به گزارش خبرگزاری تسنیم، به نقل از روابط عمومی مرکز تجارت جهانی ایران، محمدرضا سبزعلیپور رئیس مرکز در تحلیل مذاکرات هستهای ایران با 1+5 و نتایج مثبت و منفی آن برای هر دو طرف گفت: حساسیت مذاکرات هستهای علی الخصوص دور نهایی مذاکرات در لوزان سوئیس باعث شده است تا عام و خاص چشمانتظار نتیجه آن باشند تا شاید دستیابی به یک توافقنامه جامع و نهایی موجب گرهگشایی مشکلات اقتصادی گردد.
وی گفت: همچنان که اطلاع داریم شش ماه پیش یعنی در تاریخ 24 نوامبر2013، وزرای امور خارجه ایران و 1+5 در ژنو سوئیس در خصوص برنامه هستهای کشورمان به یک توافق کوتاهمدت ششماهه دست یافته و طی این توافقنامه، 1+5 از ایران درخواست نمود تا در چارچوب تعین شده، گامهای مشخصی را بردارد. در همین راستا اجرای توافقنامه ژنو از تاریخ دوم بهمن ماه 1392 برابر با 20 ژانویه 2014 آغاز شد و 20 جولای (یکشنبه 29 تیرماه 1393) به پایان رسید، لکن پس از این تاریخ نیز نتایج مثبتی حاصل نشد و مجدداً 1+5 مذاکرات را تا پایان مارس 2015 تمدید و این تاریخ را آخرین زمان جهت رسیدن به نتیجه نهایی تعیین نمود ولیکن چند روزی است که مذاکرات با حضور هفت وزیر امور خارجه آغاز شده و به ساعات پایانی خود رسیده است که باید تصمیماتی را اتخاذ نمایند که در حال حاضر بر همگان پوشیده میباشد و باید تا چند ساعت دیگر صبر کرد تا نتایج مثبت و یا منفی آن مشخص شود.
وی افزود: به جزئیات توافقنامه کاری ندارم اما این را دقیقاً میدانم که در پایان مذاکرات لوزان، چند اتفاق مهم بهشرح زیر در سوئیس رخ خواهد داد. 1 ــ احتمالاً طرفین مذاکره به نتایج دلخواه و مشترک نایل خواهند شد و در نتیجه به یک توافقنامه جامع و بلندمدت بین ایران و شش قدرت بزرگ جهان دست خواهند یافت. 2 ــ و یا به هیچ توافقی نخواهند رسید و مذاکرات شکست خواهد خورد. 3 ــ یا اینکه مذاکرات صورت گرفته طی چند روز گذشته مفید بوده و برای حصول نتیجه نهایی، یک بیانیه سیاسی از طرف وزرای امور خارجه 7 کشور صادر و مجدداً مذاکرات برای انجام گفتگوهای بیشتر تا ماه ژوئن تمدید خواهد شد.
علیپور اظهار داشت: درکل هر نتیجهای که حاصل شود بازخوردهایی متفاوت در ایران و جهان خواهد داشت، بهطور مثال اگر به یک توافقنامه جامع و بلندمدت برسیم مطمئناً جامعه غرق شادی خواهد شد و امید به آینده و کار نیز افزایش خواهد یافت، ارزش ریال در برابر ارزهای خارجی ازجمله دلار و یورو تا حدود زیادی بالا خواهد رفت، تحریمهای اعمال شده در زمینههای فروش نفت و سرمایه گذاری در صنایع نفت، بانک مرکزی و کشتیرانی رفع و بخش اعظمی از ذخیره 140میلیارد دلاری ایران در بانکهای خارجی آزاد خواهد شد، شاخص بورس اوراق بهادار رشد چشمگیری خواهد داشت، امید به سرمایه گذاری و مراودات بین المللی نیز بیشتر میشود و... دهها مورد مثبت دیگر. اما چنانچه مورد دوم اتفاق بیفتد بهعکس مورد اول، همه بازتابهای فوق الذکر منفی خواهد شد بهطوری که ارزش دلار نسبت به ریال افزایش خواهد یافت و شاخص بورس منفی و به پایین سرازیر خواهد شد، مراودات بین المللی محدودتر از امروز نیز خواهد شد، سرمایه گذاری کاهش خواهد یافت و... دهها مورد منفی دیگر. نهایتاً اگر مورد سوم رخ دهد و زمان مذاکرات به هر شکلی دوباره تمدید شود حالت برزخ در جامعه روی خواهد داد و دوباره همه بلاتکلیف و منتظر آینده خواهند بود و مجدداً غالب کارهای اقتصادی راکد میشوند.
