به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، عالم در نور سیدالشهدا (ع) قرار گرفته است و بنابر احادیث بسیاری، محبت شاه شهیدان در فطرت تمام موجودات عالم نهادینه شده است. از این منظر نقش کار فرهنگی و ترویجی، تنها شعلهور کردن این آتش زیر خاکستر است. آتشی که بنابر فرمایش پیامبر اکرم (ص) هرگز سرد نخواهد شد. در چهار گوشه جهان کسانیاند که تمام همّ و غمّ خود را صرف این کردهاند که این آتش خفته در نهاد انسانها را بیدار کنند. از وقوع انقلاب اسلامی تا امروز، ایرانیان ساکن در خارج از ایران، تلاش بسیاری برای برافراشتن پرچم «یا لثارات الحسین» در جهان کردهاند.
بعضی از این ایرانیها در آن کشور خارجی سمت و مسئولیت خاصی داشتهاند برای مثال سفیر یا رایزن فرهنگی بودهاند و این نقش ترویجی بخشی از وظیفه شغلیشان به شمار میآید اما برخی دیگر، تنها بنا بر وظیفه شرعی و دینی که بر گردن خود از سیدالشهدا (ع) احساس میکنند، دست به اشاعه فرهنگ حسینی زدهاند. این دسته دوم اتفاقاً موفقتر هم بودهاند و بهتر توانستهاند ذکر حسین حسین را در جهان طنینانداز کنند.
با "احمد نیکبختیان" مداح اهلبیت (ع) درباره تجربه حضورش در مراسمات عزاداری خارج از ایران و موضوع مناجات در عزاداری ماه محرم گفتوگو کردهایم که بخشی از آن را در ویدئوی زیر مشاهده میکنید.
محبت امام حسین (ع) حد و مرز ندارد
*نسیم ماه محرم و صفر، بوی عطر حسینی شعله بر قلب محبین و مشتاقان به آن حضرت میزند و فارغ از هر سلیقه و رفتاری در هر نقطه از زمین خاکی آنها را به محافل عزاداری میکشاند. شما چند سالی است که در ماه محرم به خارج از کشور سفر میکنید و برای محبان اهلبیت (ع) عزاداری میکنید.
سالهای اول برایم سخت بود که دهه اول محرم را خارج از تهران و یا ایران باشم برای اینکه عزاداریها و هیئتهای مذهبی در کشورمان در اوج خود قرار دارد اما چند سالی است که برای عزاداری محرم به کشورهای اروپایی سفر میکنم و واقعاً میتوانم بگویم که نام حسین (ع) جهانی شده است و شاید همین مسأله نیز سبب شده تا شوق حضور در مراسمات عزاداری محبان اهل بیت علیهمالسلام در خارج از ایران را پیدا کنم. خلاصه بگویم، عشق به امام حسین مرز نمیشناسد. در ایام محرم میلیونها شیعه و حتی از ادیان دیگر هم به هر نحوی ارادت خود را به امام حسین نشان میدهند، عشق و علاقهای که مردم دنیا به امام حسین (ع) دارند اصلاً قابل توصیف نیست.
مراسمات عزاداری با مناجات عجین است
*سنت دیرینهای بین مداحان و ذاکران اهلبیت وجود داشت و آن هم این بود که آغاز مداحی و عزاداری با مناجات به درگاه حضرت حق انجام میگرفت یا مداح در میان اشعار و نوحههایش، بخشی را به مناجات با خدا و بیان نجواها و ستایشهایش از خالق خود اختصاص میداد. موضوعی که شاید این روزها به فراموشی سپرده شده است.
اصلاً مناجات از محرم و امام حسین جداشدنی نیست. اینکه دایره دعا و مناجات را فقط در ماه مبارک رمضان بدانیم، صحیح نیست. حرکت کاروان امام حسین از مدینه تا کربلا را مرور کنیم به این مسأله پی خواهیم برد که سیدالشهدا چه اهتمامی به مناجات و دعا داشتند. در عرفه چقدر جانانه با خداوند مناجات میکنند و به همه اعضا و جوارحشان قسم یاد میکنند. در شب عاشورا نیز امام حسین از لشکر دشمن وقت خواستند تا به مناجات و قرائت قرآن بپردازد. نوشتهاند که صدای مناجات امام حسین در شب عاشورا از خیمهها به بیرون میآمد. بنابراین مناجات با مراسمات عزاداری عجین است و یقیناً محرم امام حسین خالی از مناجات نبود.
هیچچیز نمیتواند مراسم عزاداری را تحتالشعاع قرار دهد
*کرونا برای چندمینبار در برابر عشق به سالار شهیدان شکست خورد. هیأتها با وجود محدودیتهای کرونایی بیرق عزای سیدالشهداء(ع) را برپا کردند. عاشقان سیدالشهدا(ع) کوچهها و سردر خانههایشان را سیاهپوش کردند و وجهه متفاوتی از عزاداری محرم را به نمایش گذاشتند.
رعایت پروتکلهای بهداشتی در هیئتهای مذهبی برای چندمین بار زبانزد شد. هیئتیها همانند سالهای گذشته به توصیههای رهبر انقلاب لبیک گفتند و مراسمهای خود را بر اساس پروتکلها برگزار کردند. آنچه مسلم است اینکه حفظ جان عزاداران اباعبدا...الحسین(ع) در اولویت همه هیأتهای کشور قرار دارد و برای این مهم، تمهیدات بسیاری توسط برگزارکنندگان هیئتها اتخاذ شد. ذکر اهلبیت هیچگاه نباید فراموش شود چراکه توسل به آلالله مشکلات ما را حل میکند. چه مناجاتهای نیمه شب که بحرانها و فجایع مختلف را از کشور ما دور کرده است.
انتهای پیام/