امین میرزازاده در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم درباره عملکردش در رقابتهای المپیک 2020 توکیو اظهار داشت: المپیک میدان گلچین شدهای از قهرمانان بزرگ دنیا بود که من هم برای رقابت آماده بودم و روحیه خوبی هم داشتم. به توکیو رفته بودم تا خوشرنگترین مدال را بگیرم و در این راه هر چه در توان داشتم گذاشتم. در توکیو توان من همان اندازهای بود که نشان دادم و سعی میکنم نقایصم را برطرف کرده و توانم را افزایش دهم تا در مسابقات بعدی بهترین نتیجه را بگیرم.
وی با اشاره به همگروهی با میخایین لوپز کوبایی و رضا کایالپ ترک تصریح کرد: لوپز کشتیگیری قابل احترام است که مدالهای زیادی کسب کرده، ولی من اصلاً برایم این مسائل مهم نبود و روی کشتی خودم تمرکز داشتم. با وجود افتخارات لوپز، من مثل هر کشتی دیگری برای برد روی تشک رفته بودم. صد درصد به برد فکر میکردم اما توانایی او در این زمان بیشتر از من بود و در نهایت چهارمین طلای المپیکش را گرفت. رضا کایالپ هم کشتیگیر خیلی خوبی است که سومین مدال المپیکش را گرفت. لوپز و کایالپ هر دو جزو خوبهای سنگین وزن دنیا هستند.
ملیپوش سنگین وزن کشتی فرنگی ایران در المپیک توکیو در پاسخ به این سؤال که آیا به دنبال افزایش وزنش در مسابقات آینده خواهد بود، گفت: یک مقدار سبک بودن وزنم شاید روی اجرای دفاع در خاک تأثیرگذار بود، در این مورد اگر کادر فنی تیم ملی صلاح بداند، شاید وزنم را به 130 کیلو برسانیم.
وی که از 25 مرداد در اردوی تیم ملی فرنگی حاضر شده است، در مورد اینکه چه کسی ملیپوش سنگین وزن ایران در جهانی 2021 نروژ خواهد شد، تأکید کرد: معلوم نیست و صحبتی در این مورد نشده است. 35 روز پیش از المپیک در لهستان ما مسابقه انتخابی داشتیم. من دوست دارم حتماً در نروژ کشتی بگیرم و این پنجمی المپیک را با طلای جهانی جبران کرده و کام مردم را شیرین کنم.
میرزازاده در مورد اینکه اگر کایالپ و لوپز در جهانی کشتی بگیرند، فکر میکند مبارزهاش با آنها این بار چطور پیش خواهد رفت، گفت: نمیدانم بیایند یا نه، ولی اگر بیایند من به فکر ارتقای سطح کشتی خودم هستم. میخواهم مشکلات و ضعفهای خودم را برطرف کنم تا در رقابت بعدی عملکرد بهتری داشته باشم.
ملیپوش سنگین وزن کشتی فرنگی ایران در پایان با اشاره به استقبال گرم مردم گُتوند از او بعد از المپیک، تصریح کرد: مردم شهرم چه پیش از المپیک و چه پس از آن خیلی نسبت به من لطف داشتند. من که انتظار چنین برخوردی را نداشتم. اگر برای مسابقات جهانی انتخاب شدم به نروژ میروم که با خوشرنگترین مدال برگردم و باخت المپیک را جبران کنم. مردم گُتوند حتی بیشتر از زمانی که مدال جهانی جوانان گرفته بودم، این بار که بدون مدال برگشتم، به من لطف و محبت داشتند و بیشتر از آن زمان به استقبالم آمده بودند. این باعث شرمندگی من شده و البته انگیزهام را برای رقابتهای جهانی و مسابقات بعدی بیشتر کرده است.
انتهای پیام/