به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، در این جلسه که با 45 دقیقه تأخیر آغاز شد محمود اربابی گفت: ایده اصلی این جشنواره به سال 95 برمیگردد که دوستان در آن دوره احساس کردند در کنار تمام فعالیتهای دیگری که برای افتخارات سینمای ایران از بعد انقلاب شکل گرفته است برگزاری جشنواره با امر پژوهشی مورد غفلت قرار گرفته است. ذکر این نکته ضروری است آموزش و پژوهش از جمله فعالیتهایی است که در تمام رشتهها خصوصا سینما و هنر مؤثر است.
اربابی افزود: معاونت توسعه و فناوری و مطالعات سینمایی تمرکز خاص و جدی در این حوزه دارد.
سپس احمد ضابطی جهرمی گفت: برای سینمای ایران، سینمایی که هنری سنگین و پرزحمت است تلاشهای بسیاری شده و همین امر موجب شده است سینمای ایران در چند دهه اخیر به شهرت جهانی برسد، شهرتی که شایستهاش بودیم. دستیابی به این شهرت را مدیون زحمات تمام طیفهای سینمایی اعم از هنرمندان، متولیان و مسئولان سینمایی هستیم. پس این سینما برای ما خیلی مهم است.
وی افزود: اگر پشتوانه پژوهشی و آموزشی در سینما نداشته باشیم این صنعت و هنر ماندگار نخواهد شد. هر کشوری که سینمایش موفق شده و در طول تاریخ مانده است قطعا پشتوانه پژوهشی و آموزشی داشته است.
جهرمی با اشاره به خاطرهای ازدوران دانشجوییاش در سال 1350 مطرح کرد: من دانشآموخته دورهای هستم (نیمه اول دهه 50) که در دانشگاهها اجازه نداشتیم از سینمای ایران و فیلم ایرانی صحبت کنیم. صحبت از سینمای ایران با یک نوع تحقیر همراه بود و همواره با احتیاط صحبت میکردیم. هیچ پایاننامهای در آن دوره نمیبینیم که برای سینمای ایران نوشته شده باشد. از طرفی دانشجویان فیلمسازان را قبول نداشتند و از طرف دیگر فیلمسازان آن دوره هم دانشجویان سینما را قبول نداشتند. لذا یک شکاف عمیقی بینشان ایجاد شده بود، اما امروز اینگونه نیست. قشر اعظمی از سینماگران فارغالتحصیل همین رشته هستند و همچنین امروزه تعداد بسیار زیادی چه در داخل کشور و چه خارج از کشور از دانشگاههای مطرح جهانی مقاله، کتاب و پژوهش از سینمای ایران دارند.
جهرمی عنوان کرد: دستیابی بیشتر به موفقیت جهانی و اینکه به سطحی برسیم که در جهان دارای ژانری از سینما باشیم که برخواسته از ملیت، فرهنگ و ذوق ایرانی باشد میسر نمیشود جز با اتحاد پژوهشگران و فیلمسازان، محققان و اهالی سینما.
وی در توضیح موضوعات جشنواره گفت: از لحاظ موضوعات با دوره قبل زیاد تفاوت نداریم. در ابتدا مقالات علمی و پژوهشی مورد داوری و قضاوت قرار میگیرد.
دبیر جشنواره پژوهش سینما همچنین تاکید کرد: آثار ارسالی شده باید روی سینمای ایران کوک شده باشد. آثاری که مربوط به سینمای غیرایرانی باشد در این جشنواره قرار نخواهد گرفت. در مورد طرحهای پژوهشی و پایاننامهها هم همینطور است. باید تمرکزشان روی سینمای ایران باشد. منظور از سینمای ایران فقط فیلمهای بلند داستانی نیست، سینمای ایران از تمام جوانب و بخشهای آن مدنظر است. مثل سینمای بلند داستانی، فیلم کوتاه، انیمیشن، مستند و...
جهرمی مرجع تشخیص این آثار را هیئت علمی جشنواره دانست و گفت: اینکه فلان اثر به جشنواره برسد یا به رقابت راه پیدا کند یا نه، از طریق این هیئت انتخاب خواهد شد.
وی مطرح کرد: چیزی که این دوره از جشنواره اضافه شده است بخش "فیلممقاله" است. یعنی فیلم به مثابه پژوهش و کتاب که آن هم باید متمرکز بر سینمای ایران باشد. مثل "از مشروطه تا سپنتا" که سینمای ایران را در آن دوره تاریخی بررسی میکند.
ایشان همچنین عنوان کرد: جشنواره بخش بینالمللی هم دارد و کسانی که در خارج از کشور آثارشان را به زبان انگلیسی نوشتهاند اما موضوعاتشان سینمای ایران است میتوانند شرکت کنند.
جهرمی افزود: هر کدام از بخشها، جوایز مخصوص خودش را دارد که جزئیات میزان آن را در سایت جشنواره میتوانید مطالعه کنید.
وی عنوان کرد: در کنار رقابت آثار 8 نشست داریم که 4 نشست آن اصلی است:
- ضرورت و اهمیت نظریهپردازی برای سینمای ایران
- جایگاه و نقش آرشیو سینمایی ایران در امر پژوهشی و آموزشی
- سینمای ایران و جایگاه مخاطبان
- حقوق متقابل فیلمسازان ایران و دولت
در پایان خسرو دهقان از اعضای شورای سیاستگذاری جایزه پژوهش سال سینمای ایران عنوان کرد: سینمای ایران مثل یک اقیانوس است از تمام جوانب، اما با نهایت تأسف باید بگویم عمق این اقیانوس به اندازه بند یک انگشت است و حتی کف پایمان را هم خیس نمیکند. عمق بخشیدن به آن توسط پژوهش صورت میگیرد و این جشنواره تلاشش این است که عمق ببخشد بر این اقیانوس.
انتهای پیام/