به گزارش خبرنگار آئین و مذهب خبرگزاری تسنیم، محمودکریمی جوان در سالهایی که خیلی ها فکر می کنند که دوران سبک مداحی سنگین و وزین به پایان رسیده است و امثال حاج منصور فقط به واسطه سابقه و محبوبیت و شهرت قبلی شان در رسانه ها مطرحند به اوج محبوبیت رسانه ای می رسد. نوحه معروف " عشق یعنی..." نخستین اتفاقی است که کریمی را در دهه فاطمیه تقریبا 10 سال قبل در تلویزیون مطرح می کند. اما این اولین باری نیست که محمودکریمی در تلویزیون ظاهر شده است. پیش از این در یک مولودی خاطره انگیز که مربوط به ولادت حضرت علی (ع) است همه بینندگان تلویزیون با مداح جوان و تنومندی آشنا می شوند که در عین اینکه از همان محتوا و قالب رفتاری و حرفه ای سبک حاج منصور و شاگردانش استفاده می کند شور و حال نوع مداحی و ریتم خوانش نوحه هایش اتفاق جدیدی در عرصه جریان مداحی غالب آن دوره است.
کریمی که آن طور که می گویند بیشتر شعرهایش را هم خودش می گوید هیچ گاه در همه این سالها کارش را به سبک های سنتی پیشیین محدود نکرد. محرم دو سال پیش کریمی یک مجلسش را کامل به ابتهال خوانی اختصاص داد که اتفاق بی سابقه ای در مداحی ایرانی بود و در سالهای گذشته هم تجربه سبک های تا به حال تجربه نشده در مداحی ایرانی و ابداع و نوآوری یک اصل اساسی در مجالس مداحی اش بود اما هیچ کدام از این اتفاقات سبب نمی شود که کریمی را از نسل مداحانی که حاج منصور پیش روی آنها بود جدا کنیم و متعلقش بدانیم به نسل بعدی مداحان جوان که شرحشان را در ادامه می خوانیم. کریمی هیچ گاه سنگینی و وزانت محتوای مجالسش را فدای جذب جوانانی نکرد که به هیئت به چشم محل تخلیه انرژی نگاه می کنند.
محمود کریمی در عین اینکه در فرم مداحی سنتی تغییراتی اساسی ایجاد کرد اما کارش هیچ وقت به یک انقلاب شبیه نبود. ملاحظات را رعایت می کرد و شاید با اندکی اغماض بتوانیم قائل به این شویم که کریمی در همه این سالها در میانه دو جریان سنتی و مدرن مداحی در ایران ایستاد.و خب به همین ترتیب توانست طرفداران هر دو نگاه را با هم در یک جا جمع کند. چند سالی است که محمود کریمی انتخاب اول خانواده های ایرانی است.جوان ها و میانسالان و پیرهای خانواده می توانند روی شبکه تلویزیون در ایام محرم وقتی که کریمی پخش می کند توافق کنند. به شدت نکته مهم و اساسی است اینکه کریمی با وجود محبوبت و شهرت فزاینده تنها مداحی است که در همه این سالها هیچ حاشیه ای نداشته است و این نه به معنای این است که کاری مثلا به دنیای سیاست نداشته است که موضع گیری های تحسین برانگیزش در ایام فتنه هنوز در خاطر همه هست.
کریمی اهمیت و در عین حال خطرناکی دنیای رسانه ها را خوب دریافته است و در عین فرار نکردن از رسانه ها حسابی مرزهای ژورنالیستی جنجال را می شناسد و بر روی آن و نه آن سمت آن قدم می زند.
اما امسال ماجرای مداحی محمود کریمی در امامزاده علی اکبر چیذر ماجرای پردامنه ای شده است. روز اول محرم خبری در رسانه های خبری پخش شد که تفسیر آن طبق روال سنتی مراسم های مذهبی در ایران به شدت عجیب و غیرمعمول بود. محمود کریمی اعلام کرده بود که حق پخش مراسم های دهه اول امسالش را به شرکت خاصی واگذار کرده است و شرعا راضی نیست که به نحو دیگری از مجالسش استفاده شود. ظاهرا محمود کریمی شب اول هیئتش درباره این مساله از تریبون رسمی هیئت صحبت کرده بود و این برای همه کسانی که سنت هزار ساله مناسک مذهبی و برگزاری مراسم های مذهبی را دیده بود حیرت انگیز بود. این برای اولین بار بود که از یک تریبون مذهبی معتبر و مشهور با طرفداران بی حد و حصر درباره مسائلی این چنینی صحبت می شد.
اگر این اتفاق رسانه ای بی سابقه را در کنار کار جدید امسال محمود کریمی در آوردن طبل و سنج به داخل هیئت که انتقاداتی فراوانی هم برانگیخته بود بگذاریم متوجه می شویم که اتفاقاتی در سبک مداحی و روضه خوانی محمود کریمی در حال رخ دادن است که تا پیش از این سابقه نداشته است.
آیا سرانجام محمود کریمی به خیل عظیمی از مداحانی که در همه این سالها گرفتار معضلی به نام " بازی رسانه ای " شدند خواهد پیوست؟
انتهای پیام /