به گزارش خبرگزاری تسنیم از سراوان، روستاهای بخش «بم پشت» از توابع شهرستان سراوان واقع در جنوب استان سیستان و بلوچستان با جمعیتی بالغ بر 25 هزار نفر هنوز از نبود راه، اینترنت و آنتندهی مناسب تلفن همراه رنج میبرند.
در بخش بم پشت برخی روستاهای سختگذر و کوهستانی حتی از آنتندهی تلفن همراه هم محروم هستند و بهرهمندی از اینترنت برای آنان آرزویی دست نیافتنی شده و بیشتر خانوادههای روستاهای بم پشت گوشی تلفن ساده که هیچ حتی خط تلفن ندارند و اینترنت نیز برای آنها ناآشناست و چنانچه خیران برای ساخت مدارس و استانداردسازی و تحویل نوشتافزار هم ورود نمیکردند بسیاری از دانشآموزان این مناطق باید در سرما و گرما در کلاسهای کپری و در حال تخریب ادامه تحصیل میدادند.
یکی از مردم محلی بخش بم پشت به خبرنگار تسنیم میگوید: تعداد زیادی از دانشآموزان بم پشت در روستاهای دور و نزدیک زندگی میکنند و در وهله اول اینترنت ندارند و آنتندهی این منطقه هم در طول ماه به صورت مکرر قطع میشود و این نکات را هم باید گفت که برخی از خانوادههای روستایی گوشی هوشمند یا رایانه ندارند یا فقط یکی از اعضای خانواده چنین امکاناتی دارد به همه اینها باید این نکته را هم اضافه کرد که برخی از خانوادهها بیشتر از یک دانشآموز دارند که در مقاطع مختلف تحصیل میکنند.
وی میافزاید: امکان آموزش مجازی به علت نبود اینترنت از فرزندان ما گرفته شده و آموزش و پرورش مجبور به آموزش حضوری و توزیع جزوه توسط معلمان و مدیران مدارس شده و به این نکته هم باید دقت کرد که بیشتر معلمان منطقه ما غیربومی هستند و امکان انتقال کرونا ویروس به راحتی به دلیل رفت و آمد این نیروهای غیر بومی وجود دارد.
یکی از مدیران مدارس منطقه در رابطه با آموزش مجازی به خبرنگار تسنیم میگوید: اینترنت در اکثر روستاهای بم پشت وجود ندارد و بچهها به هیچ وجه نمیتوانند از برنامه "شاد" استفاده کنند، من بنا بر وظیفهای که دارم هر چند مدارس تعطیل است اما هفتهای یک تا دو روز با مجوزی که از اداره آموزش و پرورش گرفتهام، در مدرسه روستا با رعایت فاصلهگذاری در حیاط به آنها درس میدهم و بستههای آموزشی هم برای دانشآموزانم بردهام.
این مدیر مدرسه میافزاید: علاوه بر این توصیههای بهداشتی دوره کرونا را هم برایشان توضیح میدهم و خودم هم فاصله ایمن با دانشآموزان را رعایت میکنم تا خدای نکرده اتفاقی برای دانش آموزان نیفتد.
یکی از معلمان ابتدایی بخش بم پشت به خبرنگار تسنیم گفت: هر یک هفته بعضی از مواقع هم دو هفته که چند روز به مدرسه در روستا میرفتم از دانشآموزان راجع به دروس سوالاتی میکردم و تکالیف آنها را چندباری چک میکردم و در روستای محل خدمتم تا سال گذشته اصلاًٌ آنتندهی تلفن همراه وجود نداشت به تازگی مدت کوتاهی است که آنتن دهی ایجاد شده ولی هنوز اینترنت نداریم که بتوانیم به بچهها آموزش مجازی دهیم و بالاجبار و از روی دلسوزی برای آموزش حضوری باید به مدارس بیاییم.
گزارش از کاظم درازهی
انتهای پیام/395/ش