به گزارش خبرگزاری تسنیم، این روزها در جامعه فوتبال ایران صحبت از انتخابهای عجیب رئیس فدراسیون فوتبال در پُستهای مختلف است. حجم انتقادات به حدی است که در 48 ساعت گذشته بیشتر رسانههای ورزشی، کارشناسان و پیشکسوتان و هواداران در فضای مجازی فوتبال ایران از بابت این تصمیمگیریها اظهار نگرانی کردهاند. بعد از معرفی حمیدرضا مهرعلی به عنوان سرپرست نایب رئیسی اول فدراسیون، انتصاب مجتبی خورشیدی در سمت سرپرستی تیم ملی، بادی بود که بر آتش زیر خاکستر وزید و به جان فدراسیون فوتبال افتاد.
درباره سوابق نه چندان مطرح و درخشان خورشیدی و عجیب بودن انتخاب او برای سرپرستی تیم ملی صحبتهای زیادی شده و در این مقال دیگر نیازی به یادآوری و هشدار دوباره برای روندی که فدراسیون فوتبالِ جدید در همین ابتدای کار آغاز کرده، وجود ندارد.
درست است که بسیاری از انتخابها و انتصابها در فدراسیون فوتبال برعهده شخص رئیس فدراسیون بوده ولی برخی از تصمیماتی که در حوزه اختیارات عزیزی خادم گرفته شده، منجر به زیر سؤال برده شدن خیلی از اصول، قواعد، اعتبار، وجاهت و قداست فوتبال ایران شده است. این تصمیمات عجیب، شعارها و اظهارات رئیس فدراسیون را هم زیر سؤال برده است. در حالی که عزیزی خادم پیش از انتخابات و بعد از انتخاب شدنش به عنوان رئیس فدراسیون از خرد جمعی حرف زده و استفاده از نخبگان برای اداره فدراسیون را وعده داده بود اما عکس این موضوع رخ داده است.
در این شرایط سؤال این است که نقش هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال چیست؟ آیا قرار است هیئت رئیسه جدید در چهره میراثدار افراد قبلی ظاهر شود و تنها نظارهگر اتفاقات و تصمیمگیریهای سلیقهای باشد یا قرار است با تغییر اعضا، تغییر رویه نیز صورت بگیرد؟
با انتخابات فدراسیون فوتبال، ترکیب هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال نیز دچار تحول اساسی شد و احسان اصولی، طهمورث حیدری، بهرام رضاییان، مهرداد سراجی، خداداد افشاریان، احمدرضا براتی و میرشاد ماجدی به عنوان اعضای جدید هیئت رئیسه معرفی شدند. با حضور این افراد انتظار میرفت و میرود هوایی تازه و تغییر رویهای مناسب در هیئت رئیسه شکل بگیرد و اعضای جدید در چهره مطالبهگر ظاهر شوند.
اگر بنا باشد باز هم هیئت رئیسه منفعلانه عمل کند و تصمیمات کلان نیز به صورت شخصی و سلیقهای و البته بدون کارشناسی و مشورت صورت بگیرد، که هیچ؛ اما اگر قرار است در همین ابتدای کار دوره جدید، در این روند تغییری صورت بگیرد، وقت آن همین الان است. اعضای هیئت رئیسه باید اتفاقاتی که در دوره پیش رخ داد را برای خود یادآوری کنند و از آن درس بگیرند. در جریان قرارداد فدراسیون قبلی با مارک ویلموتس هنوز پای تک تک اعضای هیئت رئیسه گیر است و افکار عمومی، همه سکانداران وقت فدراسیون را باعث و بانی ناکامیهای این قرارداد پر حرف و حدیث در بُعد فنی، مالی و حقوقی میدانند.
فدراسیون جدید در شرایطی بحرانی سکان هدایت فوتبال ایران را برعهده گرفته ولی باید بدانیم با اقدامات کنونی شرایطی بحرانیتر نیز رقم خواهد خورد. در این شرایط پررنگ شدن نقش اعضای هیئت رئیسه در نظارت بیشتر احساس میشود. این اعضا باید در تصمیمگیریها پویاتر عمل کنند، چون مسیری که فدراسیون فوتبال در 4 سال پیشرو طی خواهد کرد، به نام و حساب همه سکاندارانش نوشته میشود نه فقط یک شخص و یک جریان. سؤال اصلی این است که هیئت رئیسه فعلی در قبال تصمیمات عجیب عزیزی خادم منفعل خواهد بود یا پرسشگر؟
انتهای پیام/