به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، محسن اسلامزاده صبحامروز در نشست اکران و نقد و بررسی مستند «تنها میان طالبان» که در محل فرهنگسرای فناوری و رسانه مشهد برگزار شد، اظهار داشت: نخستینبار سال 1390 به افغانستان سفر کردم و پیش از آن با تنها بازمانده حادثهای که برای دیپلماتهای ما در مزارشریف پیش آماده بود، دیدار داشتم.
وی افزود: مستند «تنها میان طالبان» حدود 3 سال پیش تولید شده است، شاید میشد بیش از این خود را درگیر کنم اما در این صورت معلوم نبود که بگذارند پایم به برامچه که یکی از مراکز قدرت طالبان در افغانستان است، برسد.
اسلامزاده تصریح کرد: یکسره مرا ارزیابی میکردند و میخواستند بدانند چه میخواهم بسازم به طوری که بعضی شبها وسایلم را میبردند و میگفتند ممکن است دستگیر شوی و اگر این وسایل و دوربینها همراهت باشد، خطرناک است.
کارگردان مستند «تنها میان طالبان» درباره دیگر مشکلات تهیه این اثر گفت: سئوالهای مصاحبهها را باید مکتوب تحویل میدادم و گرفتن پاسخ درباره اجازه مصاحبه حداقل چند ساعت به طول میانجامید باوجود این روند مصاحبه من با معاون والی هلمند فقط 9 دقیقه بود و اکثر سئوالات را به صورت بله یا خیر جواب میداد.
اسلامزاده ادامه داد: شاید میشد کار بهتری انجام داد اما وضعیت بهداشتی و شرایط آب و هوایی بسیار سخت بود حتی قصد داشتم حضورم یک ماه تا چهل و پنج روز باشد اما امکانات نداشتند و وضعیت خطرناک بود.
وی در پاسخ به این سوال که بهنظر میرسد طالبان از برخی عقاید خود فاصله گرفته یا خسته است؟ گفت: خسته نشدند دیپلمات شدند. در واقع امکان صلح در افغانستان را بعید میدانم چون در مستند نیز اشاره میکنند نه تنها با آمریکاییها بلکه با هرکسی احساس کنند با آنها همکاری دارند نیز میجنگند.
اسلامزاده ادامه داد: طالبان دارای یک تشکیلات قوی است و شاید دیواری دور من ایجاد کردند که آنچه میخواهند را ببینم اما یکی از مسائلی که به آن رسیدیم این بود که طالبان یک گروه تکفیری نیست.
وی با بیان اینکه برخی فکر میکنند طالبانی وجود ندارد، گفت: در این مستند نشان دادم طالبانی هست و تعدادشان زیاد است یکی از آنان میگفت تا وقتی نان خشک و اسلحه باشد، میجنگیم و اکنون طالبان در شمال، شرق، جنوب و بعضاً غرب و مرکز افغانستان مشغول جنگیدن هستند.
کارگردان مستند «تنها میان طالبان» در پاسخ به این نظر که این مستند قصد تطهیر طالبان را دارد، گفت: این درست نیست؛ در واقع این فیلم یک اعتراض رسانهای است که میگوید باید طالبان را جدی بگیریم و خارج از تطهیر یا محکومکردن یک جریان باید به شناخت برسیم. با دیدن مستند تنها میان طالبان، بیننده باید به عقایدی که تا به حال به طالبان داشته شک کند.
وی با بیان اینکه شناخت ما نسبت به مسائل منطقهای ضعیف است، اظهار داشت: شناخت مسئولان و تصمیمگیرندگان ما نیز نسبت به مسائل منطقهای ضعیف است در حالی که پشتونها را باید جدی گرفت و ارتباطات ایران محدود به ارتباط با فارسیزبانها نباشد چرا که در زمینه ضد آمریکایی و ضد امپریالیست بودن قرابت داریم و طالبان جمهوری اسلامی را قبول دارد.
کارگردان مستند «تنها میان طالبان» تصریح کرد: استدلال طالبان این است که 66کشور در مملکت من چه میکنند و چرا باید از آمریکاییهایی که خانواده مرا میکشند، دفاع کرد.
اسلامزاده با بیان اینکه مونتاژ این فیلم بیش از یکسال طول کشید، گفت: روی جمله به جمله آن فکر کردیم تا حرف جدیدی با نگاهی از درون ارائه دهیم و فیلم غیرواقعی نباشد. اگر اکنون دوباره به افغانستان و به میان طالبان بروم شاید بیشتر تامل کنم اما کلیت اثر در متفاوت بودن است.
مستندساز مشهدی تصریح کرد: سال 90 نخستینبار به افغانستان رفتم و پس از آن با تنها بازمانده حادثه مزار شریف برای دیپلماتهای ایرانی دیدار کردم و چندین بار تاقبل از اینکه به میان طالبان بروم، به افغانستان سفر داشتم.
کارگردان مستند «تنها میان طالبان» با بیان اینکه حضور طالبان در افغانستان علنی است، گفت: باید متقاعد میشدند که دوربینی بیاید و از آنان فیلم بگیرد من نیز به عنوان کارگردان مستند اهل سنت ایران که فیلم سفر به دیار پشتونها را نیز در کارنامه دارم رزومه کاری و فیلمی از مستند سازی به نام آقای گرجی برایشان ارسال کردم که در جلب اعتماد آنان کمک کرد.
اسلامزاده خاطرنشان کرد: البته تمام این موارد تا زمان رسیدن به طالبان موثر بود از آنجا به بعد خودم بودم و خودم؛ با آنان صحبت میکردم و رفتارم میدیدند که سبب شد راه برایم باز کنند. باید با نگاه تحلیلی نشان داد که در افغانستان و میان طالبان چه خبر است و با جریانات مختلف ارتباط برقرار کرده و کار کنیم.
انتهای پیام/