به گزارش خبرگزاری تسنیم، مهدی تاج رئیس مستعفی فدراسیون فوتبال که همچنان به عنوان نایب رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا یکی از مهمترین کرسیهای ورزش ایران را در اختیار خود دارد بعد از هیاهوی به راه افتاده شکایت باشگاه النصر عربستان از پرسپولیس، استوری به این شرح منتشر کرد: «به عنوان نایب رئیس AFC موضوع اعتراض علیه پرسپولیس را بررسی کردم. بهرغم تلاش عدهای، هیچ خطری باشگاه پرسپولیس ایران را در لیگ قهرمانان آسیا تهدید نخواهد کرد و اعتراض باشگاه عربستان کاملا نابجاست. همه در کنار هم برای ایران عزیز.»
این اظهار نظر در زمانی که همه پیگیر موضوع شکایت النصر به دلیل حضور بازیکنان جدید در ترکیب پرسپولیس بودند، مثل بمب صدا کرد و در فضای مجازی دست به دست شد. نایب رئیس AFC در حالی از نابجا بودن اعتراض عربستانیها حرف زده که در همین دوره جاری مسابقات لیگ قهرمانان آسیا بارها فوتبال ایران مورد ظلم واقع شده ولی به غیر از این مورد که بعد از رسیدن پرسپولیس به فینال بوده، هیچ عکسالعمل و اظهارنظر اینچنینی را شاهد نبودهایم.
از ابتدای مسابقات در سال گذشته، وقتی اعلام شد باشگاههای ایرانی فعلا حق میزبانی ندارند و بازیهای دور رفت در خارج از ایران برگزار شد و کمی بعدتر زمانی که اخراج و محرومیت بنعطیه برای بازی با پرسپولیس بخشیده شد و حتی زمانی که دو ساعت پیش از مهمترین بازی فصل غرب آسیا گلزنترین بازیکن پرسپولیس 6 ماه محروم شد، کرسی بینالمللی ما در AFC چراغ حضورش را خاموش کرده بود، آنقدر خاموش که دیگر داشت یادمان میرفت نایب رئیس AFC یک ایرانی است!
این اظهار نظر واکنش و خشم سعودیها را درپی داشت. آنها اعتقاد دارند نایب رئیس AFC نباید اینطور حق به جانب از تیم باشگاهی کشورش دفاع کند. مهدی تاج در ابتدای اظهار نظرش، خود را به عنوان نایب رئیس AFC معرفی کرده و با این هویت اظهاری نظری رسمی انجام داده است، آن هم در حالی که قطعا میداند اگر مسئلهای در AFC باشد باید در کمیته مربوط بررسی و اعلام نظر شود و تصمیم شخصی هیچ وجاهتی ندارد. اگر قرار بر شکستن روزه سکوت بود، بهتر بود که حداقل تاج این اظهار نظر را به عنوان نظر شخصیاش اعلام کند، نه موضع رسمی نایب رئیس AFC.
بعد از محرومیت عجیب آلکثیر توجهات به اینکه چرا فوتبال ایران در تصمیمگیریهای AFC منفعلانه عمل میکند و نمیتواند تاثیرگذار باشد دوباره شدت گرفت. شاید اظهار نظر تاج هم برای مقابله با همین موضوع بود که در زیر بار انتقادات و دلخوریها خودی نشان دهد. مسئله اما این است؛ آیا برای دفاع از حق فوتبال ایران فقط حرف کافی است، آن هم حرفی که آب به آسیاب دشمن میریزد؟
در حال حاضر این پرونده با توضیح خواستن AFC از باشگاه پرسپولیس وارد ابعاد جدیدی شده است. النصریها رفتار باشگاه ایرانی را در جذب بازیکنان جدید سوء نیت و غیر ورزشی قلمداد کردهاند. در این وضعیت هرچند خیلی از کارشناسان داخلی و خارجی حق را به باشگاه عربستانی نمیدهند ولی تجربه نشان داده فوتبال ایران هر وقت در فوتبال بیسر و سامان آسیا کلاهش را سفت نچسبیده، باد آن را برده است. الان هم اگر قرار باشد حتی یک درصد این پرونده برای ما خطرساز باشد بهتر است در صورتی که کرسی ما پایههای ثابت و استواری در آسیا دارد تاثیرگذاریش را در عمل نشان دهد و نه فقط در حرف. همانطور که سعدی گفت: «به عمل کار برآید، به سخندانی نیست.»
انتهای پیام/