وی تصریح کرد: مشکل اصلی اینجاست که جدای از اینکه چه نتیجهای در پایان مذاکرات ایران و 1+5 در لوزان حاصل شود دولت یازدهم با مشکلات عدیدهای مواجه و گرفتاری آن چند برابر خواهد شد، دراصل پایان مذاکرات لوزان سوئیس تازه اول راه است و دولت تدبیر و امید را در برابر شمشیر دودم قرار خواهد داد.
وی افزود: رسیدن به یک توافقنامه جامع و بلندمدت موجب خواهد شد تا مردم سراسر ایران بهخاطر پایان مشکلات و موانع بین المللی خوشحال شوند و فکر کنند که همه سختیها تمام شده، از طرفی دیگر دولت هم تبلیغات همهجانبه خود را آغاز خواهد کرد تا عملکرد موفقیت آمیز خود را به رخ کشیده و خود را ناجی مشکلات ایران معرفی کند اما غافل از اینکه همین عملکرد و تبلیغات رسانهای دولت سطح توقع مردم را بیش از پیش بالا خواهد برد و مردم از همان فردای روز امضای توافقنامه، خواهان رفع مشکلات و نابسامانیهای اقتصادی یک دهه گذشته در یک شب خواهند شد اما غافل از اینکه هنوز هیچ اتفاق خاصی رخ نداده است، هیچ تحریمی به این زودیها برداشته نشده، هیچ دلاری جابهجا نگردیده و... زیرا تحریمها یکشبه برداشته نخواهند شد و مدتها طول خواهد کشید تا محدودیتهای بین المللی اعمال شده علیه کشورمان برچیده شود.
علیپور تأکید کرد: اگر صادرات نفت ایران آزاد شود اما تحریمهای بانکی به این زودیها برچیده نشود هیچ دردی دوا نخواهد شد. فلذا همین امر موجب خواهد شد تا خواسته مردم از دولت برآورده نشود و دلنگرانیهای مردم آغاز شود. از طرفی، دولت هم دیگر بهانه برای عدمپیشرفت کارهای خود نخواهد داشت، از سوی دیگر جناحهای سیاسی مخالف دولت نیز عدمتوانایی دولت در رفع سریع مشکلات را داخل بوق خواهند کرد و از کوه کاه خواهند ساخت و انتقادات صریح خود علیه دولت را در سطح وسیعی آغاز خواهند کرد، این تازه روی خوش سکه است.
علیپور در ادامه افزود: اما روی بد سکه این است که مذاکرات هستهای شکست بخورد و هیچ توافقی حاصل نشود که در این صورت دشمنی و جنگ اقتصادی غرب علیه ایران تشدید خواهد شد و تحریمهای جدیدتری را هم اعمال خواهند کرد که خود موجب خواهد شد تا دولت با مشکلات بیشتری مواجه و با موانع جدیدتری دست به گریبان شود که نمیخواهم بیشتر از این به عواقب آن بپردازم و فقط قلباً آرزو میکنم که این نتیجه حاصل نشود. زیرا اگر به چنین مرحلهای برسیم اطمینان دارم که هر دو طرف مذاکره یعنی ایران و غرب ضرر سنگینی را متحمل خواهند شد و شاید بروز چنین وضعیتی فقط بهنفع روسیه و چین باشد.
