به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ چرا ما باید این اندازه از مفاهیم و مبانی دینی خودمان فاصله بگیریم؟! واقعاً قدیمیها اگر فرزندان بیشتری میآوردند، به این دلیل بود که پول و ثروت بیشتری داشتند؟ یا اینکه اعتقاداتشان به رزّاقیت الهی بیشتر بود؟!
بیایید اندکی در نگاه دین به مسائل اقتصادی، تفکر و آن را با نگاه خودمان به این مسائل، مقایسه کنیم و ببینیم تا چهاندازه میان این دو نگاه، فاصله وجود دارد؛ اگر ما بهجهت ترس از مسائل اقتصادی از فرزنددار شدن جلوگیری میکنیم، در صدر اسلام برخی فرزندانشان را از ترس فقر میکُشتند!
درست است که میان جلوگیری کردن از فرزنددار شدن و کشتن فرزند، تفاوت بسیاری وجود دارد امّا این دو دسته، یک منطق دارند: ترس از فقر...؛ خدای مهربان ما به کسانی که فرزندانشان را از ترس فقر میکُشتند، حرفی میزند که ما هم مخاطب آن هستیم:
"ولاتَقتُلوا اولادَکُم مِن املاق نَحنُ نَرزُقُکُم وَ ایّاهُم... و فرزندان خود را از بیم تنگدستی مکشید، ما شما و آنان را روزی میرسانیم." (سوره انعام، آیه 151)
حضرات اهلبیت علیهم السلام هم بهصراحت درباره این دغدغه سخن گفتهاند؛ بکربن صالح میگوید: در نامهای به امام موسی کاظم علیه السلام نوشتم: پنج سال است که از آمدن فرزند، جلوگیری میکنم؛ چرا که همسرم از فرزنددار شدن، کراهت دارد و میگوید؛ "از آنجا که ما فقیر هستیم، تربیت فرزندان برای ما سخت خواهد بود"، ایشان در پاسخ نوشت:
"بهدنبال فرزند باش که خداوند روزی فرزندان را میدهد". (الکافی، ج6، ص3)
نکته: اگر ما به زندگی، نگاه مصرفگرایانه داشته باشیم، هر اندازه هم که از نظر اقتصادی قوی شویم، پولمان را خرج مصرف بیشتر میکنیم، نه اینکه انگیزه بیشتری برای فرزندآوری پیدا کنیم!
بخشی از کتاب "ایران، جوان بمان"
انتهای پیام/+