گروه‌های نمایشی اصفهان با کمبود پلاتو و تجهیزات دسته و پنجه نرم می‌کنند
کارگردان بین‌المللی تئاتر اصفهان گفت: گروه‌های نمایشی اصفهان با کمبود پلاتو و تجهیزات دسته و پنجه نرم می‌کنند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، این روزها در شهر با فعالیت‌های کمتری از گروه‌های تئاتر مواجه هستیم که باوجود امکانات کم گاه آثارشان توفیق می‌یابد و گاه هم از فرط کم بود امکانات و مشکلات عدیده تنها خستگی زحمات شبانه‌روزی‌شان با نتیجه نه چندان دلخواه به تنشان می‌ماند با این وجود همچنان کارگردانان و بازیگرانی هستند که از سر علاقه و داشتن دغدغه بشریت تنها با امید به توفیق یافتن آثارشان از سوی مخاطب نه‌چندان تربیت شده حوزه تئاتر می‌نویسند و با پلاتوهای غیرحرفه‌ای دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
به این بهانه با مجید کیمیایی‌پور، کارگردان بین‌المللی تئاتر اصفهان در مورد نمایشنامه جدیدش که شب‌های گذشته خوانش شده است و مشکلات حوزه تئاتر به گفت‌وگو داشتیم که در زیر می‌خوانید.
تسنیم: به‌عنوان نخستین سوال در مورد رویکرد نمایشنامه «مرداب» برایمان توضیح دهید؟
کیمیایی پور: این نمایشنامه ابزورد است که به طلاق عاطفی می‌پردازد و در نظر دارد که بگوید چرا هر پیوند عاطفی که صورت می‌گیرد پایدار نیست و منجر به طلاق عاطفی می‌شود.
این نمایشنامه در دو اپیزود که در اپیزود اول دو شخص که جنسیت آن‌ها را بیان نکردیم ایفای نقش می‌کنند که هر بازیگری که بخواهد در این نمایشنامه کار کند می‌تواند بنا بر نظر خودش برای هرکدام از این‌ها جنسیت مشخص کند.
در اپیزود دوم که همان بحث مرداب است زن و مردی هستند که از جامعه جدا شده‌اند و به خانه‌ای دور از مردم مهاجرت کرده‌اند که همه‌چیز برای آن‌ها تکرار شده. در این اپیزود زن دائم در حال آشپزی در آشپزخانه است و مردم همیشه در حال روزنامه خواندن است که توجهی چندانی به یکدیگر ندارند و عناصر حیاتی مثل آب، آتش، خاک در گلدان و باد همگی از بین رفته‌اند و هیچ‌گونه انفعالی ندارد.
در ادامه این خانه زده می‌شود و فردی از بیرون می‌آید و می‌گوید که هوا سرد است؛ ناگهان با یک جسد یخ‌زده مواجه می‌شوند، اما آن‌ها نمی‌دانند که با این جسد چه کنند و در نهایت او را در گلدان‌های خانه خاک می‌کنند.
در این نمایش این نوع از مرگ جسمی بیانگر آن است که افراد خود را از درون می‌کشند که خود افراد نیز مسبب آن هستند؛ همچنین به‌غیراز صحنه آخر، تمام این نمایش سیاه‌وسفید اجرا می‌شود.
تسنیم: آیا برای این نمایشنامه اجرای صحنه‌ای خواهید داشت؟
کیمیایی پور: قصد بر آن است که در مورد این نمایشنامه اجرای صحنه‌ای نیز داشته باشیم اما به دلیل سفر کوتاه‌مدتی که به خارج از ایران دارم تمرینات این نمایشنامه را پس از آن آغاز می‌کنم که احتمال آن وجود دارد که پس از ماه صفر و در آذرماه این نمایشنامه اجرا شود.
تسنیم: استقبال از نمایشنامه مرداب را از سوی عوام و خواص جامعه چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟
کیمیایی پور: من با تقسیم تماشاگر به دودسته عوام و خواص مخالفم چرا که چیزی که این دودستگی را ایجاد می‌کند سرانه پایین مطالعاتی مردم است. ما نمی‌توانیم سطح آثار خودمان را به خاطر مردم پایین بکشانیم و بگوییم می‌خواهیم نمایشنامه برای عوام اجرا کنیم؛ مردم باید سطح مطالعه‌شان را بالا ببرند و همراه با آن موسیقی گوش دهند، تئاتر روند و خودشان را ارتقاء دهند.
