به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، یکی از مهمترین شاخص های توسعه هر کشور که در گزارش توسعه انسانی سازمان ملل متحد هرساله اعلام می شود، شاخص امید به زندگی است که نشان میدهد، مردم هر کشور بر اساس میزان توسعه یافتگی آن کشور چند سال امید به زنده ماندن دارد.
بر اساس گزارش دفتر برنامه توسعه سازمان ملل، میزان امید به زندگی در ایرانی ها قبل از پیروزی انقلاب اسلامی 54 سال بوده که این رقم در آخرین گزارش توسعه انسانی 2016 به بیش از 75.6 سال رسیده است که رشد حدود 22 سال را نشان می دهد.
بر همین اساس، جمهوری اسلامی ایران طی چهار دهه اخیر به لحاظ رشد امید به زندگی جزو 10 کشور اول دنیا بین حدود 190 کشور بوده است، یعنی 180 کشور از ایران عقب ترند. رتبه جهانی ایران در شاخص امید به زندگی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی 143 بوده که این رتبه در حال حاضر به 61 ارتقا یافته، به عبارتی ایران در این 4 دهه از 82 کشور دنیا پیشی گرفته است.
تازه ترین گزارش توسعه انسانی 2016 هم نشان می دهد، طی سه دهه اخیر رتبه ایران در شاخص توسعه انسانی از 118 در سال 1990 به 61 در سال 2015 میلادی ارتقا داشته که حاکی از رشد 57 پله ای ایران در 30 سال اخیر است.
بنابر گزارش دفتر برنامه توسعه سازمان ملل متحد، امید به زندگی ایرانی ها طی سه دهه گذشته از مردم کشورهایی همچون روسیه، ترکیه، عربستان سعودی، برزیل، کویت، رومانی، مجارستان، مصر، گرجستان، مالزی، اوکراین، ونزوئلا، بلغارستان، قزاقستان، ازبکستان، تونس، قرقیزستان، سریلانکا، سوریه، عراق، اردن، تایلند، صربستان و دهها کشور دیگر پیشی گرفته است.
همچنین طی سه دهه گذشته میزان رشد امید به زندگی در مردم ایران از مردم حدود 170 کشور دنیا بیشتر بوده است.
اسناد مربوط به گزارش جدید سازمان ملل از شاخص امید به زندگی را اینجا و در ادامه ببینید:
انتهای پیام/