به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مراسم بزرگداشت حبیبالله والینژاد تهیهکننده سینمای مستند و داستانی در پانزدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت» برگزار شد. در حاشیه این رویداد، نسخه سینمایی مستند «آخرین روزهای زمستان» به کارگردانی محمدحسین مهدویان و تهیهکنندگی حبیبالله والینژاد نیز رونمایی شد.
امیرعباس ربیعی کارگردان سینما که در فیلم «لباس شخصی» به عنوان کارگردان با والینژاد همکاری داشته است درباره این همکاری نکاتی را یادآور شد.
ربیعی درباره تأثیر حبیبالله والینژاد به عنوان تهیهکننده در پروسه تولید یک فیلم سینمایی گفت: آقای والینژاد تهیهکنندهای است که جدا از توان مدیریتی، هنرمند است. او از تئاتر آمده و به فضای هنری تسلط دارد. به همین دلیل برای برنامهریزیهای تولیدی صرفاً جنبههای تولیدی و مسائل مرتبط با آن را لحاظ نمیکند. او به این موضوع توجه میکند که یک کارگردان برای اینکه بتواند اثر مؤثر و ماندگاری خلق کند، به چه چیزهایی نیاز دارد.
وی با بیان اینکه والینژاد خیلی خوب میتواند ذهن فیلمساز و آنچه که فیلمساز به آن فکر میکند را درک کند، ادامه داد: او در جوانی فعالیت در تئاتر و بازیگری را تجربه کرده است. همین موضوع در کنار تجربه مدیریتی که دارد، بازوهای پرتوانی برای خلق یک اثر هنری به او داده است.
کارگردان فیلم «لباس شخصی» در بخش دیگری از صحبتهایش درباره ویژگیهای والینژاد بیان کرد: آقای والینژاد در تولید آثاری که مرتبط با فضای اول انقلاب هستند مثل فیلم «لباس شخصی» یا فیلمهایی که مرتبط با فضای 8 سال دفاع مقدس هستند، مثل «آخرین روزهای زمستان» یا «ایستاده در غبار» نسبت به دیگر تهیهکنندگان موفقتر بوده است، چراکه او زیست (آن فیلمها) را تجربه کرده است. یعنی حرفی که فیلم میزند از زیست شخصی خودش آمده است.
ربیعی در ادامه بیان کرد: او فضای آن فیلمها را زندگی کرده و با جزئیاتش آشناست؛ طبیعتاً نگاه او با کسی که هیچ آشنایی با آن زمان ندارد خیلی متفاوت است. آشنایی نداشتن منجر به این میشود که یا ادا در بیاورید یا خیلی غیر واقعی آنها را به تصویر بکشید، آقای والینژاد به این دلیل که آن زیست را تجربه کرده و خودش از دل آن زیست برآمده است، در واقعنمایی آثاری که تهیهکنندگی آنها را برعهده داشته مؤثر بوده است.
این کارگردان سینما درباره این نکته که حضور تهیهکنندههایی مانند حبیبالله والی نژاد تا چه اندازه میتواند به چرخه تولید آثار شاخص در سینمای امروز کمک کند؟ گفت: در خلق آثار سینمایی نیاز داریم که وقتی فیلمی ساخته میشود، صاحب آن اثر چه فیلمساز و چه تهیهکننده به آن فیلم و حرفی که میزند باور داشته باشند، به اصطلاح فیلم سفارشی نباشد و صرفاً به خاطر اینکه یک نهاد یا سرمایهگذاری فیلم را سفارش داده است اثر ساخته نشده باشد.
وی افزود: امثال آقای والینژاد دغدغه، فکر و ذهنی دارند که برای اینکه آن را تبدیل به یک اثر هنری کنند میجنگند؛ با نهادها و سرمایهگذارهای مختلف صحبت میکنند یا حتی سرمایه شخصیشان را دخیل میکنند برای اینکه آن دغدغه و فکر تبدیل به اثر هنری شود. اگر همه تهیهکنندههای ما بتوانند به دنبال آنچه که هستند و آنچه که از درونشان میآید، بروند و خالق آن آثار باشند، سینما و فیلمهای ما برآمده از یکسری مسئله و دغدغه است.
ربیعی در پایان گفت: تنها در این صورت سینمای خنثی و بدون مسئله که آفت جان سینمای ایران شده از بین خواهد رفت و آثار شاخصی تولید خواهد شد که باور پشت اثر باشد. اثر هنری آینه درون هنرمند است. اگر بین درون فیلمساز یا تهیهکننده با اثر هنری تضاد وجود داشته باشد، فیلمی تولید میشود که ماندگار و تأثیرگذار نیست.
انتهای پیام/