به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیجار، شهید محمدباقر رحمانی فرزند مرحوم آیت الله حسینعلی رحمانی در 21 تیرماه سال 1331 در شهرستان بیجار در خانواده مذهبی چشم به جهان گشود، وی نخستین فرمانده سپاه شهرستان بیجار در سال 1358 بود و در عملیات 29 مردادماه سال 1359 در درگیری با نیروهای ضد انقلاب با زبان روزه به شهادت رسید.
39 سال از شهادت و عروج این قهرمان نامدار میگذرد اما هیچگاه نامش و یادش فراموش نشده است؛ در این گزارش خاطرهای شنیدنی از رعایت حقالناس و دقت در مصرف بیتالمال مسلمین توسط سردار شهید محمدباقر رحمانی را به روایت سرکانی همرزم شهید مرور میکنیم:
همرزم شهید باقری میگوید: یک روز که با چند تن از بچههای سپاه با همان ماشین مزدای من جهت دستگیری عوامل ضدانقلاب به روستاهای اطراف رفته بودیم در هنگام غروب که به شهر بیجار برگشتیم چون جادهها خاکی بود و ماشین در خاکها گم شده بود بهطوری که شیشههای آن دیده نمیشدند من ماشین را در داخل حیاط سپاه نزدیک شیر آب پارک کردم که بشویم.
وقتی که مشغول شستن شیشههای ماشین شدم، ناگهان دیدم شهید رحمانی در حالیکه میدویدند و حالت مظطرب و نگرانی داشتند به طرف من میآمدند و فریاد زدند که آقای سرکانی فوراً شیر آب را ببندید و بیایید که با شما کار دارم، من نیز که فکر کردم مشکلی پیش آمده، فوراً شیر آب را بستم و پیش ایشان رفتم؛ سؤال کردم باقر جان مشکلی پیش آمده؟ در پاسخ گفتند: «نه نگران نباشید فقط یک کار کوچک با شما داشتم». گفتم بفرمایید و شهید با سخنان زیبا و دلنشین خود که مصداق «آنچه از دل برآید لاجرم بر دل نشیند» بود، گفت: شیر آب را باز کردهاید که ماشین را بشویید، آیا هیچ فکر کردهاید که همین حالا ممکن است که پیرزن یا بچه یا هر فرد دیگری در یکی از نقاط پایین شهر آب را باز کند و آب نیاید و دلش بشکند. آیا شما در قیامت پاسخگو هستید.
آری، این بود تنها گوشهای از شیوه زندگی شهید باقر رحمانی؛ شهیدی که در مسیر خدمت به مردم ذرهای کوتاهی نکرد و از حرکت در این راه هم خسته نشد و جان خود را تقدیم نظام مقدس جمهوری اسلامی کرد.
انتهای پیام/ ت