به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم، بر اساس گزارشی که اخیرا توسط روزنامه «ایج» و «سیدنی مورنینگ هرالد» مشاهده شده است، «عطش خونریزی» نظامیان استرالیایی سبب میشد که نیروهای ویژه این کشور، غیرنظامیان افغان و افراد زندانی را شکنجه و اعدام کنند و سپس روی آن سرپوش بگذارند.
این گزارش رفتار برخی از نظامیان استرالیایی در افغانستان را به رفتار نظامیان آمریکایی در «ابوغریب» عراق تشبیه کرده است.
جدیدترین خبرها و تحلیلهای ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
به گزارش اطلاعات روز، دستور تهیه این گزارش محرمانه را در سال 2016 ژنرال «آنگس کمپبل» رئیس وقت ارتش استرالیا داد. این گزارش مفصلترین و مهمترین پرونده نظامی داخلی استرالیا درباره جنایات جنگی نیروهای ویژه این کشور بین سالهای 2001 تا 2015 در افغانستان است.
بر اساس گزارشی که ژنرال کمپبل ارائه شده است برخی از نظامیان استرالیایی در افغانستان افراد غیرنظامی و زندانی را یا به ضرب گلوله میکشتند یا با چاقو گلوی آنها را میبریدند و در موارد زیادی از این کشتارها، این نظامیان حتی افتخار میکردند.
این گزارش که اخیرا توسط روزنامه ایج و سیدنی مورنینگ هرالد مشاهده شده است، توسط مشاور دفاعی، خانم «سامانتا کرومپووتس» تهیه شده و حاوی خلاصه مصاحبههای «طولانی و بیپرده» با نیروهای ویژه استرالیا و افشاگران است.
در گزارش کرومپووتس ادعاهای چندین عضو نیروهای ویژه استرالیا به ثبت رسیده است. آنها گفتهاند که جنایات جنگی در میان دستههایی از نظامیان عادیسازی میشد و کسانی که علیه بدرفتاری آنها میایستادند، به حاشیه رانده میشدند.
جرائمی که در این مصاحبهها از آن افشاگری شده است، شامل ادعاهای «عطش خونریزی و رقابت بر سر کشتن» و «رفتار غیرانسانی و غیرضروری با زندانیان» میشود. برخی از نیروهای ویژه استرالیا در مصاحبههای خود گفتهاند که تعدادی از نظامیان «این جنایت را میستودند» و در «سرپوشگذاشتن بر قتلهای غیرقانونی و سایر جنایات» نقش داشتند.
در این گزارش آمده است که این رفتار نظامیان استرالیایی در افغانستان با «کشتار می لای» [قتلعام غیرنظامیان غیرمسلح در طول جنگ ویتنام] و رفتار نظامیان آمریکایی در زندان ابوغریب «قابل مقایسه است».
در گزارش دکتر کرومپووتس ـ که حاضر به اظهارنظر در مورد این ماجرا به ایج نشد ـ آمده که نیروهای ویژه استرالیا در جریان عملیاتهایشان در روستاهای افغانستان «مردان و پسران را به مهمانخانهها میبردند و از آنها بازجویی میکردند. دستوپای آنها را میبستند و شکنجه میکردند».
وقتی نظامیان استرالیایی از روستاها خارج میشدند، مردم «جنازههای مردان و پسران» را درحالی که «به سرشان شلیک شده بود، در مواردی چشمبند داشتند و گلویشان بریده شده بود» پیدا میکردند.
در یک مورد دیگری منابع به او گفتهاند که نظامیان استرالیایی گلوی دو پسر 14 ساله «مظنون به همدستی با طالبان را بریده بودند و اجسادشان را درون کیسه کرده و به رودخانهای در همان نزدیکی انداخته بودند».
این گزارش میافزاید که مقامات نیروهای ویژه استرالیا در افغانستان اخبار جنایات جنگی را که توسط سازمانهای غیردولتی، «سرویس ویژه هوایی» ارتش استرالیا، کماندوها و مترجمان علیه برخی اعضای نیروهای ویژه مطرح میشد، ساکت میکردند.
این افشاگری همچنین به کوتاهیهایی در وزارت دفاع استرالیا اشاره میکند که زمینه را برای این جنایت فراهم کرده است. رهبری ناکارآمد نیروهای ویژه استرالیا در افغانستان و نبود کانال افشاگری مناسب که باید به نظامیان امکان میداد بدون ترس از عواقب کارشان، جنایات جنگی را گزارش دهند، از جمله این کوتاهیها خوانده شده است.
در گزارش دکتر کرومپووتس گفته شده است که در این جنایات نیروهای ویژه آمریکایی و انگلیسی که گاهی اوقات با همتایان استرالیایی خود کار میکردند، نیز دخیل هستند.
انتهای پیام/.