وی تأکید کرد: همچنان که قبلاً توضیح دادم اگر مدت زمان مذاکرات هم دوباره تمدید شود (که البته تمدید مذاکرات به این سادگیها نیست و اما و اگرهای خاص خود را دارد) آنوقت حالت برزخ در جامعه حکمفرما خواهد شد و دوباره همه بلاتکلیف و چشمانتظار آینده خواهند بود که بالاخره چه میشود و همین چشمانتظاری و بلاتکلیفی باعث خواهد شد تا سایه بیکاری، رکود و تورم، سنگینتر از گذشته مشکلات و نابسامانیهای اقتصادی را دوچندان کند. مردم عزیز و فعالان اقتصادی از بلاتکلیفی و انتظار خسته شدهاند و شب را بهامید گشوده شدن گرهها صبح میکنند. معالوصف با توجه به توضیحاتی که ارائه نمودم بهجرأت میتوانم بگویم که دولت یازدهم روزهای خوش خود را سپری میکند و با پایان مذاکرات، حجم مشکلات و کارهای دولت دوچندان خواهد شد.
رئیس مرکز تجارت جهانی ایران در خاتمه گفت: کارشناسان نتایج و پیشبینیهای متفاوتی برای نتیجه این دور از مذاکرات در نظر گرفتهاند، از شکست مذاکرات گرفته تا توافق جامع و نهایی. اما مسئله مهم این است که هم واشنگتن و هم تهران ترجیح میدهند تا بهجای شکست مذاکرات، توافق اولیه حداقل تمدید شود. برای آمریکا توافق اولیه باعث شد تا برنامه هستهای ایران تا حدودی متوقف شود بدون اینکه تحریمهای اصلی لغو شوند. لذا موفقیت در مذاکرات برای اوباما هم جنبه حیثیتی پیدا کرده و شکست در مذاکرات لوزان، نه تنها اوباما بلکه حزب دموکرات را هم در برابر جمهوری خواهان تضعیف خواهد کرد. به همین دلیل وزرای امور خارجه ایران و آمریکا این دور از مذاکرات را فرصتی تاریخی دانستهاند و ابراز داشتهاند که هیچکس نباید این فرصت را از دست بدهد. زیرا کنار زدن اختلافات سه دهه گذشته ... در گروی موفقیت طرفین در مذاکرات هستهای است، البته موفقیتی که بهقول آقایان، فیالواقع توافقی برد برد باشد نه یک طرف برد. پس مجدداً تأکید میکنم که رسیدن به یک توافق جامع، تنها گزینهای است که برای اوباما باقی مانده، از سوی دیگر به نظر میرسد که آمریکا در حال حاضر توان حمله نظامی به ایران را نیز ندارد. بنابراین تنها گزینه باقیمانده برای آمریکا رسیدن به توافقی جامع و یا ادامه مذاکرات است، گزینهای که اسرائیلیها اصرار دارند که ایکاش به نتیجه نرسد.
وی در پایان گفت: بهترین گزینه برای دولت ایران نیز این است که از موقعیت به وجود آمده حسن استفاده را نموده و مذاکرات لوزان را برای مدتی محدود تمدید نماید و در کوتاهترین زمان ممکن به یک توافقنامه نهایی و جامعی که واقعاً برد برد در آن برای همگان قابل مشاهده باشد دست یابند تا با نیل به این موفقیت نه تنها شمشیر دودم را از مقابل خود بردارد بلکه با رفع مشکلات و نابسامانیهای اقتصادی، اعتماد جامعه و مردم را بیش از پیش جلب کند. اما از نظر بنده، احتمالاً یک بیانیه سیاسی مبنی بر اینکه نتایج مذاکرات مثبت بوده است از طرف وزرای امور خارجه ایران و 1+5 صادر و باز هم مذاکرات را برای رسیدن به نتیجه نهایی تا ژوئن 2015 تمدید خواهند نمود که این تصمیم بسیار شکننده خواهد بود و احتمالاً کنگره آمریکا در برابر آن کارشکنی خواهد کرد.
پایان پیام/*