به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، تخت فولاد نام قبرستان قدیمی شهر اصفهان است که به نامهای لسانالارض و بابا رکنالدین نامیده میشده است. قدمت این گورستان از قرن چهارم هجری تاکنون است. دوره صفویه را میتوان اوج شهرت و اعتبار تخت فولاد دانست. احداث مصلای بزرگ شهر و بنای عظیم و زیبای مقبره بابا رکنالدین، این گورستان را در کانون توجه امرا و علما و مردم قرار دارد و روز به روز بر آبادانی آن افزوده شد. هر چند اصفهان در دوره صفویه به استثنای امامزادهها و مقابر خصوصی، دارای دوازده گورستان بزرگ بود اما گورستان بابا رکنالدین با دفن علمای بزرگی همچون میرفندرسکی، حاج آقا رحیم ارباب و غیره اهمیت ویژهای یافت.
خبرگزاری تسنیم در سلسله گزارشهایی به معرفی این علمای بزرگ میپردازد تا به شناخت مردم از آنها و تاثیراتی که در عالم اسلام و انقلاب داشتند کمک کند. در این گزارش به معرفی مسعود بن عبدالله بیضاوی معروف به بابا رکنالدین عارف و عالم فاضل میپردازد.
مسعود بن عبدالله بیضاوی، عارف بزرگ سده هشتم هجری است که جز اشارات بس گذرایی درباره شرح احوال او، اثری در دست نیست. خوشبختانه بر اساس چند نگاشته بر جای مانده از او میتوان به نام برخی از اساتید و آثار او دست یافت.
اساتید بابارکن الدین
کمالالدین عبدالرزاق کاشانی ( ح 660-736ق ) شارح فصوص الحکم ابن عربی و منازل السائرین انصاری
بابارکنالدین در شرح فصوص خود بارها از وی نام برده و او را چنین ستوده است: « شیخنا و سیدنا و مولانا کمال الدین عبدالرزاق کاشانی»؛ « شیخ ما استاد المحققین کمال الدین القاشی»، « شیخ المحققین کمال الدین عبدالرزاق»، « شیخ ما کمال الدین عبدالرزاق القاشی»، « شیخ کمال الدین روّح روحه»، «شیخ کمال الحقّ و الدّین رحمهالله علیه ».
شرف الدین داوود قیصری، شارح فصوص الحکم و تأئیه کبرای ابن فارض
بابارکن الدین در شرح خود از این استاد خویش به تکرار نام برده است، همچون:« شیخ این ضعیف در این فن، شرف الدین داوود قیصری قدّس سره»، « شیخ دوم این ضعیف، در این فن خاصه در این کتاب، مولانا شرف الملة و الدین داوود القیصری»، « استاد این ضعیف، شیخ شرف الدین رومی»،« مولانا شرف الملة و الدین رضوان الله علیه».
نعمان خوارزمی
بابارکن الدین در مقدمة کتاب خود، به بزرگی از این استاد یاد میکند، ولی تاکنون هیچ اطلاعی از او به دست نیامده است «تا در این میانه، زمانه مساعدت کرد و در شهور سن تسع و ثلاثین و سبعمأه ( 739ق) در سرای برکت، حضور نوربخشِ نعمان الخوارزمی مشرّف گشتم، و به قصد استفادت از مشکلات «فصوص» استکشاف می کردم و حقاً که در این معانی، به تخصیص، وحید عصر خویش بود».
آثار بابارکنالدین
کنز الرموز در علم حروف؛ معلوم الخصوص من مفهوم الفصوص؛ قلندریه؛ کشفالضر فی شرح نظم الدر؛ نصوص الخصوص فی ترجمه الفصوص. این نگاشته مفصلترین و مهمترین اثر بر جای مانده از عارف شیرازی است.
وی این اثر را در دو مجلد سامان داده است:
بر سنگ مزار وی چنین آمده است:«الا انّ اولیاء الله لاخوف علیهم ولا هم یحزنون، هذا قبر حجّة الاُولیاء والعارفین، قطب الاوتاد و الوالهین، برهان الاتقیاء و الصّالحین، قدوةالعشّاق و الذاکرین، کهف الموحّدین والمحققّین، السالک [لمسالک]الائمّة المعصومین، والعارف بالحقایق الرّبانیه، الواقف بالدقایق الملکوتیة، الطائر بفضاء اللاهوتیّة، مهبط الانوار و مخزن الاسرار و نفحة العطار و مقام الشطّار و محل الاستغفار، رکن الشریعة و الطریقة و الحقیقة و الزمان، بابارکن الدین مسعود بن عبدالله بیضاوی، و قد توفّی یوم الأحد السادس و العشرین من شهر ربیع الاوّل سنة تسع و ستیّن و سبعمائة».
مزار این عارف برجسته، همچنان که از سنگ نوشته وی هم هویداست، از دیر باز تا کنون مورد توجه بسیاری از اندیشه ورزان شیعی بوده است، که از این میان داستان کرامتآمیز مزار وی در مورد شیخ بهایی و ارادت محمد تقی مجلسی و ملاحسن نائینی آرندی و سید عبدالکریم کشمیری در خور توجه است.
مقبره بابارکنالدین شیرازی، یکی از قدیمترین آرامگاههای مغولی موجود در اصفهان است، که چندین بار مرمت شده است. بنابر کتیبه موجود در مدخل بقعه به خطِ ثلث محمد صالح اصفهانی مولوی، به اهتمام شاه عباس اول بخشی از آن مرمت شده و بر اساس کتیبه چله خانۀ آن در سال 1112 قمری در زمان شاه سلطان حسین صفوی تعمیری بنیادین در آن انجام پذیرفته است. بنا به سنگ نوشته دیوار غربی مدخل بقعه، در سال 1200 قمری توسط میرزا محمد نصیر بایزیدی بسطامی تعمیر شده است و گویی پس از این تاریخ نیز چندین بار مرمت شده است.
بر این مقبره زیبا، گنبد هرمی فیروزگونی با دوازده ترک بر روی پنج پایه، به عدد ماههای سال یا عدد ائمه دوازده گانه وجود دارد که در نوع خود اثر هنری بس زیبا و در خور توجّهی را فراهم آورده است.
ذکر بابا رکن الدین
مرحوم آیت الله کشمیری میفرمودند: من هر وقت در زندگیم، مشکلی برایم رخ میدهد ، یک سوره یاسین برای بابا رکن الدین مدفون در قبرستان تخت فولاد اصفهان میخوانم، مشکلم حل میشود.
مرحوم آیتالله سید عبدالکریم کشمیری (رضوان الله علیها) در میان قبرهایی که در اصفهان و قبرستان تخت فولاد دیدند، مرقد بابارکنالدین را بیش از دیگران قابل توجه میدانستند. ایشان از قبور علما به قبر استادشان، آیتالله قاضی (در وادیالسلام نجف) و قبر بابارکنا (در تخت فولاد) اعتنای فراوانی داشتند و این دو را ممتاز میشمردند و میفرمودند: «من ابتدا در تخت فولاد از قبر بابارکنالدین غافل بودم اما یک بار دریافتم که جذبهای مرا به سوی قبر وی میکشاند؛ حالتی که تا آن هنگام در تختفولاد برایم پیش نیامده بود.
انتهای پیام/164/س