به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، مقامهای نظامی آمریکا در گفتوگو با یک نشریه آمریکایی فضاسازیهای رسانهای درباره احتمال درگیری میان ایران و آمریکا را رد کرده و گفتهاند در پنتاگون هیچ «طرح واقعی» برای مقابله با ایران تدوین نشده است.
رسانههای آمریکایی پیش از این مدعی شدهاند دولت «دونالد ترامپ»، رئیسجمهور آمریکا بررسیهایی را برای اعزام 120 هزار نیرو به منطقه با هدف مقابله با تهدیدهای ادعایی از سوی ایران انجام داده است، اما در پنتاگون برخی طرحها فقط تحویل سیاستمداران میشوند و برخی دیگر طرحهایی هستند که واقعی و قابل اجرا هستند.
سه مقام نظامی آمریکا که در دولت ترامپ مسئولیتهایی در زمینه برنامهریزی برای نیروهای آمریکایی و نظارت بر آنها دارند در گفتوگو با نشریه «تایم» وجود هر گونه طرح واقعی، قابل اجرا یا هر طرح دیگری از این قبیل برای اعزام گسترده نیرو به منطقه خلیج فارس جهت مقابله با ایران را تکذیب کردهاند.
یک افسر آمریکایی در همین راستا به تایم گفت: «انجام این کار مستلزم دانستن این است که میخواهیم به چه رویداد احتمالی پاسخ دهیم. هدف قرار است نیروهای خود ایران باشند یا شبهنظامیان وابسته به آن؟ دشمن در عراق است یا سوریه یا جایی دیگر؟ [رویدادی که قصد پاسخدهی به آن داریم] خودروی بمبگذاریشده بوده یا [حمله] سایبری؟ آیا با شواهد متقن میتوان حمله اولیه را به حکومت ایران نسبت داد تا هدف قرار دادن مواضعی در داخل ایران قانونی باشد؟».
هر سه منبع نظامی که بهشرط عدم افشای نام با تایم گفتوگو کردهاند به این نشریه گفتند هیچ طرحی که شامل چنین اطلاعات دقیقی باشد تهیه و تنظیم نشده است.
این سه منبع میگویند «جان بولتون»، مشاور امنیت ملی کاخ سفید اخیراً خواستار تدوین طرحی در خصوص اعزام شمار قابلتوجهی نیروی زمینی و هوایی به منطقه خلیج فارس شد، به همین دلیل، «پاتریک شاناهان»، سرپرست وزارت دفاع آمریکا یک پیشنویس مقدماتی در خصوص اعزام 120 هزار نیرو به منطقه تحویل او و سایر مقامهای شورای امنیت ملی آمریکا داد.
اما حتی اعزام شمار محدود نیرو برای مقابله با تهدیدهای جدی مستلزم تهیه طرحی موسوم به «فهرست مرحلهبندیشده استقرار نیروها» (TPFDL) است. در این فهرست مسائلی نظیر اینکه کدام یگانها مستقر شدهاند، کدام یگانها قرار است اعزام شوند یا باید در وضعیت احتیاط (ذخیره) قرار گیرند، به چه تجهیزات و تدارکاتی نیاز است، نیروها در چه مکانهایی سوار و پیاده میشوند و اینکه چطور و به چه ترتیبی حرکت میکنند بهطور دقیق مشخص میشوند.
فرایند تصفیه دادههای مندرج در فهرست TPFDL ممکن است ماهها طول بکشد و کوچکترین جزئیات هم اهمیت دارند. بعد از تصفیه دادهها، تدوین نهایی این فهرست به چند روز زمان نیاز خواهد داشت. در مرحله بعد از TPFDL برای هماهنگسازی قابلیتهای انتقال هوایی و دریایی نیروها و تجهیزات لازم برای پشتیبانی از آنها استفاده میشود.
«اریک شینسکی» که در زمان حمله آمریکا به عراق رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا بود گفت: «امکانات انتقال دریایی مشخص میکند در یک سفر چقدر بار میتوان با کشتی حمل کرد که این بر سرعت استقرار نیروها اثرگذار است.»، هر سفر از آمریکا بهسمت منطقه خلیج فارس بین 22 تا 23 روز طول میکشد و همین مقدار هم زمان برای بازگشت نیاز است، بنابراین، استقرار گسترده نیرو در منطقه نیازمند ماهها زمان است.
منابع مورد استناد تایم میگویند پنتاگون طرحهایی برای استقرار نیرو در اقصی نقاط دنیا و شاید حتی کانادا دارد، اما در طرحهای فعلی که در پنتاگون برای مقابله با ایران تنظیم میشوند استفاده از نیروی زمینی برای حمله به این کشور مطرح نیست.
شاخص دیگری که نشان میدهد آمریکا تا چهاندازه با استقرار نیرو فاصله دارد این است که فعالیت ناچیزی برای تعیین محل استقرار نیروهای زمینی، نیروی هوایی و تفنگداران دریایی آمریکا انجام شده است. دو دیپلمات آمریکایی میگویند هیچ تعاملی با عربستان سعودی، قطر و کویت در خصوص میزبانی 120 هزار نیروی آمریکایی، صدها هواپیما و احتمالاً صدها تن تجهیزات انجام نشده است.
این دو دیپلمات میگویند، گذشته از آن هیچ تلاشی برای تشکیل یک ائتلاف جدید نظامی، نظیر آنچه آمریکا سال 1991 برای بیرون راندن نیروهای عراق از کویت تشکیل داد، انجام نشده است، ضمن آنکه اصلاً مشخص نیست کسی تمایلی برای پیوستن به چنین ائتلافی داشته باشد.
انتهای پیام/*