به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، داستان جان باختن کودکان در پی سرما و عفونت در مناطق زلزلهده کرمانشاه و روستاهای اطراف آن پایان ندارد؛ خانوادههای که با گذشت چند ماه از حادثه تلخ زلزله در کرمانشاه همچنان در کمبود امکانات هستند، خانوادههای که دستشان به مسئولان نمیرسد.
پس از رسانهای شدن خبر مرگ "سارینا" دو ساله در پی تب شدید و تشنج و نداشتن سرپناه در منطقه زلزله زده روستای "ناوه فره" از استان کرمانشاه، اینبار خبر دیگری مبنی بر فوت محمد 4 ماه در روستای کوئیک خبرساز شده و در همین رابطه عبدالله صیفوری پدر این نوزاد 4 ماه در مصاحبه با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم در خصوص فوت فرزندش توضیحاتی را ارائه کرد.
عبدالله صیفوری در این خصوص اظهار میکند: بنده به همراه همسر، دختر 8 سالهام و محمد و همچنین سایر خانواده پدریم (خواهر و برادرم) در خانهای در روستای کوئیک صیفوری زندگی میکردیم.
وی تصریح میکند: پس از زلزله کرمانشاه، خانهای ما کاملاً تخریب شد و در چادری که توسط خیرین به ما داده شده بود زندگی کردیم که از همان زمان و به دلیل سرمای شدید در شبها،محمد دچار سرما خوردگی شد.
صیفوری میگوید: روزهای سختی را داشتیم، نبود امکانات شرایط را برای ما دشوار و سخت کرده بود و در همان زمان هم بیماری محمد تشدید شده بود که البته در همان زمان با مراجعه به چادرهای هلال احمر داروهای را گرفتیم.
وی میافزاید: با توزیع کانکس توسط خیرین و سایر بخشها، به مسئولان مربوطه مراجعه کردم و درخواست کانکس دادم اما در آن زمان با پاسخ منفی آنها روبرو شدم و عنوان کردند که افراد دیگری در اولویت قرار دارند.
صیفوری ادامه میدهد: بیماری محمد، 15 دی ماه تشدید شد و در نهایت پزشکان، پسرم را در بیمارستان محمدکرمانشاهی (بخش آی سی یو) بستری کردند و وی تا 23 دی ماه در این بخش بستری بود.
وی میگوید: 23 دی ماه در ساعت 11 و 30 دقیقه ظهر چشمهای محمد از این دنیا بسته شد و برای همیشه ما را تنها گذاشت که این اتفاق شوک شدیدی به مادرش داده است و پس از گذشته حدود دو هفته هنوز به حالت عادی برنگشته است.
صیفوری با اشاره به علل فرزندش اضافه میکند: سرما و عفونت ریه عامل اصلی مرگ پسرم بوده ضمن اینکه 84 نفر از اهالی روستا در حادثه زلزله جان خود را از دست دادند و این در حالی است که شرایط زندگی در این روستا همچنان با مشکلات بسیاری روبرو است.
وی از مسئولان خواست تا توجهای را به سایر کودکان در این روستا داشته باشند و امکاناتی را برای آنها فراهم کنند تا دچار بیماری نشوند ضمن اینکه تعدادی از خانوادهها همچنان در چادر زندگی میکنند.
انتهای پیام/