به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، همزمان با هفته دولت نشست خبری وزیر صنعت هم روز گذشته برگزار شد و بالاترین مقام این وزارتخانه به اعلام دستاوردهای خود در طول سال گذشته پرداخت.
محمدرضا نعمتزاده در ابتدای این نشست با اعلام اینکه مردم باید ٣سال فعالیت دولت را قضاوت کنند، گفت: برای دولت و رئیس جمهور این ملموس است که یکی پس از دیگری برنامهها تحقق پیدا کرده است.
وی با بیان اینکه در سال 91 رشد صنایع منفی 10 بود، افزود: این رقم در سال 93 به 5.6 رسید و در سال گذشته نیز میزان رشد صنعتی کشور صفر بود که دلایل این موضوع را باید رکود و کاهش نرخ تورم دانست که رشد صنایع را متوقف کرد. البته باید توجه داشت که کاهش تورم برای کشور لازم بود اما این امر مشکلاتی برای صنایع ایجاد کرد.
نعمت زاده تصریح کرد که بر اساس آمار گرفته شده از گمرکات کشور در چند ماه ابتدایی سال جاری صنایع کشور 4.2 درصد رشد را تجربه کرده اند.
هر چند اعلام رشد 4.2 درصدی بخش صنعت در میان فعالان صنعت با ابهاماتی روبه رو شده است اما به نظر می رسد این جمله وزیر صنعت "که برای دولت و رئیس جمهور این ملموس است که یکی پس از دیگری برنامهها تحقق پیدا کرده است"، نیاز به بررسی بیشتر دارد.
به همین منظور کمی عقب تر رفتیم و نگاهی به وعده های سه سال پیش رئیس جمهور برای بخش صنعت و تولید انداختیم. حسن روحانی در ابتدای کار از دغدغه جدی خود برای ساماندهی بخش صنعت کشور خبر داده و برنامه های خود برای بخش تولید را به شرح زیر اعلام کرده بود.
* همین کارخانههای موجود در کشور اگر به جای 20 درصد توان با 60 درصد توان کار کنند، بخش عظیمی از مشکلات اشتغالزایی در کشور برطرف میشود.
* در ماههای ابتدای آغاز به کار دولت «تدبیر و امید» موانع از سر راه تولید برداشته میشود.
* ما باید به سیاستهای ابلاغشده از سوی مقام معظم رهبری عمل کنیم، نه اینکه فقط شعار دهیم. شعار من «نجات اقتصاد ایران» است.
* اساس برنامه اقتصادی من بر دو محور «تولید ثروت ملی» و «توزیع عادلانه ثروت» استوار است. برای ایجاد ثروت ملی باید اقدامات فراوانی انجام دهیم که مهمترین آن بهبود فضای کسبوکار است.
* یکی از راههای مهار و کنترل تورم هدایت نقدینگی به سمت تولید است. در کنار هدایت نقدینگی به سمت تولید باید با فساد و رانتخواری مبارزه کنیم چرا که بدون آن تولید رونق نخواهد یافت.
* باید خدمات و تسهیلات لازم را در اختیار کارآفرینان و تولیدگران قرار دهیم که هم معضل بیکاری و هم معضل تورم را حل کنیم.
* دولت اگر رقیب باشد بخش خصوصی نمیتواند فعالیت کند لذا دولت باید زمینههای لازم را برای رقابت بخش خصوصی با یکدیگر فراهم کند و هر بخشی که موفقیت بیشتری را کسب کرده با حمایت، سیاست کلی و هدایت عام زمینه فعالیت هر چه بهترش فراهم شود. در دولت آینده برای توجه به بخش خصوصی، سیاستهای مدونی را در نظر گرفتهایم.
* عدالت اقتصادی به این معناست که هر چیزی در جایگاه خودش قرار بگیرد که اولین مسئله آن، تولید است. روی آوردن به مسیر واردات بزرگترین بیعدالتی است. یعنی عدالت این است که در شرایط فشار دشمن ما بتوانیم در داخل به تولید کمک کنیم، فضا را بهبود ببخشیم، تولید داخل را افزایش دهیم و بر مقدار واردات بکاهیم.
* کارخانههای کشور بین 20 تا 40 درصد در حال فعالیت هستند، ما باید همه مراکز تولیدی را به فعالیت کامل 100 درصدی برسانیم و این کار امکانپذیر است.
* در برنامه من علاوه بر برنامههای میانمدت برای حل مشکلات اقتصادی، اجتماعی، سیاست خارجی و امور فرهنگی، برنامه کوتاه مدت یک ماهه و 100 روزه وجود دارد. ما میتوانیم در یک زمان کوتاه تحول اقتصادی در کشور به وجود آوریم و در آن تحول اقتصادی با ایجاد یک دوره تنفس به کارخانهها و مراکز تولیدی مشکل دارند این معضلات را حل کنیم.
* ما با یک تفاهم بین بانک مرکزی و بانکهای کارگشا قادر هستیم آن همه اجناسی که در گمرکات ما انبارشده به بازار برگردانیم و همه اینها در یک برنامه کوتاه مدت امکانپذیر است. ما باید اقتصاد کشور را از شرایط فعلی نجات دهیم.
* موانع تولید با یک تدبیر قابل حل و فصل است، برخی موارد در کوتاه مدت و بخشی نیز به بلندمدت بازمیگردد.
* در حال حاضر بیش از 41 هزار واحد صنعتی نیمهتمام داریم و اگر 34 هزار میلیارد تومان اعتبار در اختیار این واحدها گذاشته شود، همه کامل و فعال میشود و 499هزار نفر را مشغول به کار میکند. امروز در بخشهای مختلف تولیدی اگر مقداری ثبات باشد و مردم بدانند مقررات تغییر نمیکند به گونهای که شاهدیم در یک ماه نزدیک به 50 برابر مقررات اقتصادی تغییر میکند، همه فعال میشوند.
* اگر تولید رونق یابد در بخشهای مختلف هم بیکاری حل میشود و هم وقتی این مسئله افزایش یابد عرضه کالا زیاد میشود و در برابر تقاضا تعادل به وجود میآید در این صورت ناچار نمیشویم بنجلها را از خارج وارد کنیم و برای کارگر چینی کار درست کنیم.
* اقتصاد مقاومتی یعنی اقتصاد استقامتی که ما باید مقاومت را ادامه بدهیم و این به معنای اقتصاد ریاضتی نیست. در اقتصاد مقاومتی باید به دنبال تولید داخل و رشد اقتصادی برویم و خرجهای بیجای دولت را کم کرده و به جای شعار برنامهریزی و کار کنیم؛ مداوم واردات زیاد نشود و تولیدات آخر ما افزوده شود و با استقامت اهداف اقتصادی از جمله چشمانداز را دنبال کنیم.
حال باید از وزیر صنعت پرسید، منظورشان از تحقق برنامه های دولت در بخش تولید دقیقاً کدام وعده و برنامه فوق هست؟
افزایش 3 برابری ظرفیت تولید، حل 100 روزه مشکل تولید، اختصاص یارانه تولید، هدایت نقدینگی بانک ها به سمت تولید، بهبود فضای کسب و کار، خروج تولید از رکود، مقابله با واردات بی رویه، کاهش موجودی انبارها با رونق بازار و تکمیل واحدهای نیمه تمام بخشی از مهمترین وعده های دولت در بخش تولید است که عمدتاً محقق نشده است.
انتهای پیام/