به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، در طول چند سال گذشته پدیدههای مختلفی بر بازار کاغذ اثرگذار بودهاند، نوسانات نرخ ارز، تحریمها و برخی مشکلات گمرکی از شاخصترین نمونههایی است که بازار کاغذ را دچار تلاطم کرده است. این مشکلات ضرورت خودکفایی در حوزه کاغذ را چندبرابر نمایان میکند. در حالیکه در سالهای گذشته چه در بخش فرهنگسازی، چه در بخش حمایتی و چه در بخش سیاستگذاری ما کمترین قدم را در این مسیر برداشتهایم.
رهبر معظم انقلاب بارها به صورت موردی بر ضرورت خودکفا شدن در حوزه کاغذ تاکید داشتهاند، معظمله در بازدید از نمایشگاه بیست و پنجم، فرمودهاند: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید با کمک دولت، این موانع، بهویژه موضوع گرانی کاغذ را برطرف کند. تولید کاغذ در کشور از جمله تولیدات امتداددار است، مهمترین تولید ملی، تولید امتداددار است و با برطرف شدن مشکلات کارخانههای کاغذ، قطعاً راه برای کتابخوانیِ بیشتر و ارزان شدن قیمت کتاب باز میشود.
پس از این تاکیدات رهبری اگرچه تکاپوهایی برای بهتر شدن وضعیت تولید در کارخانههای داخلی انجام شد و کار به افتتاح یکی دو کارخانه جدید و راهاندازی مجدد کارخانههای تعطیل شده نیز کشیده شد، اما در عمل پس از شش سال هنوز در خانه اول هستیم چرا که به دلیل عدم استقبال بازار از تولیدات داخلی، تولید کاغذ چاپ و تحریر در کارخانههای کشور متوقف شده و عملا عمده تولید ما کاغذهای سلولزی است که با مازاد تولید نیز روبرو هستند.
رهبر انقلاب در بازدید از نمایشگاه کتاب سی و یکم که اردیبهشت ماه گذشته انجام شد، نیز به کاغذ اشاراتی داشتند، ایشان به حل نشدن مشکلات حوزه کاغذ اشاره فرمودند و ناشران را به استفاده از کاغذهای سبک برای تولید کتابها تشویق کردند.
استفاده از کاغذهای سبک یا «بالکی» چند سالی است که در انتشار کتابهای ایرانی باب شده است؛ کاغذهایی که وزن یک کتاب 400 تا 500 صفحهای را بسیار سبک و خوانش آن را برای مخاطب آسان کرده است. این کاغذها عموماً از چین و اندونزی وارد میشوند و تکنولوژی خاصی در تولید گراماژ آنها و وزنشان استفاده شده است. با توجه به استقبال ناشران و مخاطبان از این کاغذها به نظر میرسد که تولیدآنها در ایران افق جدیدی را پیش روی تولید داخل ترسیم کند. اما آیا ایران میتواند اقدام به تولید این نوع از کاغذها کند؟
ابوالفضل روغنی گلپایگانی رئیس سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوا در پاسخ به این پرسش به تسنیم میگوید: در وضعیت فعلی امکان تولید این کاغذها در کشور وجود ندارد چرا که تکنولوژی آن را نداریم اما همان طور که بارها گفتهام، با سرمایهگذاری درست و فرهنگسازی میتوان وضعیت تولید داخلی کاغذ را سامان داد.
روغنی تصریح میکند: جذب سرمایهگذاریها در حوزه کاغذ در چند سال گذشته با وجود دشواریهای بسیار انجام شده است، اما نبود فرهنگ استفاده درست از کاغذ، نبود سیاستهای حمایتی از تولید داخل و به در مقابل حمایت از واردات کاغذ موجب شده که این سرمایهگذاریها به جای اینکه در تولید کاغذ چاپ و تحریر که نیاز امروز ماست، انجام شود، به سمت تولید سلولزیها پیش روند.
وی ادامه میدهد: با سرمایهگذاری درست میتوان تکنولوژی تولید این نوع از کاغذها را خریداری کرد و در همین کارخانههای داخلی اقدام به تولید کاغذهای بالکی کرد، به شرط اینکه سیاستهای حمایتی از تولید داخل وجود داشته باشد و فرهنگ استفاده از کاغذ داخلی به جای کاغذهای وارداتی در همه سطوح جامعه جا بیافتد.
بنا به اظهارات روغنی به نظر میرسد، آنچیزی که تاکنون سرمایهگذاران را از حوزه تولید کاغذ چاپ و تحریر دور کرده است، عدم اطمینان از بازگشت سرمایه بوده است، این در حالی است که بازار کاغذهای سلولزی با توجه به صادرات آن به کشورهای منطقه بازرای مطمئنتر برای سرمایهگذاری بوده است، اما با توجه به استقبال ناشران از کاغذهای بالکی سرمایهگذاری در حوزه تولید این نوع کاغذ تا اندازهای موفقیتآمیز خواهد بود.
انتهای پیام/