به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، چهارباغ پایین درست مقابل ورزشگاه تختی در محلهای قدیمی دههی محرم حال و هوای دیگری دارد. از همه جای اصفهان این روزها به همین کوچه و خانه راهی میشوند.
در مسیر این کوچه هر روز صبح چندین ایستگاه نذری قرار دارد یکی از آنها صبحانه آماده میکند تا به عزاداران حسینی بدهد در چند قدمی همین مسیر چای نذری با احترام تعارف میکنند و اگر آن چای را نگیرید این جمله را به شما میگویند" چای از ما نیست، مال امام حسین(ع) است" و آن وقت است که شما بی درنگ چای را گرفته و تا آخرین جرعه مینوشید.
درست در مسیر راه زنان و مردان سیاه پوشی را میبینید که همه یا به سمت مجلس میروند یا از آن بر میگردند پس مسیر را اگر نمیدانید به دنبال همین جمعیت بروید تا به مجلس برسید!
کمی جلوتر صف بلند بالایی از بانوانی میبینید که در انتظار رفتن به این مجلس عزاداری هستند، صفی که خیلی وقتها تا ابتدای کوچه شکل میگیرد.
نسلهایی که به عهد بزرگان خود وفا کردند
اینجا " خانه تاریخی بنکدار" است خانهای که نسل اندر نسل در آن عزاداری ایام محرم بر پا است و این مجلس به قدری وسعت یافته که حتی "خدام" مربوطه دارد مردم را راهنمایی میکنند.
خدامهایی که با روی خوش به شما خوشامد میگویند و از همان لحظه اینجا به دل مینشیند، هر اصفهانیها در این روزها برای شرکت در این مجلس خود را به این خانه میرساند. در خانه بنکدار مراسم عزاداری و موعظه از اذان صبح تا اذان ظهر یک سره بر پا است.
خانه بنکدار یک خانه از دوران تاریخ قاجار است و در چهار باغ پائین نه تنها سرشناس محله بلکه اصفهان است، خانهای سال 82 بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید، اما داستان این خانه چیست؟ آقا سیدحسن بنکدار در سال 1228 قصد میکند خانهای بزرگ و مناسب برای روضهی امام حسین(ع) بخرد و روضه قدیمی خود در سرای گلشن را به این خانه منتقل کند. ملک مذکور را به واسطه شخصی پیدا میکند.
اما ملک در تملک یکی از متنفذان قاجار بوده و او هم به فروش رضایت نمیدهد. حتی به شخص سیدحسن بنکدار اهانت هم میکند. صاحبخانه شب هنگام بانویی نورانی را در خواب میبیند که بخاطر رفتارش با آقاسیدحسن او را سرزنش میکند: «تو فرزند ما را که برای برپایی مراسم جدش سیدالشهدا میخواست خانهات را بخرد، در نهایت بیادبی و تحقیر از اینجا بیرون کردی… وای بر تو» سراسیمه از خواب میپرد. همان نیمه شب آقاسیدحسن را پیدا کرده و خانه را به او میبخشد. با این شرط که «مرا ببخشی و قول بدهی تا وقتی ممکن است خودت و فرزندانت دست از دامن این خانواده برنداری و هر سال مراسم عزاداری جدت امام حسین را در دهه اول محرم همینجا برگزار کنی.
آقاسیدحسن به عهدش وفا میکند. مراسم ده روزهه سالهای نخست، بعد از مدتی تا سوم امام حسین ادامه پیدا میکند. تا اینکه در پنجاه و ششمین سال برگزاری عزاداری، آقاسیدحسن در حال خواندن روضه ظهر عاشورا، روی منبر فوت میکند. پس از او سید مرتضی بنکدار، سید مهدی بنکدار و سید جواد بنکدار پرچمدار عزاداری امام حسین در خانهٔ بنکدار میشوند و چراغ آن خانه را روشن نگه میدارند.
هنوز چندین نسل از آقا سیدحسن این مراسم را هر ساله با شکوه برگزار میکنند تا جایی که گرد کهنگی به آن رخنه نکرده است.
اما در اصفهان تنها خانه بنکدرا نیست که این روزها میزبان عزاداران حسینی است، در محلهای دیگر نیز خانهای تاریخی سالهاست که این میراث را حفظ کرده است.
"خانه زرگرباشی" در محله نارون اصفهان قرار دارد، از قدیم حاج زرگرباشی بانی این مراسم در خانه بوده و هنوز هم توسط فرزندان و نسلهای وی عزاداری دهه مرح سید و سالار شهیدان با شور خاصی برگزار میشود.
دورتادور حیاط خانه حاج زرگرباشی و تمام دیوارهای آن با پرچمهای بزرگ مشکی پوشیده شده است، در اینجا نیز مراسم از اذان صبح شروع و تا اذان ظهر ادامه پیدا میکند. به گفته بزرگان در تمام این سالها، هیچ وقت عزاداری تعطیل نشده و پیوسته بر گزار میشود، حتی در زمان پهلوی و ممنوعیت رضاخان در برگزاری عزاداری برای سید الشهدا در آن زمان هم روضه خوانها از پشت بامهای اطراف میآمدند و مراسم برگزار میشده است.
بیش از 290 سال است که مراسم روضه امام حسین(ع) در خانه زرگر باشی برگزار میشود و این قدمت هم به تاریخ این خانهها و به این مراسم برمیگردد.
در واقع این 2 خانه تاریخی راوی عزاداری در طول تاریخ در اصفهان است، خانهایی که نه به دلیل قدمت تاریخی که دارند بلکه به دلیل مراسمی که هر ساله در آن برگزار میشود جاودانه شدهاند.
انتهای پیام/ ع