به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، یکی از دغدغه های کارگران بیمه نشدن آنها از سوی کارفرمایان است. بیمه تأمین اجتماعی جز کمترین حقوق کارگران و از وظایف اصلی کارفرمایان است اما متأسفانه به یک خطای پرتکرار از سوی کارفرمایان تبدیل شده است.
کارگرانی که بیمه ندارند, قرارداد کار کتبی ندارند و اکثر آنها قراردادهایشان شفاهی است. زمانی که قرارداد کار شفاهی باشد یعنی کارگر امنیت شغلی و آینده ندارد.
زمانی که آینده شغلی ندارد, انگیزه ای برای بهبود کیفیت زندگی ندارد و همین مسئله باعث بروز مشکلاتی در مسیر کارش هم خواهد شد. در سالی که با عنوان سال «تولید؛ پشتیبانیها، مانعزداییها» نامگذاری شده است, یکی از موانع تولید مشکلات کارگران است. زمانی که مشکلات کارگران برطرف شود. انگیزه و انرژی آنها برای تولید بیشتر خواهد شد.
در صورتی که کارفرما در زمینه حق بیمه کارگران قصور کند، بیمه شده میتواند با اطلاع دادن به نزدیک ترین شعبه تقاضای خود را برای مراجعه بازرس اعلام کند.
با تغییر شرایط حاکم بر بازار کار، کارفرمایان برای رسیدن به منافع مالی بیشتر اقدام به نادیده گرفتن حقوق کارگران می کنند. درحالی که کارگران یکی از اساسی ترین سرمایه های توسعه صنعتی کشور محسوب می شوند، باید مورد حمایت ویژه قراربگیرند. اما متأسفانه تا کنون چنین نشده است.
«قانون تأمین اجتماعی» نیز ازمهمترین منابعی است که حقوق و تکالیف کارگران و کارفرمایان را تشریح کرده و به موضوع های مهمی از جمله «بیمه کارگران» پرداخته است. طبق ماده 1 همین قانون، یکی از وظایف سازمان تأمین اجتماعی انجام تعهدات موضوع قانون تأمین اجتماعی است.
مزایای بازنشستگی یکی از دغدغه های اصلی کارگران است ، تنها راه رسیدن به این موضوع مسیر بیمه تأمین اجتماعی است. بنابراین یکی از دغدغه های همیشگی آنها این است که آیا کارفرمایان در خصوص ارائه فهرست حقوق و دستمزد، به وظیفه قانونیشان عمل میکنند و آیا حق بیمه ماهیانه را به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت میکنند یا نه؟
کارفرمایان باید از روز اول شروع به کار، نسبت به بیمه کردن کارگران واحد خود اقدام کنند، اما به دلایلی همچون پرداخت حقوق کم و همچنین پرداخت نکردن سنوات و عیدی کارگران خود را بیمه نمیکنند.در حال حاضر مشاهده می کنیم با وجود قوانین محکم در مسیر بیمه شدگان اما باز هم برخی کارفرمایان قوانین را زیر پا می گذارند و کارگران خود را به دلایلی مانند فراراز پرداخت سنوات و عیدی بیمه نمی کنند.
این در حالی است که طبق ماده 39 قانون تأمین اجتماعی، کارفرما موظف است تا پایان آخرین روز ماه بعد حق بیمه و اسامی بیمه شدگانش را به سازمان تأمین اجتماعی ارائه دهد و در غیر این صورت جریمه می شود.
همچنین بر اساس بند الف ماده 4 قانون تأمین اجتماعی، کلیه افرادی که به هر عنوان در مقابل دریافت مزد یا حقوق کار می کنند، مشمول قانون تأمین اجتماعی هستند.در ماده 148 قانون کار نیز کارفرمایان کارگاه های مشمول این قانون مکلف شده اند که بر اساس قانون تأمین اجتماعی، نسبت به بیمه کردن کارگران واحد خود اقدام کنند.
بنابر این کلیه کارگاه ها و مشاغلی که تحت پوشش قانون کار قرار دارند، مشمول قانون تامین اجتماعی نیز می شوند. طبق ماده یک قانون کار، کلیه کارفرمایان، کارگران، کارگاه ها و موسسات تولیدی، صنعتی، خدماتی و کشاورزی تحت پوشش قانون کار قرار گرفته اند.
هر کارگری (که مشمول قانون تأمین اجتماعی باشد) حق دارد از اولین روز اشتغال به کار تحت پوشش بیمه قرار بگیرد.هر فرد پس از آغاز بیمهپردازی میتواند از سازمان تأمین اجتماعی خدمات بیمهای و درمانی را در چارچوب قوانین این سازمان مطالبه کند.
در صورتی که کارفرما در زمینه حق بیمه کارگران قصور کند، بیمه شده میتواند با اطلاع دادن به نزدیک ترین شعبه یا مرکز ارتباطات مردمی (1420) این سازمان، تقاضای خود را در خصوص مراجعه بازرس به محل کار اعلام کند.
انتهای پیام/