خبرگزاری تسنیم همزمان با ایام ماه مبارک رمضان، ماه ضیافت الهی و بهار قرآن هر روز یک آیه از کلام الله مجید را توسط «حجتالاسلام والمسلمین سید ابراهیم راد» در برداشتی کوتاه و آزاد با محوریت مسائل اجتماعی و موضوعات مهم سبک زندگی با عنوان «آیههای زندگی» منتشر میکند.
در ادامه بخش هجدهم آیههای زندگی شرح آیه 27سوره مبارکه قصص با موضوع «مراسم خواستگاری» را میخوانید:
«قَالَ إِنِّی أُرِیدُ أَنْ أُنکِحَکَ إِحْدَی ابْنَتَیَّ هَاتَیْنِ عَلَی أَن تَأْجُرَنِی ثَمَانِیَ حِجَجٍ فَإِنْ أَتْمَمْتَ عَشْرًا فَمِنْ عِندِکَ وَمَا أُرِیدُ أَنْ أَشُقَّ عَلَیْکَ سَتَجِدُنِی إِن شَاء اللَّهُ مِنَ الصَّالِحِینَ»
«گفت: من میخواهم یکی از این دو دختر خود را به نکاح تو در آورم، به شرط آن که هشت سال اجیر من شوی و اگر ده سال را تمام کنی اختیارش با تو است و من نمیخواهم بر تو سخت بگیرم و ان شاءاللّه مرا از صالحان خواهی یافت».
از مهمترین امور و اصول زندگی هر انسانی امر ازدواج است. چگونگی ازدواج از ابتدا تا قیامت یک فرد اثر گذار است و مهمتر ازخود ازدواج، بحث انتخاب همسر و نوع خواستگاری است.
ببینیم خواستگاری امروز چه وضعیتی دارد. آنچه امروز متعارف است این است که آقایی از طریق خانواده یا ضوابط متعارف به خواستگاری دختری میرود. این خیلی هم خوب است اما یک سوالی مطرح میشود که آیا حتما و فقط آقایان میتوانند و میبایست از دختران خواستگاری کنند؟ آیا این براساس وحی و فطرت و عقل و شریعت است؟ آیاخواستگاریها میتواند دو طرفه باشد و خانمها هم بتوانند براساس ضوابط و اصول به خواستگاری آقایان بروند؟ اگر این اتفاق بیافتد خلاف کدام آیه قرآن و خلاف کدام یک از شرایع از آسمانی،کدام وحی و فطرت و وجدان اتفاق میافتد؟
در مراجعه به قرآن با آیه 26 سوره مبارکه قصص مواجه میشویم که حضرت شعیب نبی از حضرت موسی دختر خود را خواستگاری میکند. قضیه از این قرار بود که جناب شعیب دو دختر داشت. ایشان خطاب به حضرت موسی فرمود من میخواهم یکی از دخترانم را به ازدواج تو دربیاورم. یعنی خواستگاری از طریق خانواده دختر انجام شده است. جناب شعیب نبیالله و معصوم و متصل به وحی بود و از خودش حرفی نمیزد. آیا شعیب خلاف فطرت و شرع و وحی و قرآن انجام داده است؟
از اینجا معلوم میشود اگر خانمها از آقایان خواستگاری کنند هیچ خلافی در شریعت و فطرت و وحی صورت نمیگیرد، البته فرهنگ ما الان اینگونه نیست.
برخی اشکال میکنند و میگویند این کار امکان شرعی دارد اما در فرهنگ ما مذموم است. در جواب باید گفت آیا فرهنگ مخالف با قرآن و وحی کارا است یا ناکارا؟ ما ناکارایی این فرهنگ را در بالا رفتن سن ازدواج و میزان طلاق در کشورمان میبینیم. یک فرهنگ غلط که خلاف آیه قرآن است با چه دلیلی به آن عمل کنیم؟
به عنوان مثال فرض کنیم خانمی با کمالات، اهل علم، مومن و خانواده دار است. افرادی که به خواستگاری او میآیند به دلیلی، واقعا شایسته آن خانم نباشند و موردی که شایسته او باشد نیامده است. لذا دو راه پیش روی این خانم است. اول ازدواج با فردی که علاقهمند به او نیست و تشکیل کانون خانواده در حالی که آغاز آن از سر اجبار و تلخی است. به نظر شما آیا این خانواده کانون آرامی خواهد بود و فرزندان متعالی خواهد داشت؟ آیا این راه یک راه اسلامی و انسانی است؟ راه دوم این است که تا آخر عمرش مجرد بماند. این مجرد ماندن هم اسلامی و انسانی است. پس چه باید بکند؟
اگر خانمی سنش بالا رفت و خواستگار نیامد چیکار باید بکند؟ آیا همان فرهنگ غلطی که از آن دفاع میکنند، پاسخگو است؟ این مفاسد و گناهان غیر قابل محاسبه را کدام فرهنگ گردن میگیرد؟ فرض کنید برای خانمی با کمالات در طی سالیان شش تا خواستگار بیاید. چطور برای یک دختر خانم شش خواستگار بیاید ولی یک پسر با همان اوصاف بلکه پایین تر بتواند شصت جا خواستگاری برود. آیا این عدالت است؟ اسلام و شرع، وحی و فطرت این را گفتهاند؟
برخی میگویند نقص در خود آن خانم است. اگر زیبا بود و تحصیلات داشت و... باید گفت اولا؛ خیلی از این نقایص که دست ما نیست ثانیا؛ ما آقایان خودمان را بهتر میشناسیم. اگر نقصی در خانمهاست در آقایان هم هست. اما در شرایط مساوی چرا به آن خانم میگوییم برو نقصت را برطرف کن اما به آقا میگوییم برو آنقدر خواستگاری تا یکی را پیدا کنی. آن خانم چه باید کند؟
گناه مجرد ماندن یک خانم یا یک زندگی اجباری را چه کسی و کدام فرهنگساز متقبل میشود؟ در حالی که خیلی خوب است خانمها با رعایت اصول و ضوابط خانوادهها به خواستگاری آقایان بروند. این کار برکات فراوانی دارد. چقدر به خاطر خوب نبودن خواستگارها سن ازدواج بالا میآید، این ازدواج اجباری است که منجر به طلاق میشود.بنابراین اینگونه میشود ازدواج دلخواه و مناسب و به تبع آن یک زندگی بالنده داشت و خود به خود آمار طلاق پایین میآید.
الان براثر این فرهنگ غلط در برخی از مناطق برای دخترخانمها یک فاجعه عظیم انسانی صورت میگیرد البته نامرئی و خاموش. خدا توفیق دهد با مراجعه به قرآن و اهل بیت(ع) از این فرهنگهای غلط فاصله بگیریم.
انتهای پیام/