به گزارش خبرگزاری تسنیم از قزوین، صالح قاسمی در نشست تبیین قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت که بعدازظهر امروز در سالن اجتماعات استانداری قزوین برگزار شد، اظهار داشت: نرخ رشد جمعیت ایران در حال حاضر به 0.6 درصد کاهش یافته و فقط 5 سال برای رشد جمعیت و رهایی از بحران پیری فرصت داریم و اگر کار اثرگذاری انجام ندهیم، از سال 1406 وارد بحران جمعیتی میشویم.
وی اضافه کرد: اگر افول میزان رشد جمعیت با وضعیت فعلی ادامه پیدا کند، طی 15 سال آینده نرخ رشد جمعیت ما صفر و از 20 سال آینده رشد جمعیت ما منفی میشود و به کمترین میزان باروری در خاورمیانه و جهان اسلام خواهیم رسید. بحران جمعیتی که میتواند تمامی شاخصههای اقتصادی، اجتماعی و امنیتی ما را تنزل دهد.
قاسمی همچنین با اشاره به وقوع بحران سالمندی در 3 دهه آینده ادامه داد: سالمند شدن جمعیت بیشتر از همه به اقتصاد ما ضربه وارد میکند. چون نیروی انسانی فعال را از دست میدهیم و مجبور خواهیم شد از سایر کشورها نیروی کار وارد کنیم که برای ما تبعات اجتماعی و امنیتی خواهد داشت.
وی یادآور شد: همچنین سالمندی موجب کاهش تولید ناخالص ملی، افزایش رکود اقتصادی و در نهای وابسته شدن کشور به واردات منجر خواهد شد. در چنین شرایط بنگاههای اقتصادی تضعیف میشوند و سازمان تأمین اجتماعی هم با چالش بزرگی در پرداخت مطالبات بازنشستگان مواجه خواهد شد و به همین خاطر باید جلوی این بحران را با تمام توان بگیریم.
سبک زندگی عامل اصلی کاهش جمعیت در ایران است
دبیر مرکز مطالعات راهبردی جمعیت در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه اگر 60 درصد جمعیت کشوری در سنین 16 تا 64 سال باشند، این کشور در پنجره جمعیتی قرار دارد، گفت: بنابراین کشور ما در پنجره جمعیتی قرار گرفته و اگر بتوانیم به قانون جوانی جمعیت و حمایت از خانواده و سایر سیاستهای بالادستی عمل کنیم، ساختار جمعیت جوان ما حفظ میشود.
قاسمی افزود: مدت زمان عمر این پنجره جمعیت 4 تا 4.5 دهه است و در ایران هم از 16 سال قبل پنجره جمعیتی باز شده و به همین خاطر حدود 25 تا 30 سال زمان داریم تا از طریق این پنجره جمعیتی و نیروی انسانی فعال خود جلوی پیری جمعیت را بگیریم و قطار سریع سالخوردگی جمعیت در کشور را متوقف کنیم.
وی سبک زندگی و وضعیت اقتصادی را 2 عامل تعیینکننده در رشد جمعیت برشمرد و ادامه داد: با وجود اینکه بیشتر افراد مشکلات اقتصادی را دلیل کاهش نرخ رشد جمعیت در ایران میدانند، اما پژوهشها نشان میدهد در کشور ما عامل اصلی کاهش این نرخ سبک زندگی است که در آن مؤلفههای فرهنگی نقش بیشتری از شاخصههای اقتصادی دارند.
انتهای پیام/