اگر یک هرم مثلثی شکل را در نظر بگیریم و به مردم بگوییم که هرکس بیشتر مطالعه کند به رأس هرم نزدیک می‌شود؛ همچون منصور حلاج می‌شود که دیگر کسی او را در دوران خود متوجه نمی‌شد. چنین هرمی که می‌خواهد به‌سوی مدنیت حرکت کند هرم مناسبی نیست برای جامعه کنونی ما نیست.
ما نیاز به هرم مربع شکل داریم که همه مردم در یک سطح مطالعه و حرکت کنند که نیازمند آن است که مردم سرانه مطالعه خودشان را بالا ببرند.
من در نمایش به تصویر اعتقاد دارم؛ به آفرینش تابلوهایی که تنها از سوی بازیگران امکان‌پذیر است که این را من در کار خود اجرا می‌کنم . اینکه تماشاگر بتواند با این جریان همراه شود یا نه باید پس از اجرا به بازخوردش توجه کرد.
تسنیم: از نظر شما مشکلات ریشه‌ای تئاتر اصفهان چیست؟
کیمیایی پور: در اصفهان مشکلات در حوزه تئاتر به حدی زیاد است که نمی‌دانم از کدام برای شما بگویم.
درصورتی‌که بازیگران بخواهند برای اجرای نمایش تمرین کنند پلاتو مناسب برای تمرین آن‌ها وجود ندارد؛ تالار فرشچیان تنها سالنی که در دست سازمان ارشاد است که آن را نیز بخش خصوصی واگذار کرده است که این عامل سبب شده است که بازیگرانی که مشکل مالی دارند نتوانند در این سالن بر روی صحنه اجرا داشته باشند.
در تالار هنر هم تنها افراد خاصی می‌توانند به تولید نمایش بپردازند و راه برای خیلی از گروه‌های نمایشی بسته است.
تنها سالن‌های استاندارد نمایش اصفهان تالار فرشچیان و تالار هنر هست که به دلیل وجود مشکلات خاص خودشان نمی‌تواند مورد استفاده قرار گیرد و سایر سالن‌ها با مشکلات عدیده همچون ضعف نور همراه هستند.
براساس اصل 44 که گفته‌شده است باید سالن‌های نمایش به بخش خصوصی واگذار شود؛ ما انتظار داشتیم که انجمن نمایشی به این جریان ورود پیدا می‌کرد کماکان که در استان‌های دیگر انجمن نمایشی به این مباحث ورود پیدا کرده است و از سوی انجمن نمایشی است که سالن‌های نمایشی در اختیار گروه قرار می‌گیرد.
سازمان ارشاد با تالار فرشچیان قراردادی را بسته‌اند که پس‌ازآن تالار فرشچیان این سالن‌ها را به بخش خصوصی اجاره داده است و بدین ترتیب برای آنکه بخش خصوصی بتواند هزینه اجاره خود را تأمین کنند مجبور است که آن‌ها را به گروه‌های نمایشی اجاره دهند که هزینه هنگفتی است.
در اینجا درصورتی‌که انجمن نمایشی می‌توانست بر سر سالن‌ها با سازمان ارشاد قرارداد نامه‌ای را عقد کند هم می‌توانست که با هزینه کمتری با سازمان ارشاد قرارداد ببندد و هم با مبالغی که به انجمن واریز می‌شد می‌توانست هزینه این اجاره‌ها را پرداخت کند که کار برای گروه‌های نمایشی تسهیل می‌شد.
در تالار هنر بر روی همه حتی اگر کار خوب هم داشته باشند بازنیست حتی مشاهده شده کارهای ضعیف نیز در آنجا اجرای صحنه‌ای شده است.
تسنیم: به نظر شما عمده‌ترین مشکل اجرای تئاتر در اصفهان چیست؟
کیمیایی پور: مشکل دیگر تئاتر اصفهان این است که افراد بدون داشتن آموزش‌های آکادمیک در جایگاه کارگردانان یا بازیگران کار اولی وارد می‌شوند و در سالن‌هایی که برای اجرای حرفه‌ای تعریف‌شده است نمایش خود را به اجرا می‌گذارند و حتی دیده‌ایم که در این نمایش‌ها تنها تماشاگران به تعداد انگشتان دست هستند که خود موجب مخاطب زدگی می‌شود.
کسانی که وارد حوزه تئاتر می‌شوند هم باید آموزش‌های آکادمیک داشته باشند و هم باید با فعالیت کردن با افراد با تجربه در حوزه تئاتر به تجربه خود بیافزایند و بعد در سالن‌های مخصوص به کارهای حرفه‌ای وارد عرصه اجرا شوند.
گفت‌وگو از حمیده‌السادات ابطحی
انتهای پیام/
