به گزارش خبرنگار فرهنگی تسنیم، مسعود شامی خاتونی بیش از یک دهه است که در تئاتر و تلویزیون در حوزههای نظیر کارگردانی، بازیگری، نویسندگی و تولید فعالیت میکند. بریدگیها (رضا شاهبداغی) در مجموعه تئاترشهر، انسانم آرزوست (داود فتحعلیبیگی) در سنگلج، دیدومک (ابراهیم گلهدارزاده) در سنگلج، سانتیمتر (مرتضی شاه کرم) در تماشاخانه انتظامی و ایرانشهر، نوبت یعنی بعدی (مرتضی شاه کرم) در تالار قشقایی، تمام من همه عدو (مرتضی شاهکرم) در جشنواره تئاتر فجر، عقیم (علیرضا معروفی) در تالارمحراب، حوزه هنری، جشنواره تئاتر لالههای سرخ و فجر و ... به عنوان مدیر تولید و برنامهریز، بخشی از کارهای کارنامه کاری شامیخاتونی هستند. او این روزها تهیهکنندگی نمایش «شکم» به کارگردانی علیرضا معروفی را به عهده دارد که در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه است.
خاتونی با اشاره به این که در شرایط امروز حضور تهیهکننده و مدیر تولید در کنار هر اثر نمایشی بسیار الزامی است، گفت: تهیهکننده میتواند کمک کند تا چرخه تئاتر منظمتر بچرخد. سرمایه را مدیریت کند و در رشد و پرورش نیروی انسانی کمک کند. مدیریت بودجه فرهنگی موضوعی است که نباید به سادگی از کنارش گذشت و از نظر من این رسالت تهیهکننده است.
این تهیهکننده جوان یکی از ضرورتهای بزرگ خانه تئاتر و مرکز هنرهای نمایشی را راهاندازی صنف تهیه و تولید دانست و افزود: مهمترین مشکل این روزها این است که ما صنف رسمی نداریم و به همین دلیل هر فردی میتواند با هر رقمی نمایش خود را آماده و از مرکز هنرهای نمایشی درخواست پرداخت هزینه کند.
وی تصریح کرد: ما به عنوان تهیهکننده در جایی که داریم بودجه دولتی میگیریم و از سالن دولتی استفاده میکنیم، باید بتوانیم بودجه و هزینههای جاری نمایش و پرداخت دستمزد به بازیگران و عوامل را بدون اینکه حقی از کسی ضایع شود مدیریت کنیم؛ اگر این سلسله مراتب قاعدهمند باشد، جریان در هر دو سو مدیریت میشود، تورم به وجود نمیآید و دخل و خرج تئاتر با هم جور میشود و از یک سو کسی نمیتواند ارقام نجومی برای تولید نمایشش به مرکز هنرهای نمایشی ارائه بدهد و مطالبه داشته باشد و از سوی دیگر بازیگران و تیم اجرایی به حقوق منصفانهشان دست پیدا میکنند.
خاتونی عنوان کرد تعریف مسئولیتها در روند تولید تئاتر با هم تداخل پیدا کرده است و افزود: برای تهیهکنندگی تئاتر، اینکه کسی سرمایه داشته باشد کافی نیست، کسی که بودجه دارد سرمایهگذار است او به واسطه مجری طرح به تهیهکننده متصل میشود و پروژه را تهیهکننده با مدیر تولید مدیریت میکنند؛ تهیهکننده باید فضای تئاتر را بشناسد، هنرمند را بشناسد، تعامل با سالن را بداند تا بتواند بودجه را مدیریت کند.
او درباره ورود به عرصه تهیهکنندگی گفت: اگر کسی دست کم پنج نمایش حرفهای تولید نکرده است نباید اجازه داشته باشد که وارد حوزه تهیه بشود. تهیهکننده باید صاحب اعتبار و شناخت باشد، من پیش از وارد شدن به عرصه تهیهکنندگی دست کم 7-8 نمایش را تولید کردم که در سالنهای مختلف دولتی و خصوصی اجرا شدند. با همین گروه نمایش «عقیم» را تولید کردم که در دو سالن دولتی اجرا شد و بعد در جشنواره لالههای سرخ شرکت کرد و بیشترین جوایز را به دست آورد و در جشنواره فجر هم حضور داشت.
خاتونی همچنین به لزوم پشتیبانی خانه تئاتر از صنف تئاتریها اشاره کرد و افزود: امروز سوال من به عنوان تهیهکننده این است که خانه تئاتر برای صنف تئاتریها چه برنامهای دارد؟ چرا ما اینقدر سرگردانیم؟ به عنوان مثال متر و معیار ارزیابی من به عنوان تهیهکننده چیست؟ چه کسی من را به عنوان فردی که سالی سه نمایش حرفهای تولید کردهام بررسی و راستیآزمایی میکند و یا به مسیر کاری و پروژههای من توجه میکند؟ این روند نیازمند بررسی است تا مشخص بشود چه کسانی در این حوزه فعالیت میکنند. باید این صنف رسمی شود و شرایطی ایجاد شود که کارگردانها نمایشهایشان را به تولیدکننده پیشنهاد بدهند و تهیهکننده بر اساس سالنها و شرایط موجود بتوانند پروژه را واگذار کند و هزینهها را، هم برای گروه و هم برای مرکز هنرهای نمایشی مدیریت کند.
مسعود شامی خاتونی درباره تولید نمایش «شکم» گفت: در مورد این نمایش اولین چیزی که مرا جذب کرد، ایده جذابش بود؛ «شکم» موضوعی اجتماعی و جهان شمول را مطرح میکند؛ موضوعی بسیار انسانی که میتواند به مخاطب تلنگر بزند که ما به عنوان انسان چقدر تلاش میکنیم که انسان بمانیم. «شکم» نمایشی دغدغهمند است با گروهی جوان بااستعداد که برای تثبیت جایگاهشان در این عرصه به شدت زحمت میکشند و علیرضا معروفی کارگردان این نمایش در حال تثبیت جایگاه خود به عنوان کارگردانی صاحب ایده است.
انتهای پیام/