به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، یکی از حوزههایی که در آن باید بیشتر از گذشته کار شودو به نوعی پاشنه آشیل صنایع دستی کشور است، موضوع توزیع محصولات صنایع دستی است. موضوعی که دولت باید در آن دخالت کند و حمایتهای لازم را انجام دهد اما متأسفانه شاهدیم که دولت در این زمینه یا پای خود را عقب کشیده است یا بد عمل میکند، البته اقدامات خوبی هم در این زمینه داشتهایم.
در این حوزه گفتوگو میکنیم با محمدرضا رشید کردستانی، استاد دانشگاه و سرپرست اسبق معاونت صنایع دستی کشور که متن این گفتوگو را در زیر میخوانید؛
*تسنیم: به نظر میرسد در حوزه توزیع محصولات صنایع دستی با مشکلات عدیدهای مواجه هستیم، همینطور است؟
*رشیدکردستانی: تقریباً همینطور است، در این حوزه مسائلی داریم که بر توزیع محصولات صنایع دستی اثرگزار است، اولین نکته در این بخش، نقش واسطههاست که به دو بخش تقسیم میشوند یکی، اتحادیههای بزرگ تحت هر عنوان یعنی اتحادیههای استانی و کشوری و دیگری سایر یعنی تعاونیهای تولیدی هستند. در بخش سایر، به عنوان مثال در یکی از شهرهای مرزی، تعاونی دیدم که آنها دختران بی سرپرست را زیریک سقف جمع کردند و به آنها پول میدادند و آنها تولید میکردند، این تعاونیها حتماً نیاز به کمک دارند و شما نمیتوانید آن را با تعاونیهای دیگر در یک کاسه قرار دهید چرا که اینها نیاز به کمک بلاعوض هم دارند.
*تسنیم: در این حوزه صنعتگران و روستاییهای تولیدکننده صنایع دستی هم قرار می گیرند؟
*رشیدکردستانی: بله، به جز این تعاونیها، صنعتگرانی داریم که خردهپا هستند یعنی سرمایه کمی دارند اما آگاهی و علم دارند، یعنی کسانی که زبان انگلیسی میدانند و درجریان هستند که فلان نمایشگاه در آن کشور کی برگزار میشود، اقدام میکنند، دعوتنامه برایشان میآید و گمرک بار میزند و هیچ کار هم به سازمان صنایع دستی ندارد و همانطرو که شما گفتید، آخرین بخش از حوزه سایر، روستاییها و در نهایت مسافرانی هستند که کالا همراه خود میبرند.البته گروهی از تولیدکنندگان که نمیتوانند در هیچ کدامیک از این دستهها باشند کار دولت است که آنها را حمایت و آگاهسازی کند.
*تسنیم: یکی از مهمترین ضعفهای کشور در زمینه توزیع و وفروش محصولات صنایع دستی عدم تبلیغات مناسب و بازاریابی است در این زمینه نظر شما چیست؟
*رشیدکردستانی: متأسفانه این مشکل دامن گیر حوزه صنایع دستی شده است و یکی از حوزههایی است که میتواند در صورت عملکرد مناسب بار بزرگی را از دوش تولیدکننده بردارد، در حوزه توزیع بازاریابی و شناخت بازار هدف باید به این سوالات پاسخ داد؛ این محصول را کجا میخرند؟ چه رنگی از آن را میخرند؟ در چه فصلی بهتر میخرند و ذائقه آن طرف چیست؟ از طرفی باید نسبت قیمت ریال و دلار را سنجید که برای تولیدکننده، صادرات به صرفه باشد، نکته دوم در این مرحله این است که باید مجموعهای در معاونت صنایع دستی ایجاد شود که به تولیدکنندههای صنایع دستی کشور خط بدهد و به آنها اعلام کند که چه محصولی را با چه کیفیتی و با چه رنگی برای این کشور تولید کنند.
*تسنیم: یکی از از حوزههای دیگری که در توزیع محصولات صنایع دستی مهم است بحث سرمایه است، دولت چه نقشی در تامین یا حمایت از این سرمایهها دارد؟
*رشیدکردستانی: یکی از سرمایههای موجود در بخش صنایع دستی، سرمایه در گردش است، به این معنا که این تاجر میخواهد محصول صنایع دستی را خارج از کشور بفروشد، دولت باید در اینجا پولی به او بدهد تا او از تولیدکننده بخرد و در کشور مقصد بفروشد، سپس پول خودش را بردارد، قسط دولت را هم بدهد. اینجا آنجایی است که دولت باید وارد شود.
*تسنیم: چرا؟
*رشیدکردستانی: چون این تاجر اولاً اینقدر پول ندارد دوماً که پولش میخوابد و این آنقدر توان ندارد که این پول را یک سال بخواباند لذا دولت باید وام با بهرههای بسیار کم، طوری که برای تاجر صرف کند، در اختیارش قرار دهد تا او بتواند وارد این موضوع شود، یکی از راههای مهم تقریباً ضعیف این حوزه از صنایع دستی همین موضوع است. جالب است که اگر سوال کنیم چه کسی این کار را انجام داده است در جواب باید گفت که بخش خصوصی.
*تسنیم: شاهدیم که در این حوزه وامها از سوی بانکها یا تخصیص نمییابند یا به سختی واممیدهند.
*رشیدکردستانی: بله همینطور است.در بخش سرمایه، بانکها، بسیار ضعیف عمل میکنند و خیلی سخت وام میدهند از طرف دیگر ما وامهایی بدون برنامهریزی دادیم با عنوان وامهای مشاغل خانگی، متأسفانه این پول را هدر دادیم و نظارت هم نکردیم یعنی کلی پول که می توانست در تولید بیاید در بخش مصرف رفت. اینجاها دولت باید وارد شود.
یکی از نکاتی هم که در توزیع محصولات صنایع دستی مهم است مساله نمایشگاههای و بازارچههای و شهرکهای صنایع دستی دائمی و غیردائمی و خارجی و داخلی است. اینها راهکارهایی هستند که میتوانند به تولیدکننده کمک کند که تولیدکننده با مکانیزم صحیح اعتماد کند، کالایش را عرضه کند. بعد وقتی تقاضا را تحریک کنید و میزان آن بالا رود، فروش تولیدکننده بالا میرود و قوی میشود لذا صنایع دستی رونق مییابد.
گفتوگو از مسعود ملکی
انتهای پیام/