به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا, روزگاری رهبر کبیر انقلاب اسلامی(ره) در مورد وصیت نامه شهدا میفرمود: «این وصیتنامههایى که این عزیزان مینویسند مطالعه کنید. 50 سال عبادت کردید، و خدا قبول کند، یک روز هم یکى از این وصیتنامه ها را بگیرید و مطالعه کنید و تفکر کنید.» چند سال پیش بود که رهبر معظم انقلاب هم در یکی از دیدارهای رسمیشان به خواندن وصایای شهدا توصیه داشتند.
ایشان در این زمینه فرمودند: «این وصیتنامههایی که امام میفرمودند بخوانید، من به این توصیه ایشان خیلی عمل کردهام. هرچه از وصیتنامههای همین بچهها به دستم رسیده - یک فتوکپی، یک جزوه - غالباً من اینها را خواندهام؛ چیزهای عجیبی است. ماها واقعاً از این وصیتنامهها درس میگیریم. اینجا معلوم میشود که درس و علم و علم الهی، بیش از آنچه که به ظواهر و قالبهای رسمی وابسته باشد، به «حکمت معنوی» - که ناشی از نورانیت الهی است - وابسته است. آن جوان خطش هم بزور خوانده میشود، اما هر کلمهاش برای من و امثال من، یک درس راهگشاست و من خودم خیلی استفاده کردهام...وقتی معنویت هست، دلها مجذوب آن میشود. وقتی دلها مجذوب شد، نیروها به دنبال دلها و ارادهها حرکت میکند. وقتی اینطور شد، بزرگترین قدرتها نمیتوانند یک ملت را شکست بدهند. برادران! این واقعیت در ایران اتفاق افتاد؛ بزرگترین قدرتهای دنیا نتوانستند ایران را شکست بدهند.» اعجازهای نهفته در کلام این مردان خدا گنجینهای از حکمت آنهاست که میدان جهاد در راه خدا به آن دست یافتند. مرور خطوط این وصایا ضروری است.
شهید علیاصغر حسن زاده متولد سال 1350 بود که در سن 16 سالگی در 26 مهر سال 66 در منطقه شلمچه به درجه رفیع شهادت نائل شد. در ادامه وصیتنامه این شهید والامقام را میخوانید:
ان الله اشتری من المومنین انفسهم و اموالهم بان الهم الجنه یقاتلون فی سبیل الله فیقتلون و یقتلون. (توبه 111)
ستایش مخصوص خداوند رحمن و رحیم است. و حق اوست، آنچنانکه لایق اوست. و پناه میبرم بخدا از بدی و شر نفس خود، زیرا که نفس امر کننده به بدی است مگر آنکه پروردگار رحم کند.
و پناه میبرم به او از شر شیطان که گناهی بر گناهم بیفزاید. بارالها از تو میخواهم که دینم را اصلاح نمایی که دین نگهدار کار من است و آخرتم را اصلاح کن زیرا که آن جای دایمی من میباشد، بارالها درحالی بسویت هجرت مینمایم که بارگناه بر دوشم سنگینی مینماید و در این حال قراردارم و از تو میخواهم که دستم را بگیری و بسوی خود عروجم دهی، بارالها در حالی از تو توفیق توبه و بعد شهادت میخواهم که به عجز و ناتوانی خود اقرار میورزم، زیرا که هیچ قدرتی بر قدرت تو غلبه نمییابد و همیشه اینطور است که رحمانیت بالاتر از هر چیزی بوده است.
خدایا پناه میبرم به تو آن هنگامی که (توبل السرایر) میشود و پردهها کنار میرود و آشکار میشود نهان نفس هر شخصی آنگاه دیده خواهدشد، که هر شخصی در مقابل نعمات الهی به چه مقدار ناسپاسی نموده است.
خداوندا توبه میکنم از بدیها و زشتیهایی که مرتکب شدم، بارالها در حقیقت وجودم اینگونه میگذرد که در این روزها خود را بیش از همیشه شرمندۀ وجود مقدست میبینم، پس بارالها حال که توفیق شهادتم دادی و اجازت دادی تا از مقربان درگاهت قرار گیرم، از تو میخواهم که توبه دانا به این بنده عاصی را در راهت قبول نمایی.
بارالهی از تو میخواهم که گناهانم، که موجب پرده پوشی بین من و تو شده را به رحمتت ببخشایی، بارالها درحالی بسویت میآیم که سیاهی اعمالم جلوی چشمانم را تیره نموده است و قدرت ایستادگی در مقابل معاصی را از من سلب نموده است. ای کریمی که رحمتت بر هر فرد گناهکاری روی میآورد تا او را بسویت بکشاند، از تو میخواهم که رحمت پر واسعه خود را شامل حال من نیز گردانی، در راهی که در پیش گرفتهام از تو میخواهم بحق آقا ابی عبدالله ما را نیز بر خوان سفره خویش جای دهی و برای رسیدن به این مقصود رضایت پدر و مادر و تمام افرادی که بر من حقی دارند و بنده در ادای آن بازماندهام و یا قصوری داشتهام، دعای آمرزش طلب این بنده پرتقصیر خدا را دارم.
به بال دعا به آسمان باید رفت
افتاده زپا از این جهان باید رفت
گر خواهی که به قرب جانان برسی
با ترک سرو نثار جان باید رفت
علیاصغر حسن زاده
انتهای پیام/