواند بروز یابد، اظهار داشت: معاینه بالینی ، سونوگرافی و ام آر آی از روشهای تشخیص این آسیب هستند. این آسیب در صورتی که تحت نظر فیزیوتراپیست ورزشی درمان نشود میتواند مزمن شود و ماهها موجب آزار ورزشکار شده و یا منجر به پارگی تاندون مذکور شود.
این فیزیوتراپیست ادامه داد: این اختلال به علت تورم تاندون و گیر افتادن آن میان دو استخوان بازو و کتف ایجاد میشود و دردی ناشی از آن در ناحیه سرشانه احساس میشود که میتواند تیرکشنده به بازو باشد و در موارد حاد شب هنگام مزاحم استراحت ورزشکار شود به خصوص هنگام غلتیدن بر روی آن. در چنین مواقعی هنگام دور شدن بازو از بدن و بالا آوردن شانه درد احساس میشود.
پارسانژاد گفت: استراحت و دوری از تمرین، استفاده از یخ، داروهای ضد التهاب و فیزیوتراپی میتوانند راهکارهای مناسبی برای بازگشت ورزشکار به میادین صورت پذیرد. بنابراین فیزیوتراپیست به والیبالیست میآموزد که چگونه با کشش صحیح و آرام عضلات تورم و فشار وارده بر تاندون را کاهش داد و با تقویت عضلات ثبات دهنده کتفها، این تاندونها را در وضعیت عملکردی بهتری قرار دهند.
این فیزیوتراپیست تصریح کرد: فیزیوتراپیست ورزشی همزمان با اضافه کردن تمرینات هوازی و حفظ آمادگی جسمانی ورزشکار از بروز صدمات روحی-روانی در ورزشکار جلوگیری میکند و درمان مداوم و بر اساس تستهای پزشکی و فیزیکی زمان بازگشت او را به زمین مسابقه مشخص میکند. حضور مداوم فیزیوتراپیست در مراحل مختلف آسیب در کنار ورزشکار اعتماد به نفس و امید به برگشت به ورزش حرفه ای را در وی تقویت میکند و زمان دوری اش را از میادین ورزشی کوتاه میکند.
پارسانژاد تنظیم زمان استراحت و ریکاوری به دنبال تمرینها و مسابقات سخت، تقویت عضلات مرکزی در ناحیه کمربند شانه ای، اصلاح وضعیت قرارگیری کتفها نسبت به گردن و شانه، انجام تمرینات کششی و تقویتی عضلات این ناحیه و برنامه ریزی برای انجام مداوم این تمرینات از وظایف مهم فیزیوتراپیست ورزشی است که میتواند از بروز چنین آسیبهایی در والیبالیستهای حرفه ای پیشگیری کند.
انتهای پیام/