به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، متولد تهران و بزرگ شـده محله قصر فیروزه اســت؛ به قول خودش بچه شرق! در خانوادهای سنتی و مذهبی و مقید به آداب ایرانی بزرگ شده است؛ متولد 11 مرداد 1374 است و مدرک کارشناسی ارشد فقه و حقوق دارد.
آنچه "سید محمدرضا نوشهور" را متفاوت کرده، ارادهای است که از نوجوانی در پیش گرفته و امروز از او مداحی نامآشنا ساخته است؛ محمدرضا از آنهایی است که رفتارش شباهت زیادی بــه حرفهایش دارد؛ بسیار به بزرگان حوزه ستایشگری احترام میگذارد و در میان صحبتهایش از مداحان قدیمی یاد میکند.
نوشهور میگوید: عشق به امام حسین(ع) و الگوگیری از مداحان سرشناس کشورمان سبب شد تا مداحی را از 12 سالگی آغاز کنم؛ مداحی را از هیئتهای خانگی شروع کردم و در نهایت به آرزویم رسیدم و در همان دوران نوجوانی، دو مرتبه در سال 84 و 85 در کنار مداح مورد علاقهام در هیاتالرضا مداحی کردم؛ برای دومینبار که میخواستم به هیاتالرضا(ع) بروم، پیش احمد بابایی شاعر آیینی کشورمان رفتم و گفتم شعر میخواهم تا در جلسه هیات بخوانم، او هم پشت یک اعلامیه ترحیم، نوشت: دل تو خانه خیرالناس است/ حیف این شهر نمکنشناس است/ عصمت حقی و بیشک همهجا/ معجرت آبروی عباس است.
هیئت سادات در خیابان مختاری یکی از هیئتهای قدیمی و با اصالت جنوب تهران است که مداحان زیادی همچون ابوالفضل بختیاری، حامد خمسه و بسیاری دیگر در آنجا مداحی کردهاند؛ نوشهور نیز در سن نوجوانی در کنار پیشکسوتان، مداحی کرد و بهقولی آبدیده شد. وقتی از وی میپرسم، چه شد که این راه را انتخاب کردی، میگوید: دست من و تو نیست اگر نوکرش شدیم/ خیلی حسین زحمت ما را کشیده است.
نوشهور، احترام زیادی به بزرگان حوزه ستایشگری میگذارد و در میان صحبتهایش، نام بزرگانی را یاد میکند که اسطورههای مداحی در دهه 60 و 70 بودند. او میگوید برای اینکه به مقام آنها برسیم باید جا پای آنها بگذاریم.
سید محمدرضا نوشهور این روزها، مداح ثابت هیات مکتبالرضا(ع) است؛ هیاتی که در شرق تهران و در محله افسریه واقع شده است؛ درِ حسینیه محبانالزهرا(س) در طول سال بهروی همه باز است، حتی جوانهایی کــه ظاهر و تیپ متفاوتی دارند؛ از او میخواهم درباره چیدمان و حال و هوای هیئت برایمان بگوید؛ به باور او همه افراد فعال در این هیئت، خدمتکاران امامحسین(ع) اند؛ او میگوید: زمانی که قرار است مهمانی بیاید، خدمتکاران، خانه را آنگونه آماده میکنند کــه مهمانها خوششان بیاید؛ مــا هــم هیأت را طوری آماده میکنیم که کسانی که قرار است چند ساعتی مهمان ما باشند، احساس آرامش کرده و با حال خوبی آنجا را ترک کنند.
نوشهور میگوید: مکتبالرضا از آن دست هیئتهایی است که اهالی آن نسبت به مسائل و اتفاقات روز کشور و مشکلات اجتماعی بیتفاوت نیستند و تمام تلاش خادمان هیئت این است که در این روزهای سخت که مردم مشکلات اقتصادی زیادی را تحمل میکنند باری از دوش خانوادههای نیازمند و مستضعف بردارد. در همین راستا هم خیریهای با همان عنوان "مکتب الرضا" تشکیل شده که تاکنون 40 خانواده نیازمند را تحت پوشش قرار داده است و تلاش میکند تا به صورت ماهیانه بخشی از مایحتاج اولیه زندگی را برای این خانوادهها تأمین کند و مبالغی هم بهصورت نقدی به این خانوادهها پرداخت میشود.
دکور هیات مکتبالرضا(ع) در محرم امسال متفاوت بود؛ استفاده از پلاکاردهای سنتی و ارزانقیمت در فضاسازی این هیئت و بهرهمندی از عبارات و اشعار منتسب به یکی از اصحاب کربلا در 10 شب ماه محرم، فضای جدیدی را در حسینیه محبانالزهرا(س) به وجود آورده بود. اما علاوه بر ایام محرم هیئت مکتبالرضا در باقی ایام سال هم تلاش میکند علاوه بر فضاسازی داخل حسینیه و برگزاری مراسم، در بین مردم کوچه و خیابان هم حاضر شود که به عنوان مثال میتوان به مراسم ضیافت علوی هیئت که هرسال همزمان با عید غدیرخم برگزار میشود اشاره کرد.
محمدرضا قبل از نقد و توصیه بــه دیگران، خودش را زیر ذرهبین میگذارد؛ وقتی از او میپرسم که مداح باید چهکار کند تا مردم را جذب دین کند، میگوید: مــا باید خیلی حواسمان به خودمان باشد، خدا باید حفظمان کند وگرنه خودمان که نمیتوانیم کاری بکنیم؛ خیلی برای من زود است که توصیه و نصیحت کنم؛ من خودم گوشم به دهان بزرگان است و پای منبر حاج قربان و دیگران مینشینم و از نصایح و سخنان آنها استفاده میکنم.
این مداح جوان درباره مسئولیت مداحان در انتقال پیام انقلاب اسلامی، میگوید: انقلاب اسلامی بهراحتی به دستان ما نرسیده است؛ بنابراین باید بکوشیم تا آرمانهای امام و رهبری به آیندگان منتقل شود؛ ما در مقابل خون شهدا و نسل آینده مسئولیم.
چند سالی میشود ماجرای شعرخوانی در هیئتهای مذهبی تبدیل به یکی از حواشی مهمتر از متن روزهای پس از محرم میشود؛ ماجرایی که امسال نیز تداوم داشت و البته وجود مداحان نوظهور همواره بر حواشی آن میافزاید؛ حواشی که سوژه این روزهای فضای مجازی شده است، امّا نوشهور زبان شعر علیاکبر لطیفیان را دوست دارد و در انتخاب اشعارش سعی میکند از شعر ماندگار و خوب استفاده کند؛ او در توصیف شعر خوب میگوید: شعر ماندگار باید با سیره و روایات اهلبیت(ع) مطابقت داشته باشد و شاعران ما باید مطالعه زیادی درباره رویدادها و مسائل مختلف تاریخی داشته باشند؛ از سویی، شعر باید از نظر ادبیاتی غنی باشد و همه آرایههای ادبی را دربربگیرد.
این مداح جوان در پایان این گفتوگو با اشاره به مصرع " آن ذره که در حساب ناید، ماییم" گفت: تمام کارهایی که هیئت مکتبالرضا میکند چون قطرهای در دریای بیکران ابیعبدالله است و امیدواریم که همین قطره کوچک را از ما قبول کنند و نام ما را هم جزو خادمان خاندان عصمت و طهارت بنویسند و بتوانیم به اندازه وسعمان زمینهساز ظهور حضرت حجت(عج) باشیم.
انتهای پیام/