به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، فضای حاکم بر رسانههای جهان به نحوی است که اگر شبکهای بخواهد در مسیری متفاوت با آنچه رسانه های جریان سلطه ترسیم کردهاند، قدم بگذارد و پرده از حقایق بردارد، بیتردید در معرض آماج حملات گستردهای قرار خواهد گرفت. پرستیوی نیز که با "صدای بیصدایان بودن"، به این عرصه ورود کرد توانست نه با شعار، بلکه با عملکرد خود در پوشش تحولات کشورهای منطقه همانند افغانستان، توجهات زیادی را به خود جلب کند.
حبیبالله حسین زاده از جمله افرادی بود که اگرچه تجربه چندانی در حوزه رسانه و خبر نداشت، اما با دیدن انعکاس واقعیتهای کشور خود در شبکه پرستیوی و در مقابل آن، مخدوش کردن حقایق توسط رسانههای غربی، به کار در عرصه خبر و رسانه علاقهمند شد.
حسین زاده به دفتر پرستیوی در کابل رفت و از علاقه زیاد خود برای حضور در این شبکه خبری انگلیسیزبان سخن گفت. طولی نکشید که وی کار خود را در پرستیوی آغاز کرد و با یادگیری حرفه تصویربرداری و کسب تجاربی ارزشمند در کنار همکاران رسانهای، نقش پررنگی را در تحقق خواسته خود که همان بازتاب مظلومیتهای افغانستان و جنایتهای آمریکا و کشورهای غربی بود، ایفا میکرد.
اما روز دهم خردادماه سال 1396 که حبیبالله حسینزاده از منزل عازم محل کار خود در شبکه پرس تی وی بود، در جریان یک انفجار تروریستی در منطقه وزیر اکبرخان کابل به شهادت رسید. این تصویربردار شهید، حدود چهار سال با شبکه پرستیوی همکاری داشت و در سخت کوشی و صبوری زبانزد همکارانش بود.
شهید حبیبالله حسینزاده در راه اعتلای رسالت خطیر رسانهای خود جام شهادت را نوشید، همانطور که پیش از او نیز همکاران دیگری از شبکههای برونمرزی رسانهملی، مظلومانه در این راه به شهادت رسیدند. قطعاً این دشمنیها و اقدامات پلید در آینده نیز ادامه خواهد داشت اما آنچه حائز اهمیت است، تداوم مسیری است که این شهیدان در آن قدم گذاشتهاند و آن چیزی نیست جز بیان حقایق.
انتهای پیام/